"Bir kadın susarsa, dünya ağlamalı, Ama dünya sağırdı, duymadı feryadı..." Pamir Gülşah Tütüncü (Sahraf), yaşadığı ağır hayat yüzünden sesiyle bir veda gerçekleştirerek, kendini sessizliğe mahkûm etmişti. Bedeninde ve ruhunda var olan yara izleri yıllar sonra bir hastahane odasında başlayan yeniliklerle değişecekti. Annesinin ölümü ve babasının gözünde bedeni büyüse bile ruhu büyümeyen kız, ağabeyi tarafından baba sevgisini içindeki küçük kız çocuğu ile tanıştırmayı başarmıştı. Bir kokunun can bulduğu bu evrende, bir hayatın ölümü derin izler bırakarak, ruhlara işleyecekti. Annesinin ölümü onu zaten öldürüyordu...

aile kurgusudur klasik bir şey yazıyorum umarım beğenirsiniz İlk bölümler biraz saçma oldu. Mantık hataları var. Finalden sonra düzenlemeye alacağım. 2. Sezonda olayların akışı değişiyor. İyi okumalar

|Tamamlandı| •••••• "Alisa ak kim?" Dedi polis bey memur abi "Benim" dedim "Bu beyefendi sizin öz babanız olduğunu söylüyor " dedi Elindeki DNA testi kağıdını gösterdi. "Nöbetçi mahkeme kararıyla Velayetinizi bora beye verilecek" dedi "Aaa" dedim büyük bir oyunculuk edasıyla "Ben bu bora dediğiniz Bey abi'yi ömrüm hayatım boyunca ilk kez şuan görüyorum " dedim Şaşkın şaşkın "Abi mi?" Dedi Bora bey "Ne diyorsun Alisa?" Dedi Bora bey "Beyefendi siz ismimi nerden biliyorsunuz?" Dedim "İlk kez mi görüyorsun?" Dedi diğer polis "Yok vallahi tanımıyorum memur abi" dedim "Hem nerden biliyorsunuz doğru söylediğini Yapay zeka çok gelişti Teknoloji falan" dedim "Araştırılmasını istiyorum ve Tanımadığım insanlarla gitmeme izin vermeyeceksiniz değil mi" dedim Bora bey Bana 'Yuh' dercesine bakıyordu 'hadi bakim ' bakışı attım ona. "Abi kız haklı Yalan söylüyorsa? Bence bizim gözetimiz altında tekrar dna testi yapılsın o zamana kadar da Burda kalmaya devam etsin" dedi polis abi. Hay senin ağzına kurban abi. "Hayır Yalan değil o benim kızım " dedi Bora bey "Yalan külliyen yalan tanımıyorum Bey amca ben seni üstüme iyilik sağlık be!" Dedim Cennet mahallesi pembe modumu açmıştım.

Bu Demirdağların aile olma hikayesi. 16.12.2020 Kitabın tüm hakları bende saklıdır. Çalıntı ve alıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır. (Bölüm sayısı yanıltmasın lütfen çünkü kelime sayısı fazla değil ❤)

"Yıllar sonra anneme kavuşmuş gibiyim Eylül." diyerek sardı beni abim. "Anne kokusu..." Saçlarımı koklayan abime karşılık beline sımsıkı sarıldım. Arkamda Ömer abimi hissettim. Saçlarıma öpücük bıraktı. "Kıskandım." diyerek Utku abim de kocaman açtı kollarını. Umut abim de aynı şekilde gelip sarıldığında, bu halimize güldüm ancak gülüşüm bile titriyordu. "Kardeşimi ezdiniz, çekilin." dedi Ömer abim. Beni ortadan çekti. Ayak ucumda kucağıma gelmeye çalışan oğlumun boyuna indim. Elimdeki hırkayı tereddüt etmeden sırtına geçirip kucağıma aldım. "Ömrüm boyunca saklayacağım bunu." ❃ "Yaralayacak sanacaksın, ama hep sen kazanacaksın. Üstlerine gitmeyi öğreteceğim." 03.11.2021 - 13.12.2021

Gerçek aile hikayesi

doğan insanlarla konuşmuyor (yamaç kitabındaki doğan'ın hikayesidir. iki kitap arasında bağlantı yoktur, birini okumadan da diğerini anlayabilirsiniz.)

---TAMAMLANDI--- Barış mahallede sessizce yaşayan bir çocuktu. Devran ise mahallenin ağır abisi. Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim. Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir. +18 içerikler, smut ve şiddet içerikli sahneler bulundurmaktadır.

Gerçek ailem kurgusu. Kurguma bir şans verir misiniz? Hastaneden gelen bir telefonla Gece'nin hayatı altüst olur. Gece, yeni ailesine alışabilecek mi? Gece'nin kalan hayatında neler olacak? Gece, olan her şeye rağmen ayakta kalabilecek mi? Bütün bu soruların cevabı kitabımda. Wattpad de ilk 'Kaybolan Zamanlar' adlı hikayedir.