Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Herkes onu 'Kartal' diye bildi. Adını ise sadece geçmişi fısıldadı... Çünkü o isim, kanayan bir yaraydı. Kartal'dı o... Gökte süzülen bir yalnızlık. Adıysa toprağın altında bir sır gibi gömülüydü. Ve onu ortaya çıkaracak tek kişi, bir kadın... ve sadece bir geceydi." Yetişkin sahneler içermektedir... Argo ve küfürlü konuşmalar içerir... #mahallekurgusu

İlk aşkının mahalleden taşınacağını öğrenen İpek Deniz, büyük bir özgüven ve umut ile belki de Hakan'ı son kez göreceği gece karşısına geçip her şeyi açık açık söyler. Hakan tarafından kesin bir şekilde reddedilen İpek Deniz büyük bir yıkıma uğrarken, ertesi sabah Hakan'ın mahalleden gidişi bu yıkımın tuzu biberi olur. Ergenliğinin büyük bir kısmını Hakan'ın gidişi ile oluşan büyük boşluğu doldurmaya çalışarak geçiren İpek Deniz uzun uğraşlar sonucunda ilk aşkıyla birlikte o boşluğuda unutur ve ergenlikten kurtulur. Ergenliğinin aksine gençliğini oldukça sakin, ağır başlı ve düzenli geçiren İpek Deniz'in aklına bile gelmeyen Hakan birden mahallenin başında yeniden beliriverir. 7 yıl sonra, ilk aşkını karşısında gören İpek Deniz büyük bir bilinmezin içine düşünce, tek çıkışın Hakan'dan köşe bucak kaçmak olduğuna karar verir. Kendini yeniden istenmediği sularda yüzerken bulmamak için iç dünyası ile savaşa giren İpek Deniz, bu sefer bu savaşta yanlız değildir. Çünkü yıllar sonra İpek Deniz'i karşısında gören Hakan'ın da kimsenin görmediği sokaklarda, birden beliriveren duyguları ile vermesi gereken savaşlar vardır.

Kana bulanmış hatıralar, kanadı kırık kuşlar, üzeri yalanlarla süslenmiş sırlar, kalbi hasta kadınlar ve kırık pusulalar. "Sen benim pusulamsın İzgi. Ben seni kaybedersem yolumu kaybederim." ... Heyecanla gülümsediğinde sandalyeden atladı ve bana doğru koştu. "Teyze!" Dedi neşeyle bacaklarıma yapışırken kafasını kaldırıp bana baktı. "Bitti mi oyun?" Diye sordu merakla. Keskinin yere çömelen heybetli bedeni ayaklandığında ağır hareketlerle bana doğru döndü ve ona doğrulttuğum silahımın namlusuyla karşı karşıya geldiğinde hareketleri durdu. Kalbimi saran pamuk ipliği çözüldü. Ruhuma karışan karanlığının emaresi kalmadı içimde. Kara gözlerinde bir yıkım meydana geldi. "Bitti." Dedim titremememesi için üstün bir çaba sarf ettiğim buz gibi sesimle. Kara gözlerindeki ifade hayattayken cehennemi yaşamama sebep oldu. 02/03/24 KİTAPTA +18 SAHNELER MEVCUT OLACAKTIR! BİLGİNİZE!

Feraye Başer, kayıp hafızasının gölgesinde benliğine ulaşmaya çalışırken kendini bir gece yarısı kanlı hesaplaşmaların ortasında bulur. Ekin Tunca, öldüğünü zannettiği çocukluk arkadaşını yıllar sonra karşısında görünce şok olur. Üstelik Feraye'nin babası, kendi babasının ölümünün en büyük şüphelisidir. Özlem çoktan devre dışı kalmıştır çünkü aralarındaki bekçi intikamdır. Fakat zamanın bu hikayeye aşkı ilmek ilmek işleyeceğinden kimsenin haberi yoktur... * DİP NOT: Bu kitapta geçen tüm karakterler, olaylar ve mekânlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum ya da olaylarla herhangi bir bağlantısı yoktur.

