Fisebilillah: Allah Teâlâ'nın rızâsına uygun ve O'na yaklaşmak amacıyla yapılan her türlü hayırlı işte çalışan. .. "Merhaba, Adniye Hanım?" Başını kaldırmayıp sadece selamıma karşılık başını salladı. "Merhaba, Feyyaz Bey." Rasim ağabeyin sözleri kulağımdaydı, artık ağabeyimdi o benim değil mi? "Size yardımcı olmak isterim, kardeşiniz için." Başını kaldırdığında gözlerindeki mutluluğu gördüm ve o umut gönlümdeki kuşları uçurmuştu, ne güzeldi o gözler. Oysaki, renkli değildi, öyle çekici bir gözü de yoktu ama bu dağ gibi adamı yıkardı o gözler, kesin. 04/02/2020 - 12.06.2020

"Abi burda bir kız var?" Diyen bir sesle. Kendime geldim başımda silahla duran bir adam korkuyla yataktan fırladım. "Kimsiniz ? " Bir kelime düştü dudaklarımdan odaya bir Silahlı bir adam daha girdi 'bunlar kimdi ve ne işleri var burada? yoksa babamla mi alakalı ? Alacak verecekler olmasın ? ' Gibi bir sürü soru düştü aklıma ama bu soruların hiçbir cevabını bilmiyordum ... "Yılmaz koçeren nerde ? " Dedi karşımdaki adam , korkudan kekeleyerek" bilmiyorum! ". Dedim " Yalan söyleme baban nerde! " Dedi yine o adam. bunlar kim babamı nereden tanıyorlar . karşımdaki adam bir an bakış attıktan sonra silahı yüzüme doğrultup, "Eğer Baba'nın yerini söylemezsen Baba'nın yerine seni öldürürüm ! " 'Ne bunlar babamı öldürmeye mi gelmişler ama neden ve babam nerde daha doğrusu babam yerine benimi. Öldürecekler bu adam yine başıma neler açtı' "Sana söylüyorum?" Aynı sesle irkildim . "Yemin ediyorum yerini bilmiyorum dünden beri yok zaten !" Dedim "Yalan söylüyorsun sana son kez söylüyorum baban nerde ?" Bana bağırarak soruyu tekrar sordu "Gerçekten doğruyu söylüyorum bilmiyorum bilmediğim şeyi nasıl sana söyleyeyim? " dedim "Abi bu kız bir şey bilmiyor ne yapcaz ?" Dedi yanimdaki adam "Kızı alıyoruz murat ? " Duyduğum cümleyle gözümden yaşlar aktı Başlama tarihi: 20 kasım pazartesi

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.