Hüküm belliydi.. berdel.. İki farklı insan sözleşmeyle bağlandılar... Bu işte duygulara yer yoktu.. Aşk'a sevgiye yer yoktu... Zaman geçti.. aylar geçti.. Önce Aşk karıştı.. Filizlendi... büyüdü.. Artık geri dönülemezdi..

(+18) Asi dediğim dedik inatçı dik başlı zilan'la başa çıkma zorunda kalan Ali ağa ve zilan'ın hikayesi

Siz ailenin ne olduğunu bilir misiniz ben bilmiyorum aile dedim miydi aklıma ilk gelen şey güzel bir sofra çevresinde oturan büyük bir aile ama biz de öyle değil babam baş köşede oturur erkek kardeşlerim yanına oturur annemle küçük kardeşlerim hepsi aynı masada otururlar ama ben mutfakta yemek yerim 18'ine yeni bastım ama hayat o kadar yordu ki beni gerçekten sırtımda kocaman bir yük varmış gibi hissediyorum kapalı kapılar arkasından kalmaktan insan yüzünü görmemekten artık konuşmayı neredeyse unutacağım Bu sabah kalktığımda her yerim ağrıyordu aynanın karşısına geçtiğimde atlayan dudağını temizlemek istediğim zaman acıyan dudağımı buruşturarak gözlerimde akan yaşları elimin tersiyle sildim annemin aşağıda yezda diye bağırmasıyla ilkilerek kapıya doğru ağır adımlarla gittiğimde aşağı gel kardeşlerin uyanmak üzere sofra hazırlanacak dediğinde yavaşça merdivenler aşağı doğru indiğim zaman gözlerime bakan abim yine mi dayak yedin deyip karşıma dikilip omuzumdan tutup göğsüne çekti beni benimle birlikte mutfağa inip anneme bakarak babam yine niçin dövdü dediği sırada bir kısmet çıkmış o da görüceğe çıkmak istemediği için baban da bayılana kadar dövdü dediğinde gayet normal bir şekilde konuşuyordu sanki her şey normalmiş gibi aklım almıyordu herkesin annesiyle benim de annem de ama neden benden nefret ediyordu Mutfağa doğru yaklaşan ayak sesleri ile babam karşıma dikilerek akşama görücüler gelecek eğer sen o görücülere çıkma ben sana biliyorum ne yapacağımı dediğinde abim babama bakarak senin o dediğin görücü adam delinin teki kafayı sıyırmış kızı öldürtmek mi istiyorsun dediğinde babam sizi ilgilendirmiyor orası benim bileceğim bir şey deyip son noktayı koydu

Kalpten Gelen 2 Veliaht Kılıçdaroğlu'ların hikayesi.... Bir adam; çocukluğundan beri aşkı,hayranlığı tadan. O kadar acı çekti ki, yüreği buna dayanamadı ve isyan bayrağını sonunda çekti. Lakin dalgalanan bu isyan bayrağı belki de iki yüreği de yakıp kavuracaktı. Bir kadın; çocukluğundan beri ailesine düşkün. Büyükler tarafından verilen bir karar sonrası gördüğü gerçeklerle yeminler etmiş biri İki vücut.... Biri dermanıyla kendisini iyileştirirken, diğeri de zehri sandığı dermanıyla kendisini kaybediyordu.

Sevdiği adam olan nişanlısı Arat'tan ayrılmak zorunda kalan Nazen'i zorla Devran'la evlendirmişlerdi ama yine de o Arat'tan vazgeçmemişti. [Yorumlarınız ve voteleriniz benim için çok değerli.]

KARA DUVAK hikayesindeki Gökçe ve Vedat'ın hikâyesi...

Nehirde yıkanırken kendisini izlediğinden habersiz olduğu adam onu boğulmaktan kurtarır. Fakat suni teneffüs yaptığını gören köylüler onları sevişiyor sanınca olaylar bir namus davasına dönecek şekilde karışır. ❝Bataklığın neredeyse son bulduğu bu noktada karşısına çıkan manzara onu şaşkına çevirmişti. Bu kadar tenha ve tehlikeli sayılabilecek bir yerde bir insan neden yıkanmayı seçerdi? Aklına ilk olarak suyun serinliğinin cazibesi ya da bataklığın hemen ötesindeki doğal kaynaktan gelen berrak su ihtimali gelse de mahremiyet ihtiyacı düşüncelerine hiç uğramadı. Genç kadın önce ıslaklığı sebebiyle üzerinde yalnızca ince bir tabaka gibi duran kombinezonunu ağır hareketlerle çıkarıp bir kayanın üzerine bıraktı. Ardından sütyeninin kancalarını çözüp omuzlarından kaydırdı ve onu da aynı yere bıraktı. O an suyun yansımalarıyla parlayan bembeyaz, dolgun göğüsleri gözlerinin önünde bütün çıplaklığıyla belirmişti. Bakışları istemsizce o dik ve kusursuz yuvarlaklığa kaymış, ardından ucundaki canlı pembe tomurcukları seçmişti. Bu görüntünün şimdiye dek gördüğü en baştan çıkarıcı şey olduğunu düşündü bir an.❞ ▪︎Rayiha : Hoş koku ▪︎Yaş farkı vardır. ▪︎Cinsellik ve küfür barındırmaktadır. Rahatsız olacaklar, duyar kasacaklar uğramasa çok iyi olur. Tamamen eğlenmek amaçlıdır. Kadına şiddet ve tecavüz yoktur.

