"Değerli Çan Çiçekleri, Elbette, ekilen her tohum bir gün çiçek verir. Tıpkı size olduğu gibi." Anya ❁

Kuru öksürükleri durmadı bir süre. Boğazının acısını ben hissetmiş gibi yüzümü buruşturdum. Hastalığı benim yüzümden kaptığı için suçluluk hissi geçmiyordu da sanki artıyordu. "Ateşin düştü mü bir bakalım," diyerek ateş ölçeri elime aldığımda gerek yok dercesine elimden aldı aleti. Bileğimden beni kendine çektiğinde zaten üzerine eğilmiş halde olduğum için dengesiz duran bedenim kolayca savruldu ve kucağına düştüm. Kollarını iki yanımdan sarıp kara gözlerini gözlerime dikti yine. Hastalıktan çatlamış dudağının kenarını ısırdı beni izleyerek. "Boşa uğraşıyorsun kızım. Ne düşmesi...senin yanında beni yalnızca ateş basıyor."

"Ulan, diyor insan ister istemez. Bu kadar küçük bir şey de yaşıyor, konuşuyor. Hatta iç organları da var." Arşın yıllarca kardeşinden dinlediği Yüsra'ya karşı içten içe bir ilgi besler. Ufak, sevimli bir buzdolabı poşetine benzettiği kızı görmek için her fırsatı kollasa da bir türlü bunu başaramaz. Nihayet sıcak bir ağustos gününde evinin mutfağında onunla karşılaştı. Tezgaha çıkmış, tabak almaya çalışan minik şeye seslendi ve onu korkutup kollarına düşmesini sağladı. Güzel gözlerini gördükten sonraki yeni hedefi ise Yüsra'yı kollarına tekrar tekrar almaktı.

Tesadüf diye bir kavram yoktu benim için, sadece kader vardı. Yaşadığımız her şey kaderdendi. Herkes, kendi kaderinin başrol oyuncusuydu. Bizim için yazılan ne varsa onu oynuyorduk. Bu filmin sonunda ne olacağını bilmeden yaşıyorduk. Ben de kendi sonumun ne olacağını bilmeden yaşıyordum. Acılar, kederler, ölümler, doğumlar hepsi bizim içindi. Hayatımızdan çıkan herkesin, bizde bıraktığı acı bir tecrübe muhakkak vardı. Hayatımıza giren herkesten hayat için bir şeyler öğreniyorduk. Nefesin gidişi benim için en acı tecrübe olmuştu. Bu bebeğin gelişi bana ne öğretecekti merak ediyordum. Kabul etmiştim.. O bebeğe süt annelik yapmayı kabul etmiştim. O bebeği öyle çaresiz, babaannesini öyle mahçup bırakmaya gönlüm razı gelmemişti. Bu sütün bana verilmesinde ve hâlâ bende olmasında elbet bir sebep vardı. Bu sebep o bebekti. Bu süt onun hakkıydı. BEN MİHRİBAN.. BİTTİ DEDİĞİM YERDE YENİDEN HAYATA BAĞLANAN MİHRİBAN.. ANNE OLAMAYAN AMA YAŞAMA BAĞLANAN MİHRİBAN..

Kenan," Burdan kaçamazsın..! Buna asla izin vermem sen benimsin anla bunu... Saklandığım yerden nefes dahi almadan bekledim çünkü o benim nefes alışlarımı bile biliyordu.... Kenan hasta bir adamdı, bağımlıyıdı.. Ve bu hastalık ne yazık ki bendim... Geç kaldın sen gelene kadar ben öldüm içimde ki masum Sare öldü. Keşke... Keşke bana çabuk gelseydin Gömüş gözlerinde kaybolduğum adam. Kenan beni öldürmeden bana sahip olmadan gelseydin. Senin karanlığını ona tercih ederdim... Duymadın beni... Sessiz çığlıklarımı duymadın Barlas Demiray

•Yetişkin okurlar içindir. • Hukuk öğrencisi Vuslat Ece Tan'ın hayatı mafya örgütü lideri Devrim Ahver'e aşık olmasıyla birlikte tümüyle değişir. Düğün günlerine kadar her şey yolundadır fakat nikaha saatler kala Vuslat Ece'ye gelen gizemli telefon ona seçim yapma şansı bile sunmamıştır. Düğününden kaçmak zorunda kalan Vuslat için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. 'Benden geriye kalan hiç kapanmayan bir yara. Yaralar kabuk bağlar sevgili. Sakın koparma izi kalır. İzler; yarayı aratır.' ••• {Kitabın tüm hakları şahsıma aittir.}

05** *** ** **: Sevgilin seni aldatıyor. 05** *** ** **: Bil istedim.

0551 *** ** **: 2 yıl 3 ay 17 gün. 0551 *** ** **: Sana aşık olarak geçirdiğim süre. 0551 *** ** **: Bence yetti ve arttı bile. 0551 *** ** **: Eziyetime bu gün son vermek istedim. 0551 *** ** **: İyiki doğdun sevgilim. 0551 *** ** **: Ve merhaba.

Siz: Dünyanın en aptal insanı mısın bilmiyorum ama aptal olduğun gerçeğini inkar edemem. Siz: Hayatında ilk defa bir aptallığın işime yaradı. Siz: ŞAKA GİBİ SINIFTA KALDIN. Siz: İki dönem boyunca senden ayrılacağım diye ağladım ve sen sınıfta kaldın. Siz: BU TANRININ BİR İŞARETİ.

05** *** ** **: Bir daha o mekanın sahnesinde seni görürsem eğer bu günkü gibi olmaz. 05** *** ** **: İnat edersen andım olsun Melodi, sana zarar bütün mekanların zararı olurum. Melodi: Yavaş, kimsin ve benimle böyle konuşma cüretini nereden buluyorsun? 05** *** ** **: Bu gün hapishane yerine evde uyumanı sağlayan kişiyim. Yeterli mi? Melodi: Anlamadım?