"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

Kədər dolu gecədə rəqs edir sevgi, fəlsəfə və tənqid dolu fikirlər.Bu kitabda hər şey var. © Ramin Səkkiz, Bəhmən Həsənov. Cover by Məhəmməd Osmanov (İyirmiüç).

Şöhrət və uğuru gənc yaşlarında yaxalamış, lakin dəhşətli xəstəlikdən qaça bilməmiş başarılı sənətkar dostlarının köməyi ilə öz qorxularına qalib gəlməyə və yaşamaq ümidini qorumağa çalışaraq, böyük məqsədini gerçəkləşdirməyə doğru yola çıxır. Qeyd: Bu hekayə 3 il əvvəl yazılmışdır , odur ki, bir sıra yazı xətaları ilə doludur. Qayıdıb bir-bir düzəldə bilmədiyim üçün üzrlü sayın.

Ömür boyu elə zənn eləmişdi ki, onun ən böyük düşməni həyatın özüdür. Hələ uşaq ikən anasını ondan alan "həyat" daha sonralar onun üzərinə müxtəlif zərbələr endirməyə başladı: atasının ona qarşı olan münasibətinin gündən-günə soyuması azmış kimi, başqa bir qadınla evlənəndən sonra analığı tərəfindən şiddətə məruz qalması uşaqlığında arzuolunmaz qara dəlik yaratmışdı. Yeniyetməlik çağlarında isə ilk sevgisinin puç olması, ətrafındakı insanlar tərəfindən şərlənməsi onun gələcəyə olan inamını qırmış, ümidlərini darmadağın eləmişdi.İntihara cəhd göstərdiyində isə ən yaxın dostu onun əlindən tutmuş, həyata qaytarmışdı. Bu dost sıradan insanlardan fərqli idi, uşaqlıqdan bəri dost olsalar da heç vaxt üzünü tam görmədiyi bu varlıq - göylərdən göndərilmiş bir mələk idi... Keçmiş nə qədər toranlıq olsa da artıq uzaqlarda qalmış və o, ən yaxın dostu ilə birgə həyatına davam edərək ömrünə ömür qatmışdı.Sakit Həyatı normal, sıradan görünsə də ən əsas bir məsələni nəzərə almamışdı.Altşüur... keçmişdə yaşadığı sarsıntılar; qonur gözlü analığının timsalında bütün qonur gözlü qadınlara nifrətə, eləcə də uşaqkən ətrafındakı insanlar tərəfindən şiddətə məruz qalması onun içində potensial manyak toxumu səpərək zaman-zaman inkşaf eləməsinə şərait yaratmışdır.O, özü də bilmədən içində yatan potensial manyakı üzə çıxarmadan hansı uçurumun kənarında olduğunun fərqinə varacaqdımı?"

İzlerimiz, bunlar bizim kaderimiz ve bizi bırakmayan tek şey kaderlerimizdir. Biz izimizden ibaret değiliz ama izimiz bizden ibaret. Kendimizi buna adadık. Gelecekler, az kaldı... - "Bir karanfil, işte siz oydunuz..." - 07.19 savaş kategorisi #10 Kapak tasarımı: @kairosay

"Tüm gökyüzünü gözlerine taşımışsın. O maviliği bazen kara bulutlar örtmüş, bazen sağanak almış; hiç utanmadan akmış gözlerinden bir bir..." "Sana herkes kıymış ama sen kimseye kıyamamışsın. Nefret edenlere inat hep daha çok sevmişsin. Her yürümeye çalıştığında düşmüşsün. Sana çelme takanlar düştüğünde de, onlara el uzatan yine sen olmuşsun." "Sen, senden nefret eden bu koca gökyüzünü, hiç gocunmadan gözlerine sığdırmışsın. Yağmurun en ufak bir damlası bile kimseye değmesin diye hem de..." Gelecekten şimdiye uzanan ince bir ip... Bir gece, gördüğü bir grup adamın hayatını değiştireceğini bilemeyen bir kadın. Zamanın acı gerçeği karşısında imkansızı oldurmaya çalışan bir adam. Kapı aralandı, gelecek göründü... İki farklı zaman, iki farklı insan. Ve bundan doğan bir aşk. Zamana karşı verilen bir mücadelede kazanan kim olur? Zaman mı yoksa aşk mı? Burası, zamanın hiç görmediğiniz yüzü. Akrep ve yelkovanın, dakika ve saatin çok ötesinde... Burada, zaman hakkında bildiklerinizi unutun. Buradasınız. Zamanın durduğu o noktada.

" Ömürümüz dayanacaqlar üzərində qurulub. Hər dayanacaqda həyatımıza yeni bir insan daxil olur və enəcəyi ana qədər həyat hekayəmizim parçasına çevrilir. Yanınızda olduqları müddət boyunca insanların dəyərini bilin. Unutmayın ki, ömür adlı avtobusun bir dayanacğında endikdə, sizin də qəlbiniz dayanacaq. "

həyat çox böyükdü bizsə çox kiçik və aciz. Hər birimizin bildiyimiz həyatın gerçək üzü var lakin biz bəzən bu gerçəkləri unuduruq və xəyyalar ardinca qaçmağa başlayırıq təsüfki

Buda məndən içi dolu olan susqunlara ərmağan olsun.....

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."