Isparta'da aşçılık bitirip Mersin'e iş bulmak için gelen Alya'nın karşısına şans eseri bir orgeneral çıkar ve askeri karargahta aşçılık yapmasını ister. Onun sayesinde iş bulur ve Hakkari'ye gider. Geldiği günün soğuk sabahında sinirli ,soğuk, umursamaz bir yüzbaşıyla karşılaşır. Nefret dolu ve aynı zamanda tatlı bir hikaye işte tam bu anda başlar...

"Hep kaderimin akını diledim Allahtan. Namazlardan sonra oturur uzun uzun dua ederdim. "Allah'ım benim için en hayırlısı kimse onu yaz kaderime" Kaderimin beni hep normal yollarla bulacağını düşünürdüm. Ta ki gün gelip töreme ait berdelle yüzleşene kadar. Hep bir zorunluluk hep bir mecbur kalma hissiyle üzülürdüm ta ki berdelle evlendiğim adamın benim için hayırlısı,benim kaderin olduğunu fark edene kadar."