Taehyung, Jeongguk'una Da Vinci'nin eserine baktığı gibi bakar; Jeongguk ise Mona Lisa kadar anlaşılmaz olmayı seçer.

"Tanrı da utandı bana layık gördüğü bu hayat için, son gecemde onu; güzel yüzlü çocuğu çıkardı karşıma."

bir gün ölürsem ki ölürüm, ellerimi uzatsam sana değmez bilirim tk'

şimdileri, ben seni, sana anlatamıyorum. -jjkth

ya bizi böyle yakalarlarsa, kapının ardında sevişirken? oneshot

oneshot "Kaçma ellerimin arasından, acıtmayacağım canını." 15622, asheswan

Jeon Jungkook yeni bir eve taşınmıştı ve günler sonra fark etmişti ki onu izleyen bir komşusu vardı. |Düzyazı-Texting| |SemeTae|

"Korkma," dedi buruk bir tebessümle. "Dinanzi a me non fuor cose create, se non etterne, e io etterno duro, diyor Dante. Benden önce her şey sonsuzdu; sonsuza dek süreceğim ben de."

küçük mutluluklara dokundun mu? Mavinin arkasındalar.

Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğini anlamanı istiyorum. Amacım kendimi sana affettirmek veya bana olan nefretini azaltmak değil, omzumdaki bu ağırlıktan kurtulmak sadece. Çünkü zaten burada her gün, birbirinden kötü onlarca hikaye dinliyorum. Zırvaladığımı düşünebilirsin, ama hapiste olmak beni öylesine değiştirdi ki... o tanıdığın hırçın Jungkook yok artık. Bunu da ben yazdıkça anlarsın zaten, her şeyden bahsedeceğim çünkü. Ben henüz on yedi yaşındayken tanıdığın, büyüttüğün, sevdiğin, sevmeyi öğrettiğin, bağlandığın, kendine bağladığın, yaraladığın ve ruhen öldürdüğün Jungkook'u, onun ağzından anlatacağım sana.