"Bir adam ile yara bandının hikâyesini hiç duydun mu?" diye sordum meraksız bir tonda. Çünkü anlatmak istediğim sıradan bir hikâye değildi, kendi yazdığım bir hikâyeydi. Yüzüne bakmadığım için ne tepki verdiğini görememiştim ama onu tanıdığım kadarıyla -bu da çok uzun bir zaman dilimine tekabül ediyordu- şu anda hafif çatık kaşlarıyla bana bakıyor olmalıydı. "Hayır," dediğinde sesinde bariz bir sorgu vardı. Onunla konuşmaktan kaçındığımı çok iyi bildiğinden onunla sözlü iletişime geçmiş olmama oldukça şaşırmıştı. "Bir gün bir adamın kolunda ufak bir yara açılmış." diye başladım çatallı sesimle konuşmaya. "Çok ufak bir yaramış ama, öyle hastaneye gitmesine gerek yokmuş. Küçük bir sıyrıkmış sadece." Kalbim acıyordu. Keşke bu şekilde gelmesiydi bana. Böyle gelmeseydi. Hafifçe yutkundum. "Bir yakınından yara bandı istemiş. Kapatmış yarasını o yara bandıyla. Kısa bir süre birlikte yaşamışlar mecburen. Birkaç gün içinde iyileşmiş adam ve kolundaki yara bandını bir an bile düşünmeden atmış çöpe. İhtiyacı olduğunda hemen sarıldığı yara bandından iyileştiğinde hemen kurtulmuş." Sustum, çünkü devamını getirmek zordu. Ona hayır demek çok zordu. Hafif ıslanmış gözlerimi tekrardan gözlerine çevirdiğimde onun hâlihazırda bana bakan gözleriyle karşılaştım. Gözlerinin içine bakarak devam ettim. "Olan da yara bandına olmuş. Temiz, tertemiz yaşamı bir çöpte sonlanmış. Çok zaman geçmiş, en sonunda biri bulup temizlemiş." Keyifsizce tebessüm ettim bir anlığına dolu dolu gözlerimle. Gözlerimdeki bakışları dudaklarıma düştü. "Eskisinden daha iyi, daha temiz görünüyormuş artık. Ama..." Gözlerimiz birleşti. "İçi paramparçaymış." "Dilara..." Bu gece ikinci kez kestim sözünü. "Ben yara bandının yaşadıklarını yaşamak istemiyorum."

Babası onu terk ettiğinde küçük bir kız çocuğuydu. Annesi öldüğündeyse henüz büyüyememişti. Ona arkadaşlık etmek için yanında bir tek dedesi vardı, o da sevgi konusunda eli çok sıkı bir adamdı. O zor da olsa kendi kendini büyüttü; sonra pahalı ayakkabılı bir adamın ayak ucuna düştü. - @askilav

*yaş farkı mevcuttur. *asker-köy kurgusudur. *+18 sahneler bulunacaktır ona göre okumanız önerilir. İnci & Hatem Bir iki saniye sonra şah damarımın yakınlarında küçük bir öpücük hissettim. İki yanımda hareketsiz duran ellerim heybetli omuzlarına tutundu. Destek almak istercesine... Yüzünü sonunda boynumdan çekip yüzlerimizi aynı hizaya getirdi. Aramıza mesafe koymadan dudaklarımızın arasında milimler kala sesini işittim. "Nadide bir çiçeksin... Kokun da kendin de öylesin...orada yalnızken kokunla teselli bulmak istedim ama bu kokuyu hep arayacağım ve daha çok duyumsamak isteyeceğim aşikar." Kendimde değildim. Böyleyken cevap nasıl verilirdi? !!! Modern köy romanıdır. Olaylar günümüze yakın bir tarihte gerçekleşmektedir. Başlama tarihi: 7 Ağustos 2023

Mahallenin yaptığı yardımları ile dilinden düşmeyen, bütün kızların deli divane olup peşinden koştuğu, ağırbaşlı, yardımsever ve bir o kadar da sert bir ağır abisi ile evlendiğinizi düşünün... Murat Karasu. Namı değer "Kara Murat" ile tanışmaya ne dersiniz? Uyarı: Bu kurgu tamamen bana aittir! Cinsellik, şiddet ve bağımsız öğeler içermektedir! Reşit olmayanların okumasını tavsiye etmiyorum.

