Banka da sıradan bir gündü inci için, günler zorla geçerken her zaman ki gibi işin bitmesini hevesle bekliyor, saatler sayıyordu. Taki bir grup hırsız koskoca bir şanssızlık içerisinde onun olduğu bankayı soyana kadar. "Sansar bu kız personellerden biri, tıktığımız odadan çıktı napalım?" Yaklaşık on tane adamın gözleri hızla bana dönerken, yüzlerinde ki maskelerin korkutuculuğuyla nasıl bir işe giriştiğimin aptallığı yüzüme vurdu. "Kafayı mı yedin lan sen?" Yutkunurken, beklemediğim bir anda beni tutan adam başka bir adama doğru fırlatırcasına itekledi. "Paralar hazırsa acele edin! beş dakika içerisinde çıkmamız lazım" Sadece gözüken gözleri ve dudaklarıydı, karşımda ki adam yavaşça gülümsedi ve bu hiç samimi bir gülüş değildi. "Bunuda alın, patron ne yapacağımızı söyler gidelim!" (+21 DİKKAT!) HADİ GEL, DEVAMINI BERABER OKUYALIM..❤️‍🔥

•YENİDEN YAZILIYOR! Ellerimi yüzünden çekerken omuzlarına attım. Üzerime iyice eğilirken hareketleri içimde ki ıslaklık ile rahatça hızlandı. Belim ağrıyordu. Zevk tekrar etrafımı sarmaya başlamıştı. İnlerken dudaklarına fısıldadım. " Amacın beni yatakta öldürmek mi?" diyerek sonlara doğru bir inleme daha bahşettim ona. Gözlerinin koyusu arzuya hapsolmuş açlıkla bana bakıyordu. Dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Gözlerini tamamen simsiyaha büründü. Yüz ifadesi sertleşti. " Seni bu yatakta öldüreceğim." &&& ~•~ #aşk 1. Sıra 07.04.21 Tüm hakları saklıdır. Kitabımdan çalıntı olursa Gerekeni yapılır. Beğenmeniz Dileğiyle Irmak B.

'' Seviyorsan seviyorum dersin komutan! Böyle belirsizliklere gelemem ben! Tutarsın elimden sevdana sahip çıkarsın!'' Kendimi karargahtan nasıl attığımı şaşırmıştım. Öfke tüm bedenim de diri iken kolumdan tuttuğu gibi çekti beni kendine. Etrafta ki askerleri önemsemeden kahveliklerini elalarıma fitilledi. '' Yürü gidiyoruz!'' '' Nereye be!'' '' Yürü komşu kızı, basacağım nikahı, sevdama sahip çıkacağım! Seni karım yapmaya gidiyoruz!'' ... Firuze&Alpaslan

Komşusunun gürültülerinden rahatsız olan son sınıf hukuk öğrencisi olan Duru, bir gece vakti yine onu rahatsız eden komşusuna mesaj atar. Lakin mesaj attığı numara, komşusuna mı aittir?

Bazı aşklar imkansızdır...

-Tamamlandı- Gönüllü olarak sınır ötesinde sağlık hizmeti veren bir eczacı ve aynı zamanda orada özel harekatta olan bir komutanın zorluklar içinde doğan atışmalı aşkını konu alan bir hikaye... -Uzaktan neye benziyorum? -Asker? -Evet.Ama yanlızca bir asker değil, özel eğitim almış bir asker. Yani pansuman yapabilirim . Hastanede sağlık çalışanı yoktur diye gelmek istemedim. -Ah! Ne hoş! Peki ben uzaktan neye benziyorum komutan? -Eczacı? -Evet. Aynı zamanda bir sağlık çalışanı... Şimdi izin verin pansumanınızı yapayım! -Peki eczacı hanım bu seferlik senin dediğin gibi olsun. -Tamamen hayal ürünüdür. -

