Δύο χρόνια μετά την τραγωδία που σημάδεψε τη ζωή του, ο Αντρέι-ή αλλιώς Ανδρέα Λάσκαρη, επιστρέφει στη Μάνη, κουβαλώντας στις πλάτες του το βάρος του παρελθόντος. Εκεί, ανάμεσα στους ανέμους και τα πέτρινα τοπία, η μοίρα θα τον φέρει μπροστά στη Θεοφανώ. Μια ατίθαση, απρόβλεπτη νέα, σαν θύελλα που δεν γνωρίζει όρια. Μια συνάντηση τυχαία, ξαφνική, μα καθοριστική, σαν κύμα που σαρώνει την ακτή χωρίς προειδοποίηση.

Σε ένα παράλληλο σύμπαν από αυτό της σειράς "Η Μάγισσα", ο Αντρέι και η Θεοφανώ πρέπει να βρουν μια λύση για να ενώσουν τις οικογένειές τους πριν να είναι πολύ αργά. ** Δεν μου ανήκουν οι χαρακτήρες ή η original ιστορία.

διάφορες ιστορίες αυ για τους ΘΑ. Συνήθως one-shots αλλά θα δείξει.

Οι ιστορίες μου για την Μάγισσα τις οποίες έχω δημοσιεύσει κατά καιρούς σε μορφή thread στο twitter είναι τώρα μαζεμένες εδώ. Παρακαλώ όπως λάβετε υπόψη πώς είχαν γραφτεί στο παρελθόν κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά ενός επεισοδίου.

Πριν το ουρλιαχτό σβήσει απ' τα χείλη της, ο Μάρκος είχε ορμήσει στην νέα της κάμαρη, με το μαχαίρι του στο χέρι. Τα μάτια της Θεοφανώς, πιο πράσινα από κάθε σμαράγδι καρφώθηκαν στον Αντρέι, που στέκονταν στο κατώφλι. "Αντρέι, τρέξε! Ο Κανέλος. Είναι στα χέρια Τούρκων."

Five times Feraye thinks she loves Ateş, but doesn't say it, and the one time she does.

Be careful what you wish for, You just might get it.