Ezgi, mezuniyet gecesinin sabahında hayatının altüst olduğu bir gerçekle yüzleşir. Babasının kumar borçları yüzünden, kendisini tanımadığı bir adamla evlendirmeye çalışan ailesi tarafından ihanete uğrar. Ancak annesinin fedakarlığı ve sevgisi sayesinde, ezilen kız Rize'ye kaçar ve orada anneannesinden kalma eski bir eve sığınır. Yeni taşındığı mahallede, Ezgi hem dostlukların hem de aşkın izini sürerken, mahalledeki ağır başlı ve sert görünüşlü abisi Barlas'a kalbiyle teslim olur. Bu hikâye, acı dolu geçmişin gölgesinden umut dolu geleceğe doğru atılan cesur bir adımın, aşkın ve dostluğun yeniden inşa edilişinin öyküsüdür.

Zengin bir iş adamı ve haberini yapmak için onun peşindeki gazeteci kızın diğer tüm kurgu ve klişelerden uzak farklı, tutku dolu bir aşk hikayesi. Kış masalı herkesin kendinden bir şeyler bulacağı okurken kendini kaptırıp gideceği; farklı, gerçek bir aşk hikayesi.

Ben boşanmış öğretmen bir babanın kızıyım. Yıllar önce, ben henüz on yaşındayken tayin edildiği Karadeniz bölgesinde aşık olup evlendi. Beni de beraberinde getirdi elbette, çünkü benim annem sorumsuz bir kadın, beni onun eline bırakmadı. Saf Karadeniz'li kadının bir kızı vardı, kendisi ablam olur Zeynep. Babam ve eşi yıllardır birbirini bulmanın huzurundan mıdır bilmem, sakin ama mutlu bir hayat yaşıyorlar. Ben lisede çıktım buradan. Ankara'da liseyi hemşirelik olarak okudum. Üniversiteyi kazanamadım, bende boş durmayayım, babamın yanına geleyim dedim, geldim. On sekiz, on dokuz, yirmi ve yirmi bir yaşlarımda buralardaydım. Sağlık ocağında yardımcı hemşirelik yaptım. O sıralarda babamın eşi Hanife annenin, ahiretliğinin asker oğluyla nişanım takıldı. Tam düğün arefesinde nişanlım olan Halil Yaman, eski sevgilisi, çok sevdiği kız ona kaçınca beni terk etti. Benim adım Tuğba, ben bu şehirden dargın gittim. Yağmurlu bir günde, onların çaylığında birlikte olmuştuk. O sarhoştu, ben aşk dolu. İkimizde nasılsa evleniyoruz dedik ve olanlar oldu. Sonra dünyam başıma yıkıldı, öyle böyle değil ama. Çok şey götürdü benden Halil Yaman ama özümü unutmayayım, çizgimden çıkmayayım diye bana kızımı bıraktı. Tuğçe sıkı sıkı tutunduğum, kendimi adadığım oldu. Ben onunla hayatta kaldım. Yoksa hissettiğim şeyle ölürdüm. Öyle buruk, öyle yamalı bir sevda.

Gözlerini bana dikmiş bir şekilde hiç kımıldamıyordu. " Arjin Milan" Soğuk sesi ve bakışları beni korkuttugu için geriye doğru adım attım. Hoşuna gitmiş olacak ki dudakları çok az yana kıvrılmıştı." Korkuyorsun " dedi keyif alır gibi. " sen kimsin?" Sesim istediğimden kısık çıkmıştı. " Ben Berzan Firuzhan" ~~~~~~~~~ Bir sevdaya kurban giden günahsız bir kızın hikayesi. 18 yaşında berdele kurban olan Arjin Milan'ın hikayesi ..... Ruhuma eş bir berdel kitabıdır.

Amedin topraklarından gelen iki genç, ikisi de hırçın ikisi de öfkeli. Bir berdel uğruna birbirine mahkûm edilir ve onlara bir kader çizilirse ne olur? İki genç bu durumu kabullenir mi? Haydi gelin, Amedin topraklarına gidelim ve onlarla bu masalı okuyalım. Elfesya Afran ve Boran Şevranın hikayesi burada başlıyor! 06/05/2022; Başlama tarihimiz 🦋 Töre konulu bir kurgudur! Kuma içermemektedir! (+18, kan, şiddet, uygunsuz haraket, olumsuz ögeler ve argo kelimeler içermektedir!)