UYARI: +18 sahneler içermektedir Balım ağlayarak şirketten çıktı katlanamıyordu artık bu yaptıklarına hızlı ve sinirli adımlarını durduran şeyse direğe çarpıp hızla yere yapışacak olmasıydı ama birinin belinden yakalamasıyla düşmekten son anda kurtulmuştu sinirle kaşlarını çatıp adama kızmaya başladı sümük gibi yere yapışacaktı biraz dikkat etsindi ama Adam kızın sinirle konuşmasını duymuyordu tek dikkatini çeken kimin bu güzel kadını bu kadar ağlatıp makyajını bozmasına sebep olduğuydu kadın kendini dinlemediğini anladığında sinirle adamı itip bu sefer bağırdı babasına olan sinirini bu adamdan çıkarmaya karar vermişti "Biraz dikkat et amela sümüğü bu gibi yere yapışıyordum" "Ufak bir sorun varki sen bana çarptın" "Ben mi sana çarptım" "Evet tavsiyemse bu kadar makyaj yapmaman" Kadın gözlerini şokla açıp karşılık verecekken zaten başında bir dert olduğu aklına geldi daha fazla bu terbiyesiz adama katlanamayacaktı adamdan uzaklaşıp gitmeye çalıştı Adam kadının kolunu tutup cebinden peçete çıkarıp kadına uzattı "Dağılmış makyajını silmek yerine buna sebep olanları sil ve insanlara çarpmamaya çalış makyaj güzeli" Sözlerini söyleyip ordan şirkete girdi kadın hem bu adama sinir olmuştu hemde oldukça etkilenmişti bir kere o makyaj güzeli değildi ayağını sinirle yere vurup şirkette kaybolan adamın boşluğunu izledi Adam arkasında sinirli bir kadın bıraktığını fark edip sırıttı kadını kimin ağlattığı onu ilgilendirmezdi ama merak ediyordu kafasını iki yana sallayıp silkelendi aylar sonda dağlardan dönme sebebi kardeşinin yine bir boklar yemesiydi başka birşeyle ilgilenmeyecekti

Serkan şerefsizine saydırırken tanımadığım birine karşı pot kırmıştım. Kendimden nefret ediyordum. Yatağımda bir o yana bir bu yana dönüp duruyordum. Ağlamaktan nefessiz kalmaya başlamıştım. Odamın penceresini açtım ama bana mısın demedi. Üzerime ceketimi alıp evden dışarıya çıktım. Yollar kapkaranlıktı ve etrafta kimse yoktu. Tek bir araba bile geçmiyordu. Kendi başıma karanlıkta yürümeye alışkındım. Ne de olsa annem ve babam öldükten sonra zaten hayatım kapkaranlık olmamış mıydı? Dipnot: Gerçek kurum ve kişilerle uzaktan yakından hiçbir alakası yoktur tamamen kurgudur

Sevgili kocam bana bir adım yaklaştı. Arkamdaki makyaj masasına takılıp daha fazla gidemedim. İyice yanıma geldi. Elini kaldırdı. Saçımı kulağımın arkasına koydu. Nefesini hissedebiliyordum. Gözlerimi kapattım. Elinin tersiyle boynumu baştan aşağı okşadı. Dokunuşuyla tüm vücudum titredi. Diğer eli geceliğimin iplerine gitti. "Biz gerçekten evli değiliz." "Resmi olarak evliyiz." Geceliğin ipi yere düştü. "Ben senin gerçek karın değilim." "Bir evlilik cüzdanımız var." "Biz aşık olarak evlenmedik." Hafifçe geri çekildi ve yüzüme baktı. "Kendi adına konuş küçük kız." "Bana o şekilde seslenme." "Nasıl sesleneyim?" Üzerimdeki geceliği çıkardı. Karşısında saten ip askılı bir elbise ile duruyordum. "Benim gibi. Adımı kullan." "Birazdan adımı bağırarak söylerken gösterirsin." Sadece yutkundum. Bana yaklaştı. Burnu burnumu geçti ama dudaklarımız arasında hala ufak bir boşluk vardı. Beni delirtmeye çalışıyordu sanki. O öpmedikçe dudaklarım iyice karıncalandı. Karnım içinde hafif bir gıdıklanma oluştu. "Pekala istemiyorsan..." Geri çekileceği anda yakasından tutup dudaklarıma bastırdım.

05: dil dile değmeden dil öğrenilmiyorsa benim sana dokunup dine girmem gerekmiyor mu ?