Geçmişimi, ailemi, tüm hayatımı bile geride bırakmıştım bu kumpas için. Yıllardır onlarla olan tüm bağlarımı kesmiştim. Sırf beni araştırdıklarında hiç bir şey bulamasınlar diye. Çok zamanımı almıştı bu benim. Fazlasıyla. On beş yaşından beri istediği bir adamın gerçek ismini bulamadığı için on iki yıldır pilan yapıp onu uygular mı bi kız? Sanmam. Adamın geçmişi yoktu. Resmen üzerinden siyah kalemle geçilmiş gibiydi. İsmine dair hiç bir bok bulamamıştım. Küçük yaştan beri fazlasıyla inatçıydım. İstediğim bir şey varsa onu mutlaka alırım kafasındaydım. Ama bu adam hakkında hiç bir şey bulamamıştım. Sadece iş adamı olduğunu ve etrafta takma ismiyle gezdiğini biliyordum hepsi bu. Adamın yirmi iki yaşında, üzerinden bir silgiyle geçilmiş bir geçmişe sahip olması kafa karıştırıcıydı. Takmıştım bu adama, hemde en pis inadımla. Ama keşke o gün o gazetede o adamı görüpte siktiğimin kafasıyla bir şey yapmasaydım. Ama çok geçti, inadıma yenik düşmüştüm yine. Hep inadıma yenik düşerdim zaten, ne kadar çabalasamda vazgeçemezdim. Uyuşturucu gibi bir inada sahiptim. Hep inat yapmak istiyordum. Bu inadım hep başıma belalar almama neden olmuştu. O kadar fazla zıvanadan çıkmıştım ki, en tehlikeli bilgisayar uzmanlarıyla bile iş birliği yapmaya çalışmıştım. Bütün hacker'lık maceram da böylece başlamıştı. Şimdi bir yanlış yüzünden bütüm herşey mahvolmuştu. Allah kahretsin gerçektende mahvolmuştu. Bunun farkına ben şuan varmıştım.

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

"Onları bekliyorsun biliyorum. Gözlerinin içine bakıp 'Korkma, biz buradayız' demelerini bekliyorsun. Sonra uzun uzun çektiğin acılardan söz etmek ve yüzünde utangaç bir kızarıklık oluşturan hikayelerinden bahsetmek istiyorsun. Onları uzun süredir bekliyorsun Yanına geldiklerinde gözlerinin içine bakar bakmaz, göz yaşlarının, yatağından taşmış nehirler gibi yanaklarına akacağını düşünüyorsun. Onların da merhametli, sert elleriyle yanaklarından sızan gözyaşlarını silmelerini 'Bir daha ağlamayacaksın' demelerini bekliyorsun. Biliyorum onları bekliyorsun. Korkuların, hayal kırıklıkların, kandırılmaların her şey ama her şey onlar gelince sona erecek. Gerçekleşmesi beklenen bir düş gibi. Gözlerini usulca kapatıp kabulüne amin dediğin bir dua. Onların gelişinden hiç şüphe duymadın. Çünkü kitaplar böyle yazdı, çünkü büyükler böyle söylediler, çünkü teselli cümleleri hep onların adıyla kuruldu. Çünkü böylesi seni ayakta tutuyor. Çünkü bu kez elin oldukça kötü. Oysa blörfü görmeli ve oyunu arttırmalısın. Artık tek başınasın.." ~Kraliçenin pireleri~

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

"O seksi ellerindeki bagetleri davullara vururken benim kalbim ne kadar hızlı atıyor, biliyor musun?" Dünyaca ünlü bir müzik grubunun bateristi olan Alper, özel telefon numarasına gelen bu mesajı okuduğunda hayatının ne denli değişeceğinden habersizdir. *Kısa hikâyedir ve mesajlaşmalar içerir.

Maça Kızı 8 serisinin devam bölümlerini içermektedir.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Yalan...Pembesi,beyazı olmayan tek rengi koyu siyah olan yalan.Masum sıfatının ardına gizlenen vicdan azabına gebe bir yalan. Bataklığa batarcasına batılan kurtulma nidalarıyla birlikte yok olduğun yer,yalan. ihanet #1 ayrılık #1 hamile#1 yalan#1 güzel#1 sıla#1

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.