"Kaderin hain oyununa yenildi hayatlarımız kabul et."genç adamın ses tonu gerçekleri haykıran sözlerin altında ezilir gibi çıkmıştı, dik duruşunun aksine. Duydukları ile acı bir gülüşü dudaklarında ağırladı genç kadın. Kabul etse ne değişecekti ki? "Oluru yok bazı şeylerin ağam. Kabul edip etmemem de bunlardan biri!" Bir çiçek duruyordu, tam genç adamın karşısında, bir yanlışı düzeltircesine açmış; Gelmiş ta yüreğine gerçekleri haykırır gibi duruyor. Yıllara ev sahipliği yapan koca seyhanlı konağı bu çiçekle sevda rüzgarını estirmeye başladı o an. Her kapının eşiğinde ince bir hüzün olan bu konak umutla o çiçeği bağrına bastı. Bir sevda. Bir hüküm. Umutları vardı, hayatta, herşeye inat. Hissetikleri sancıyı yok saymak mümkün değildi.Yanan yüreklere merhem vurulmaz o yüreklerin sarılmaya ihtiyacı vardı. Çok şey vardı bu hikayede, yüreğe yara olup dile dökülmeyen. Kitap kapağı- hayallirüzgarlar

Eski adı ; okumak isteyen genç bir kız ve genç bir aşiret ağası "Sen benimle dalga mı geçiyon lan benim babam ve dedem beni hiç bir zaman sevmediler şimdide ben tüm doğuda namussuz ilan edildim. Sen ne tatilinden, ne ailesinden bahsediyon! Ve bana yalan söylemeyi kes artık çünkü senin karşında bir salak yok! Ben bağımlı olmuşum bunu kendi kulaklarımla duydum. Sana mı inanıcam duyduklarıma mı?!" bekledi çünkü artık yavaş yavaş hareketleri yavaşlamış konuşmaları bozuluyor du ama hafızası hâlâ da yerindeydi. Derin bir nefes aldı ve etrafa bize bakan insanlara bakıp yüksek bir sesle konuşmaya başladı; "Benim babam, benim çocukluğumu çaldı.. Beni hep ikizimin ölümüyle suçladı. Benim babam olacak o canavar bende kaç kemer yırttı annemler evde değilken senin haberin var mı? Ben söyleyim, hiçbirinizin haberi yokdu. Ben ne acılar çektim,ne işkenceler gördüm,kaç kez komaya girdim, kaç kez bayıldım, kaç kez ölümden döndüm, kaç kere beyin kanaması geçirdim, kaç kere ölesiye dayak yedim sizlerin hiç bir şey den haberi yok. Ulan daha annemin bile doğru düzgün haberi yok... O benim hayatımı ve çocukluğumu çaldı... O benim celladımdı bende celladına direnen bir kız çocuğuydum... Ben ikizimin, Yusuf umun sebebi olmamıştım, ama o benim sebebim oldu... " GELİYORUM DİĞER YARIM, HOŞCAKALIN CANLARIM... " Dilan'ın ailesi dilanın okumasını istemediğin den dolayı dilanın evden kaçıp Baykan aşiret ağası Miranla tekrar dan birbirlerini tanımalarına rağmen tanışması... Bir kazayla bitip, tekrar dan bir kaza ile başlanmıştı herşey... Kader onları tekrar yan yana getirdi fakat onların hiçbir şeyden haberleri yoktu. Peki ya haberleri olacak mıydı? birbirlerini tanıyabilecekler mi ve aşiretler buna izin vericek mi? Okuyup görelim... Bu kitap mardini aşiretleri ve kızlara yapılan ayrımcılık ve haksızlıktan bahseder tabi a