"Sizi tanıyor muyum?" "Sanmıyorum."

"bir kehanetin parçalarıyız hyunjin, istediğin kadar çabala ama ne sen benden kaçabilirsin ne de ben senden." "kaçmak istediğimi sanmıyorum."

Asker Jungkook, kardeşinin isteğiyle Taehyungun konserine gider..

Oturduğum arabanın koltuğunda rahatsızca kıpırdanmaya başladım. Yanımda her şeyden habersiz araba kullanan kadına ne kadar belli etmemeye çalışsam bile stresim bir kilometre öteden bile görülecek durumdaydı resmen. "Hyunjin tatlım bir sorun mu var?" konuşan kadın ile yutkunarak kendimi gülümsemeye zorladım. "Hayır sadece hiç bilmediğim bir yerde bulunmak istemsizce gerilmeme sebep oldu sanırım." "Seni çok iyi anlıyorum Kore'ye ilk geldiğimiz zaman Chan da aynı senin gibi çok stres olmuştu ama merak etme her ne kadar Avustralya'da büyümüş olsanız bile Kore sizin gerçek milliyetiniz sen daha ne olduğunu anlamadan iyi ilişkiler kuracağına eminim." stresim azalsın diye uzun bir konuşma yapan kadın farkında bile olmadan andığı isim ile daha çok gerilmeme sebep oldu. "Eminim öyle olur ama engel olamıyorum heyecanıma." konuşmamı bitirir bitirmez başımı cama çevirdim. Hiçbir açıklama yapmadan öylece ayrılıp engellediğim eski sevgilimin yaşadığı ülkeye gelip birde hiçbir şey olmamış gibi ailesinde kalacak yüzsüzlüğü nereden buldum hala aklım almıyor!

Bir ressam vardı, yıllar önce Tek sevgilisi boyası ve fırçası...

Bir ajan olarak burada hüküm süren bu kore çetesini yıkmaya gelmiştim. Christopher Bangchan, bu çetenin lideri kağıt işleri ile o uğraşır fazlasıyla zeki ve kurnaz olması ile tanınır. Lee Minho, çılgın bir delidir insanları korkutmakta üstüne yoktur. Changbin, çetenin kas gücüdür. Jisung, Bangchan'dan de kurnaz biri varsa o kişi Jisung'dur rol yetenekleri ve beceriyleriyle yapamayacağı hiçbir şey yoktur. Seungmin, bildiğimiz kadarıyla o bir temizleyicidir. İşlenen suçları arkada hiçbir iz bırakmadan temizler. Jeongin, o grubun en küçüğüdür, grubun göz ağrı olarak bilinir fakat onun karşısında ağzını kapalı tutan hiç kimse yoktur bir istediği varsa onu alır sözleriyle insanları öldürebilir. Ve son olarak Hwang Hyunjin, onun bir insan olduğundan bile emin değiliz... Ve ben Felix bu çeteyi parçalamak üzere aralarına sızan bir ajanım peki ya bu grubu parçalayacak mıydım yoksa bir parçası olup kendine ihanet mi edecektim. Peki ya sırlar? İşte onlar hep ortaya çıkmaması gereken zamanda ortaya çıkıyorlardı.

Sahilde oturmuş bira şişeleriyle oynayıp hayatını sorgulayan Felix o gece tam hayata gözleri yumucak ilken bir yıldız kayar ve Felix o gece hayatını aşkını yani yıldız çiçeğini bulur. Omegaverse ~ Semelix~

{Hyunlix} "Senin dudakların bir şarap ve ben hiç bu kadar sarhoş olmak istememiştim."

{Hyunlix} Tüm şehrin tanıdığı, korkanı olduğu kadar seveninin de çok olduğu bir seri katil, Lee Yongbok. Neden mi seviyorlar? Çünkü o polislerin ve mahkemelerin sağlayamadığı Adaleti sağlayan bir melek. Ruhları öldürülen küçük çocukların daimi koruyucusu olan bu katil adını kurbanlarından başka kimsenin bilmesine izin vermez. Yine bir gece cinayet işlediği kana bulanmış sokağı terk ederken arkasında iz bıraktığını nereden bilebilirdi ki? Peki ya bu iz onun peşine düşmüş olan baş savcının oğlu tarafından bulunursa ne olurdu? ~~~~~~~~~••••••••••••••••~~~~~~~ "Herkes sana Adâlet Meleği diyor, tam bir vahşet makinası olduğun kesin Lee Yongbok, gidip seni babamın eline vermemem için bana ne vaat ediyorsun?"

• Yaramızı unutturur. Yarayı kapatan aşk, yaradan da derin.• Sınıfın sessiz, yalnız, intihara meyilli çocuğu ile aynı sınıftaki deli dolu başkan.