"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? "Oluru yok bazı şeylerin ağam. Kabul edip etmemem de bunlardan biri!" Bir çiçek duruyordu, tam genç adamın karşısında, bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta yüreğine gerçekleri haykırır gibi duruyor. Yıllara ev sahipliği yapan koca seyhanlı konağı bu çiçekle sevda rüzgarını estirmeye başladı o an. Her kapının eşiğinde ince bir hüzün olan bu konak umutla o çiçeği bağrına bastı. Bir sevda. Bir hüküm. Umutları vardı, hayatta, herşeye inat. Hissetikleri sancıyı yok saymak mümkün değildi.Yanan yüreklere merhem vurulmaz o yüreklerin sarılmaya ihtiyacı vardı. Çok şey vardı bu hikayede, yüreğe yara olup dile dökülmeyen. Kitap kapağı- hayallirüzgarlar

Şimdi düşününce o güne geri dönsem yine o arabaya biner miyim diye sorguluyordum. Bana attığı ilk mesaja cevap verir miydim? Bu yaşadıklarımızı yaşayacağımızı bilsem hayatımdaki ilk keşkeye dönüşen adama büyük bir aşkla tekrar bağlanır mıydım? Tüm bunların yaşanacağını bilsem bile yine o arabaya binerdim. Yekta benden gitmiş olsa bile onun arkasında bıraktığı şey benim için paha biçilemez değerdeydi. Şimdi buradayım, Yekta'nın karşısında. Kucağımda bir yaşına basmak üzere olan kızımla beraber. Kızım. Kızım diyordum çünkü Asya hiçbir zaman Yekta ile bizim kızımız olmamıştı. O sadece benim kızımdı. Yekta'nın Asya'nın üzerinde gezinen bakışları, gözlerinde ve yüzünde edinen o şaşkınlığı beni öfkelendiriyordu. Oysa ben Asya'nın yüzünü ona göstermeyecektim. Yekta hayatı boyunca Asya'nın yamacına bile yaklaşamayacaktı. Bunu hak etmiyordu. Yekta şu an kızımı görmeyi hak etmiyordu. Kader bir şekilde yollarımızı kesiştirmese dünyanın bir ucunda birbirimizden habersiz bir şekilde yaşamaya devam edecek, belki de birbirimizin adını ağzımıza almayacaktık. Çünkü ben iki yıldır onun adını ağzıma almamıştım. '310324 🔗

❝Sen ve beni, birbirimizden başka kimse iyileştiremez. Çünkü biz yaralarımızı nereden öpeceğimizi biliyoruz.❞ Otuz üç yaşında basit bir terzi olan ama zorunluluktan bir fabrikada çalışan Gülendam, yaşadığı mahallede adı çoktan 'evde kalmış kız kurusu' diye çıkmıştı. Başında şeytandan hallice olan üvey annesi ve onun kızı, arkasından yaptıkları oyun ile Gülendam'ı, mahallenin yıllarca arkasından konuştuğu bir adamla zorunlu evliliğe sürükler. 10.05.2024 -

-Wattpad'de görmediğiniz, gerçek bilgilerden yararlanılan bir asker(hava) kurgusudur. Blackout bir havacılık terimidir. -Kurguda yetişkin içerikli sahneler vardır! "Bahane mi istiyorsun? Binlerce bahane uydurabilirim." Nefesleri birbirlerinin yüzüne vururken Ceyhan o kararlı gözlere baktı. "Kendimi kaybediyorum, en sağlam kalelerimi bir bir yıkıyorsun. İrademi yerle bir ediyorsun. Şu anda olduğu gibi... Seni görmek istiyorum, tıpkı bu hafta sonu gibi günler geçirmek istiyorum. Bu olanlar... Hayatımda yeni... Dışarıdan nasıl görünüyorum bilmiyorum ama ben... Kadınlara düşkün bir adam değilim. Mümkün olduğunca uzak kaldım. O gece ben... Evinden gitmek istedim. Doğru olan oydu bir beyefendi böyle yapardı. Ama ben... Yapamadım. Çünkü bir yanın beni ele geçirmişti. Aklımı susturdu, tüm benliğimi susturdu, irademi susturdu. Sana kapılmak istedim. Şu an bile istiyorum. Çok istiyorum. Kendimi durduramıyorum." Ceyhan'ın gözünden akan yaşı sildi hızlıca. Kendini suçlu hissetti. Belki de Ceyhan kendini kullanılmış gibi hissediyordu. Söylediklerini ona itiraf etmek sandığından daha zor olmuştu. Cümleler kesik kesik çıkabilmişti ağzından ancak. Çok gerilmişti ama şimdi konuştuğu için daha rahatlamış hissediyordu. Bu yüzden durmadı düşünmeye fırsat vermeden konuşmaya devam etti. "Sanki kendimle bir savaş halindeyim. Direniyorum... Sürekli kafamın içinde yanlış yapıyorsun diye bir ses yankılanıyor. Herkese yanlış yapıyorsun diyor. Komutanına yanlış yapıyorsun, mesleğine yanlış yapıyorsun, liderine yanlış yapıyorsun, ahlakına yanlış yapıyorsun... Hatta sana bile..." Derinlikte Saklı karakterlerinden Timuçin'in abisi Tevfik'in hikayesidir. Tevfik Tuğrul Türkdoğan, on senedir çocukluk hayali olan akrobasi pilotluğu için çalışmaktadır. Bunun için son bir adım kalmıştır. Bu yüzden aklını karıştırabilecek her şeyden süratle kaçmaktad