Özel harekat polisi Rıza ve onun başına bela olan çocukluk arkadaşı Yüzbaşı Balım. Kapanan hesabımdaki kitabı tekrar yazıyorum.

"En sevdiğim renk..." gözlerimi düşünmek için bir saniye kapattım. Tekrar açtığımda bana bakan okyanus rengi gözlere bakarak konuştum "Mavi. Tüm tonları hem de." klasik bir cevap olduğunu biliyordum ama bana bakan mavilikleri o kadar beğeniyordum ki başka bir cevap versem canım yanardı. "Senin?" dedim konuyu dağıtmak için. Biraz düşünür gibi göründü. Sonra da omzunu silkti. "Siyah." dedi ve beni taklit ederek ekledi. "Hem de her tonu." gözlerimi devirdim. "Siyahın tonları var mı?" Yeniden omzunu silkti. "Var ve benim gök kuşağım siyahlardan oluşuyor, farklı tonlarda bir sürü siyah." yüzüne bir gülümseme yerleştirmeye çalıştı ama pek başarılı olamadı. Tony Stark sonunda ailesinden ve soy adından uzakta kendini bulabilmek için bir askeri okula gider. Bazen bir beladan kaçarken daha büyüğüne çarparsınız. Kapak -Gevher-'e aittir. Kendisine çok teşekkürler!

Bekar bir adam, yaşadığı travmatik yangından sonra tüm ailesini kaybeder. Enkazdan elinde tek kalan ise büyük babasının gözü gibi baktığı bir oyuncak bebektir. Bez bebekle birlikte, büyük babasından kalan ücra bir malikaneye taşınır ve yıllarca orada yaşar. Şeytani bakışlı bez bebek, yeşil gözlü, kumral saçlı ve gerçek bir bebek büyüklüğündedir. Henri-bekar adam- yatmadan önce her gün bebeğin saçlarını okşar. Tüm sırlarını ona anlatır ve onunla, kurmaması gereken bir bağ kurar. Bir gün, evine gelen misafirin bez bebeğe zarar vermeye çalışması sonucu, büyük bir patlama yaşanır, tüm ilmekler çözülür ve içinden, yüzü ilmekli bir adam çıkar. Peki ya bu adam, hiç bilmediği bir dünyada ne yapacaktır? Peki ya bez bebeğin sahibi, korkusunu yönetebilecek midir? Eşcinsel bir hikaye olacaktır. korku ögeleri bulunur. Bu hikayede olan herkes ve her olay hayal ürünüdür. 18 yaş altı için uygun değildir.

[TAMAMLANDI] İki damadın garip hikâyesi...

(DÜZENLENİYOR!) ~Nam Salmış Büyük Bir Mahallenin Lideri~ ~Etrafında Olup Bitenden Haberi Olmadan Mahalleye Taşınan Güzel Doktor~ 'Saç teline yakmıştı dünyayı' KARTAL KARACAHAN🦅 ECEM AKAR🦋 (BÖLÜMLER DEVAM EDİYOR🤍) İKİNCİ SERİ-KARACAHAN 2. Instagram= yazargunes20 TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. İZİNSİZ (Ç)ALMA SÖZ KONUSU OLURSA İŞLEM BAŞLATILACAKTIR BÜTÜN KİTAPLARIM İÇİN AYNI İŞLEM YAPILACAKTIR!.

Tam ilerleyeceğim sırada önümde duran hocanın kolu ile durdum. Bakışlarımı ona çevirdiğimde kaşlarını çatmış bana bakıyordu. "Nereye?" Dediğinde afalladım. "Yerime geçecektim hocam." Deyip tekrardan yanımda duran hocaya çevirdim bakışlarımı. "Hem yarım saat geç geliyorsun, hem de özür bile dilemeden yerine oturmaya çalışıyorsun." - Kendinden yaşça büyük tarih hocasına aşık olmak mı? Bu tam da bana göre bir şeydi. Derse geç kaldığımda uyguladığı disiplinli hareketleri ile dikkatimi çekmişti ve benim çekilmez hikayem de burada başlıyordu.