Tuttuğu direksiyonu o kadar çok sıkıyordu ki parmak boğumları bembeyaz olmuştu adamın. Gözleri sadace önündeki yola bakıyor ona yalvaran genç kıza bakmıyordu bile bir kez olsun. Ağlamaktan yorulmuştu artık. Sesi karşısında ki adama gitmiyor, söylediği sözcükler kifayetsiz kalıyordu. İçini çeke çeke baktı ona sessizce. Alnında duran gece karası saçları, kara kaşı ve kahverengi gözleri yüzüyle bir uyum içindeyken, çok masum duruyordu böyle Behram. Ama hiç bir his yoktu suretinde. İçi dışı kadar güzel değildi. Bunu hissetmişti Havin. Yüzünü tekrar önüne çevirdi. Karanlıktan göz gözü görmezken birde ona eşlik eden yağmur Havini korkutuyordu. Ne olduğunu anlamadan araba durdu. Kapısı bir hızla açıldı. Hiç zaman kaybetmeden bileğinden tutup sürüklemeye başladı. Balçıkların içinde Behram'ın arkasından yürümekte zorlanırken, bir yandan da mümkünmüşmüş gibi ellerinden kurtulmak istiyordu. Onun bu hareketine karşılık Havin'in bileklerini canını acıtırcasına daha sıkı tutarken sonunda Gidecekleri yere ulaşmıştı. Tahta kapıya ayağıyla vurup içeriye Havini savurarak attı. Hemen arkasından kendi de girip kapıyı kitledi. Göz göz geldiler ikinci kez. Behram siyahını masum kıza bulaştırmak için ona doğru adım atarken, genç kız ise anlamıştı, bundan sonra bu kapıdan dışarıya eski Havin olarak çıkmayacağını. Bir yıldız daha söndü bu şeyirde... Bir can daha verdi Diyabarkır.... Ama bu canın bedeni değil, ruhu girmişti toprağa...... Evet sevgili, kıymetli okuyucularım. Bu ikinci kitabım. Her ne kadar heycanlı değilim desemde bir o kadar aslında heyecanlıyım. İlk töre kitabım. Lütfen ön yargılı davranmadan ve hayalet okuyucu olmadan önce hikayeme bir şans vermenizi istiyorum ..... Sevgilerle Yorgunyazar.

Katil #1 🌹❤ Kadın elini göstererek ; "Bu kan lekesini unutma ağam" dedi. Ağa karşısındaki kadının gözlerine bile bakmadan tokadı yüzüne indirmişti bile...

"Birbirimize en yakın olduğumuz an, Gün doğumu." Baran ARSLANOĞLU: Bir şehre sahiplik yapan gözü kara,delikanlı bir adam. Mardin'in en büyük aşiretinin başı, Baran Ağa'sı. Roza KARACAN: İstanbul'da doğup büyümüş azimli,çalışkan bir kadın. İstanbul'un en büyük hastahanesinin güzide kalp cerrahı,doktor Roza'sı. 🍁 Planladıkları bir hayat onları bir araya getiremezdi. Getirse bile onlar istemezdi. Baran evleniyordu. Sevdiği kadın ile mutlu bir yuva kurmaya hazırlanıyordu. Roza doktorluk hayatında yeni bir o kadarda iddialıydı ve büyük kariyer hedefleri vardı. Bir de kendisini canından çok seven sevgilisi. Fakat hayat biz planlar yaparken başımıza gelenlerden ibaretti. Kendi irademiz ile kurduğumuz hiçbir plan kaderimizin önüne geçemezdi. Ve Kader; Onları bir araya getirmeye kararlıydı. Hem de çok kötü şartlar altında. Roza,Baran ile tanışacaktı, ona sevdiği kadının ölüm haberini vermek için. Baran,Roza'nın peşini bırakmayacaktı. Sevdiği kadının ölümüne sebep olduğu için. Fakat yine habersizlerdi. Onlar ölümün pençesinde dolaşırken, kader son kozunu oynayacaktı. Ve yapılan hiçbir plana dahil olmayan,ortaya ateş gibi düşen bir evliliğe kurban gideceklerdi. •Yayımlanma tarihi : 31/08/2018