Lina Kara, babasıyla ettiği kavga sonucu babasını kendi kafasına sıktığı bir kurşunla kaybeder. Bu kayıp kendisinden de birçok şey götürür. Borçlar ve vicdan azabı arasında sıkışırken zaman pek iyi davranmaz ona. On ay kadar sonra eski halinden eser yoktur artık. Hissizleşmiş ve yaşama olan hevesini kaybetmiştir. Kendisini bazı insanlar böyle yaşar diye teselli ederek annesi ve kız kardeşi için yaşamaya devam eder. Sıradan bir gün çalıştığı çiçekçiye gelen gizemli bir adamın ricası üzerine bir çiçek teslimatına çıkar. Ölüm anlamına gelen çiçekleri teslim ettiği adamın babasının otopsisini yapan adli tıp uzmanı olduğunu ertesi gün savcılıktan gelen bir telefonla babası hakkında sarsıcı gerçekle öğrenir. Adli Tıp Uzmanı Aral Çakırca'ya götürdüğü ölüm çiçeklerinin ikisi için olduğunu anlar. Babasının peşindeki birtakım organizasyon üyeleri, Lina'nın, Kadir Kara'ya gidecek olan anahtar olduğuna eminken Lina bunun ne demek olduğuna başta anlamasa da zamanla yaşananlar anlam kazanmaya başlar. Bilmediklerinin bildiklerinden fazla olduğunu Aral Çakırca ve Savcı Yiğit Atalay'la bu olayı çözmeye çalışırken keşfeder ve ailesinin kendisinden sakladığı sırlarla bir bir yüzleşmeye başlar. Saklanırım göz önünde. Gelir geçer önümden. Ben görünmez değilim. Hiçe sayar beni gözünde... Bu bir bilmece... Söyle bana Lily... cevap ne?

Alara Yılmaz babasının antrenörlüğünü yaptığı milli erkek voleybol takımının kaptanına aşık olur... '300423

❝Çakır'ın sesi daldığım farkındalık okyanusundan kafamı çıkartmama yardım etmişti ama hâlâ o okyanusun içindeydim. Bu kadar derinde olduğumu bile yeni fark etmiştim. Ona olan bu hislerim tam ortasında bulunduğum uçsuz bucaksız okyanus gibiydi. Savunmasızdım, tek başımaydım. Ya bu okyanusun bir çıkışı olmadığını bilmeme rağmen kaçmak için planlar yapıp hep aynı yerde dönüp duracak ve kendimi yoracaktım ya da bu okyanusu kabullenip yüzmeyi öğrenecektim. Yüzmeyi öğrenmek ise Çakır'ı ve tüm bu hislerimi kabullenmek demekti. ❧ Hâlâ okyanusun ortasındaydım ama bu sefer farklı bir şey vardı; bana uzatılan bir el. Benimle birlikte okyanusun içindeydi. Gülümseyerek bana bakıyor ve tutmam için elini uzatıyordu. Bu sefer hiç düşünmeden o eli tuttum. Elimi tuttu ve beni yüzebileceğime inandırdı.❞