ᴀɪʟᴇsɪɴᴅᴇɴ şɪᴅᴅᴇᴛ ɢöʀᴇɴ ɢᴇɴç ᴋıᴢ, ʜᴀʏʀᴀɴı ᴏʟᴅᴜğᴜ ᴊᴏʜɴɴʏ ᴅᴇᴘᴘ'ᴇ ᴅᴇʀᴛʟᴇʀɪɴɪ ʏᴀᴢᴍᴀʏᴀ ʙᴀşʟᴀʀ ᴠᴇ ʜɪç ᴜᴍᴍᴀᴅığı ʙɪʀ ᴀɴᴅᴀ ᴍᴇsᴀᴊʟᴀʀıɴᴀ ɢᴇʀɪ ᴅöɴüş ᴀʟıʀ. "ᴇğᴇʀ sᴇɴɪɴ ʙɪʀ ᴘᴀʀçᴀɴ ᴏʟᴍᴀᴍ ɢᴇʀᴇᴋsᴇʏᴅɪ, ɢöᴢʏᴀşʟᴀʀıɴ ᴏʟᴜʀᴅᴜᴍ. ᴋᴀʟʙɪɴᴅᴇɴ ɢᴇʟɪᴘ, ɢöᴢʟᴇʀɪɴᴅᴇ ᴅᴏğᴍᴀᴋ, ʏᴀɴᴀᴋʟᴀʀıɴᴅᴀ ʏᴀşᴀᴍᴀᴋ ᴠᴇ ᴅᴜᴅᴀᴋʟᴀʀıɴᴅᴀ öʟᴍᴇᴋ ɪçɪɴ." ⚠️ 𝖄𝖊𝖙𝖎ş𝖐𝖎𝖓 𝖔𝖐𝖚𝖗𝖑𝖆𝖗 𝖎ç𝖎𝖓𝖉𝖎𝖗.

Dünyanın sonunu getirebilecek güçte bir çipi taşıyan genç Profesör, onu korumakla görevlendirilen askerle hiç tatmadığı amansız duygulara yelken açar. Kadını tüm dünyadan koruması beklenen asker, görevini en kanlı haliyle yerine getirirken aynı zamanda imkânsız hisleriyle boğuşmaktadır. Genellikle aksıyonun ve aşkın ön planda olacağı bu serüvende bizi bekleyen ters köşelere ve maceraya hazır mısınız? Gözlerime baktığında dudaklarında bir tebessüm belirdi, ardından saçlarımı tutup kulağımın arkasına iterken "Bazen her şeyi siktir edesim geliyor," dedi dürüstçe ve parmakları saçlarımı okşamaya başladığında içten bakışları da saçlarımdaydı. "Vatan söz konusu olduğunda benim gibi binlercesi var ama sen söz konusu olduğunda şu saçının tek telini dahi kimseye emanet edemem gibi geliyor. Öyle bir mevzusun bende." ⚠️ Yetişkin okurlar içindir.

"A-abi?" Çok korkmuş bir şekilde ona bakıyordum. Her şeyi duymuş muydu? Eğer duymuşsa bir daha yüzüme bile bakmazdı! Gözleri koyulaşmış beni dövecek gibi bakıyordu. Kolumu sertçe tutarak sarstı beni. "Sen bana yaklaşmaya bile çalışma!" diye mırıldandı öfkeyle. Hemen ardından öyle bir bağırdı ki kalbim yerinden çıkmıştı. "Hâl ve hareketlerine dikkat et! Sen sadece benim en yakın arkadaşımın kardeşisin. Kardeşimin kardeşi KARDEŞİMDİR!" . . . . . İşte bu an bir şeyi ilk defa çok iyi anladım. Biz diye bir şey asla olamayacaktı. ★ Wattsy2021 #1 - 13.02.2021 Cumartesi Genç kurgu #3 10.07.2020 Cuma Wattsy2020 #2 - 3.07.2020 Cuma, 01.09.2020 Salı. Wattsy2020 #2 - 23.12.2020 asi #1 - 25.12.2020 karasevda #1 - 25.12.2020 gençkızedebiyatı #1 - 18.04.2022 Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve nefesinizi tutun! Başlangıç: 30.04.20 Perşembe 1903Gizemli.

Cihanşah Serisi - I +18 - Yetişkin İçerik (Küfür, argo, cinsellik... içerir.) ♤ Geçmişin gölgesi, geleceğin kaygısıyla debelenirken, bir de bakmışsın ki yıllar geçmiş çoktan. Sen ise olduğun yerde karanlıklar içinde kalmışsın hiç yoktan. Anna Meryem AKSEL Bir kadının nefesinde soluklandığımda anladım ben canı, cananı... Nefis dediğin riyayla, hakikâtli kara sevdayı. Seyyid Han CİHANŞAH ♤ °° B.T : 06.11.2022 B.T: 04.05.2024 TÜM HAKLARI SAKLIDIR!!

"Geçecek mi peki?" Diyebildim yalnızca hafif çıkan sesimle. Yüzüne bakmak istemiyordum çünkü eğer bakarsam, gözlerinde duymaktan korktuğum cevabı görmekten çekiniyordum. "Geçmeyecek," dedi dudaklarından dökülenlerin yüreğimi bin bir parçaya ayırdığından habersizce. "Ama alışıyor insan." "Sen alıştın mı?" Dedim. "Alıştım." Dedi. "Nasıl peki acıya alışmak?" Bir süre öylece gözlerime baktı. O an anlamıştım. Gözleriyle konuşup anlatmaya çalışmasını gerektirecek kadar zordu belki de onun için sorduğum sorunun cevabı. Gözlerinin çırpınışına daha fazla dayanamayıp önüme döndüğüm sırada aramıza bıçak gibi saplanan gerçek dudaklarından dökülüverdi. "Ölüm gibi." Acı biz gibiydi demek ki...