Alina McSilver ve James Potter ilk yıldan beri birbirlerine sataşmadan aynı ortamda bulunamazlardı. Fakat Alina'nın yakın arkadaşı olan Laura, Sirius Black'le çıkmaya başlayınca mecburen aynı ortamda bulunmaya başlarlar. Bunun üzerine Alina'nın belli belirsiz duyguları kesinleşir.

Ah, aslında çay yaprakları oldukça farklı da yorumlanabilir. Marauders •

𝐇𝐞𝐫 ş𝐞𝐲 𝐨𝐧𝐥𝐚𝐫 𝐢ç𝐢𝐧 𝐛𝐢𝐫 𝐨𝐲𝐮𝐧𝐝𝐮, 𝐛𝐞𝐧 𝐢𝐬𝐞 𝐨𝐲𝐮𝐧𝐝𝐚𝐤𝐢 𝐞𝐧 𝐝𝐞ğ𝐞𝐫𝐥𝐢 𝐤𝐮𝐤𝐥𝐚𝐲𝐝ı𝐦. FANTASTİK KURGU Bilinmezliklerle dolu bir dünyada, kaderin ördüğü ince ipler arasında yürüyen biri... Karşı konulmaz bir çekim, ama ulaşılması imkânsız bir bağ... Sadakat ile ihanetin sınırlarının silikleştiği bu yerde, güvenmek en büyük risk, sevmek ise en tehlikeli hata olabilir. Her seçim bir bedel gerektirir. Peki, doğru olanı seçmek mümkün mü? Yoksa aşk ve ihanet, aynı oyunun iki yüzü mü? Bazı yollar geri dönüşsüzdür. Ve bazı duygular, her şeye rağmen unutulmaz... Masal'ın daha önce hiç bilmediği topraklara geçmesi ve orada ülkenin kaderini yazacak kişi olduğunu öğrenmesi. En önemlisi de gerçek aşkı bulması... Kardelen çiçeği:Tüm engellere direnerek başarıya ulaşmayı simgeler.Aynı zamanda da imkansız aşkın sembolüdür. Bazen en büyük ihanet, en yakınından gelir.

ASKER KURGUSU Altay timi:Vatanın nabzı Kafamı kaldırdım. Sis gibi görüntülerin arasından bana doğru koşuyordu. Kurşunlar etrafımızda vızıldıyor, ama o sadece bana odaklanmıştı. "Dur orada!" dedim. "Tehlikeli..." "Kes sesini."diye çıkıştı. "Seninle inatlaşacak değilim!" Ellerini yanağıma bastırdı. Gözleri gözlerimdeydi. İlk kez bu kadar yakındık. Bu kadar kırılgandık. "Kanıyor."dedi fısıltıyla. "Acil çıkarmalıyız seni." "Görev..." dedim. "Görev bitmedi." "Sen bitersen görevin ne önemi var be kadın?" O an içimden bir şey koptu. Belki kurşunun kestiği damar, belki de kalbimdeki siperlerdi. Beni taşıdı. Bütün yolu sırtında. Telsizden talimat verdi, destek istedi. Yolda kendi timiyle bile tartıştı. "Komutanım yardım çağıralım. Burada görevde durmanız gerek." diyen bir ses duyduğumda tek kelimeyle susturdu. "O benim görevimden fazlası!" Ambulansa konarken başımı hafifçe çevirdim. Ellerimiz buluşmadı, ama gözlerimiz birbirini tuttu. Ve o an anladım. Bu adamdan uzaklaştıkça savaşım daha da büyüyecekti. *** Yüreğin derinliklerine ekilen en güzel tohumdur aşk...

TEXTİNG Melis isimli arkadaşının numarasını değiştirmesi ve Beste arkadaşının numarasını yanlış tuşlaması. En sonunda da olanlar oluyor ve mafyanın birine denk geliyorrr Beste "Farklı olmak bazen zor. Anlıyor musun?" Mafya "Anlamaya çalışıyorum." Beste "Sana yazıyorum ama güvenmediğim insanlara yazmayı sevmiyorum ve seni hiç tanımıyorum bile." Mafya "Bana güvenmek zor biliyorum ama güvenmeni istiyorum çünkü ben sana alışmaya başladım..." Textindirrr

MAFYA KURGUSU Karanlık mirasın tek varisi :Gece Alpkan Doğduğum günden beri yazgım belliydi; kardeşim yoktu ve bu yalnızlık, bana doğrudan bir taç bıraktı. Rakipsiz bir varis olmak, kulağa cazip gelebilir belki, ama her seçimde yalnız kalmak, her adımda yalnız sorumlu olmak ağır bir mirastı. Taht bana altınla değil, yalnızlıkla geldi. Paylaşacak bir omuz, sırtımı dayayacak bir kardeş yoktu. Herkes saygı duydu, ama kimse gerçekten anlamadı. Kraliçe olacağım günün gölgesi bile, çocukluğumu örttü. Çünkü bu saltanat, bir lütuf değil; kaderin kaçınılmaz yüküydü. Yıllar geçtikçe, omuzlarıma binen yük ağırlaştı. Babamın gölgesinde büyürken gözler hep üzerimdeydi; tek varis bendim ve tek hata hakkım bile yoktu. Krallığın geleceği benim ellerimde şekillenecekti, bunu daha on yaşımdayken öğrenmiştim. Neşeli kahkahalarla geçen bir çocukluk yerine, dikkatle seçilmiş kelimelerle örülü konuşmalarla büyüdüm. Benim oyunlarım satrançla sınırlıydı, düşmanları önceden tanıma ve hamleleri hesaplama sanatıyla. Çünkü bu sarayda herkes gülümser, ama herkes seni sevmezdi.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Newt'in gördüğü davetsiz konuk Newt'i ne kadar geçmişe götürebilirdi ki?

fayethemonster: Ailemin tüm kötü özelliklerini aldım. Ve asla onlar kadar iyi olamayacağım. 3.3.2017 scamanderxlupin Kapak için @NatRomanova'ya teşekkürler!

Vanensiya Hogwarsta bütün hayatını bırakıp...[bu bölüm bilmeniz gereken bilgileri içeriyor]