ŞİMDİ EPSİLON YAYINEVİ KATKILARIYLA TÜM KİTAPÇILARDA... ------- "Biz, aynı rengin iki farklı tonuyduk. Bir yanda soğuk bir gecenin üzerine dökülen ay ışığı, diğer yanda kar yağarken bile parıldayan bir güneş... O ve ben, birbirinden uzak ama aslında bir o kadar yakın iki kişiydik. O ateş, ben baruttum. Temasımız son derece yakıcı olabilirdi ve birbirimizden uzak durma ihtimalimiz, bir buzulun ortasında can çekişen kıvılcım kadar yetersizdi. Kimisi buna kader diyebilirdi, kimisi tesadüf... Ne söylendiğinin önemi yoktu; şu noktada önemli olan tek şey ateşin kuvvetiydi."

Bana birini görmezden gelmeyi öğretebilir misin? Ya da biri bana nasıl davranıyorsa ona öyle davranmayı? Bu soruların cevaplarını en kısa zamanda öğrenmem gerek. Yoksa o "birinin" etkisine kapılıp gideceğim .Ona baktıkça huzur buluyorum. Ondan uzaklaşamıyorum.Gözleri umut vaadederken bedeni benden nefret ettiğini söylüyor. Beni korumak için canını hiçe sayıyor. Ve bu bende ona daha fazla yaklaşma isteği uyandırıyor.Farkındayım,bana bazen kötü davranıyor.Ama yinede ondan uzak duramıyorum.Onun yanında durmak ateşe atlamak gibi... Bu yüzden onu anlamıyorum. bazen ateş fırtınası oluyor, ondan uzaklaşıyorum.Bazen de tatlı bir meltem oluyor, onunla esiyorum. *** * *** ***** ******* "Benden uzak durmalısın." "Denemediğimi mi sanıyorsun? Her deneyişimde kalbimden bir parça sende kalıyor ve hep seni hatırlatıyor."