Ablalar kardeşlerinin ikinci annesidir. Bende anneydim. Kardeşimin ikinci annesi. O doğduğundan beri ismiyle seslenmedim ona. "Kardeşim" diye hitap ederdim. Benden gittiğinde 16 yaşındaydı. ansızın bir bıçak yaralamasının kurbanı olmuştu. O yokken yaşamak zordu, nefes almak zordu. Ölüm güzel geliyordu gözüme. Toprak olmak, kardeşim gibi kokmak istiyordum. Ölümü özlerken bir şeyi unutuyordum. İNTİKAM... Özlemi, aşkı ve intikamı içine işletecek bu hikayeyi gözyaşlarıyla okuyacaksınız...

biraz biraz yazdım ben. eksildim yazarken. bilirsiniz, yürüdükçe yol artar bazen. *Şiir, kısa hikaye, deneme* #Wattys2015