Çilek Alança Yıldırım mı demeliyim yoksa sen mi gerçek ismini açıklamak istersin Çilek Alança Saruhan? 17 yaşında tam bir neşe patlaması olan Çilek, ailesinin gerçek olmadığını ve küçük mahallesinden çıkıp Mardin'e gitmek zorunda olduğunu öğrenirse ne olur?

Yanlız bir adam düşünün. İşkolik, kaba, sert, iri yarı. Öyle ki insanlar onun gözlerine bakmaya korkarken bir anda hayatına giren minicik bir bedenin bu adamı bir kediye dönüştüreceğini kim bilebirdi ki? ○○○○○○○○○○○○○○○ Kucağındaki minik kızına baktı içine dolan sevgiyle. "Babasının güneşi, güzeli. İyiki geldin babam. İyki girdin hayatıma. Mis kokulum.." ○○○○○○○○○○○○○○○

"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve sonunda yeniden bana dönebildi. "Hiç kimseyi," dedi kendinden emin bir şekilde, afalladım. "Neden?" Sordum, kadehinde kalan şarabını bir kerede içti. Boşalan kadehe odakladı bakışlarını. Uzun uzun düşündü. Gözünün ucuyla bana baktığında yüz ifadesi düzdü ama gözlerini yine saklayamamıştı. Gözlerinden anlaşılıyordu kederli olduğu. "Çünkü ben kimseyi kalbimde yaşatamam," dedi, bu cümlenin ağırlığı altında ezilirken acıyla yutkundu ve ekledi. "Benim kalbimde bana bile yaşam yokken, hiç kimseye olamaz."

Acıları henüz çok yeniydi. Asla eskimezdi ki zaten. Hep yenileri açılırdı yerine. Bir anda her şeyin boşa olduğunu öğrenmişti ama o. Acılar, ağrılar ve gözyaşları... Değmiş miydi, acıları hayatının her noktasına? Bir ayna kaç defa kırılabilirdi? Bir çöptü onun hayatı. Kimse değer vermezdi ona. Ruhu paramparça bir kızdı o. Hastanede yanlışlıkla karıştırılmış, sıradan bir kız çocuğu. Ya da gerçekten yanlışlıkla mı olmuştu?

HAYAT ACIMASIZDI , ACIMADI DA . . . Hayat Atabeyli ailesini hiç acımadan yakmıştı 17 yıl önce. Onlardan biricik kızları Aslı'yı almıştı daha doğduğu günün ilk gecesinde. Aslı gitmişti ardında acılı ve yıkılmış 5 abi , anne ve babasını bırakarak. Almışlardı onu, ayırmışlardı daha minicikken ailesinden. ------------------------------------ Hayat Aslı'nın ailesini almakla kalmamış yaşamak istemeyeceği şeyler yaşatmıştı... Ailem dediği insanlardan çok acı çekmişti ama kendine ve hayatındaki tek yoldaşına, kardeşim dediği insana bir söz vermişti her şeye rağmen çektikleri acılara rağmen hayatın onlara yaptıklarına rağmen yaşayacaklardı. --------------------------------------- Aslı ve Atabeyli ailesi birbirlerine kavuşunca ne olacak ? Haydi hep beraber bakalım...

"Aile... Ben aile nedir bilmem yani hiç ailem olmadı. Hep yalnızdım çığlıklarımı duyanların bile umursamadan üç maymunu oynadıkları, kimsenin umrunda olmadan bir oyuncak gibi ordan oraya savurduğu kızdım." "Efil Arıcı (Soykan)" *-Daha 4 yaşında Anne'si babasından Abilerinden ikizinden koparılan Efilin'in Hikâyesi. -Sonradan dahil olan bir abi var. -Her cuma yeni bölüm atıyorumm.* İlk bölümlerin yazım yanlışları olabilir şimdiden sorry. Tabi yazım yanlışı yapmamaya, bölümleri yavaş yavaş düzenlemeye çalışıyorum:)🤍

!!!ÖNEMLİ!!! İlk başlarda klasik abi kurgusu gibi ama olaylar sonradan değişiyor.İntikama,derslere,okula,arkadaşlığa,textinge ve biraz da romantik kurguya saracak.Serinin ikinci kitabı asker kurgusu olacak. Bütün bölümleri düzenledim, rahatça okuyabilirsiniz. ~°★★★~° Zemheri'ydi o... Uğultusunu duymak ürpertirdi insanı ama iyi de hissettirdi.Tehlikeliydi ama güven verirdi.Ne kadar korkunç görünse ve duyulsa da en güvenli yerdi,en mutlu olunacak yerdi.O Alin'in Zemheri'siydi.O Alin'in kış uğultusuydu.. Efnan'dı o.Acı vardı, yorgunluk vardı ama sıcak olurdu hep.Mutlu bakmaya çalışırdı,ne kadar acısada güzel görünürdü hep.Gizlenmeye çalışırdı o güzel yuvasında ama görürdü Aren o gözlerde saklanan acıyı ve kalbi kırık küçük kızı.O Aren'in Efnan'ıydı.O Aren'in güzel gözlü kadınıydı.

Yaşadığı travmalar sonrası hayata tutunmaya çalışan bir kız, bir gün hiç beklemediği bir anda aldığı haber ile tekrar umutlarının yeşerdiği bir kız. Ya daha mutlu olacaktı, ya da daha beter... 'Gerçek aile' klasiği <3 ( DÜZENLENECEK )

Kana bulanmış hatıralar, kanadı kırık kuşlar, üzeri yalanlarla süslenmiş sırlar, kalbi hasta kadınlar ve kırık pusulalar. "Sen benim pusulamsın İzgi. Ben seni kaybedersem yolumu kaybederim." ... Heyecanla gülümsediğinde sandalyeden atladı ve bana doğru koştu. "Teyze!" Dedi neşeyle bacaklarıma yapışırken kafasını kaldırıp bana baktı. "Bitti mi oyun?" Diye sordu merakla. Keskinin yere çömelen heybetli bedeni ayaklandığında ağır hareketlerle bana doğru döndü ve ona doğrulttuğum silahımın namlusuyla karşı karşıya geldiğinde hareketleri durdu. Kalbimi saran pamuk ipliği çözüldü. Ruhuma karışan karanlığının emaresi kalmadı içimde. Kara gözlerinde bir yıkım meydana geldi. "Bitti." Dedim titremememesi için üstün bir çaba sarf ettiğim buz gibi sesimle. Kara gözlerindeki ifade hayattayken cehennemi yaşamama sebep oldu. 02/03/24 KİTAPTA +18 SAHNELER MEVCUT OLACAKTIR! BİLGİNİZE!

Küçüklüğünden beri dedesiyle yaşayan, ona bakan bir kız. Ansızın, dedesinin ona anlattığı ailesi hakkında bilgilerin yalan olduğunu öğrenir. Yetmezmiş gibi dedesinin baskıları artınca iyice çıkmaza girer. Bir yanda onu kısıtlayan dedesi, diğer yanda kendisine yeni kavuşan abileri... Hayatının değişeceğinin oldukça farkındaydı.