Herkesin Tanrı'dan bir iz taşıdığı bu dünyada, insanlar derilerinin altına kazınmış sembollerle doğar. Sembol, ruhun yansımasıdır; gücün ve kaderin sessiz hükmüdür. Yüzyıllar önce Tanrı'nın kurduğu düzen ilk kez sarsıldığında dünya ikiye bölündü. Ruhunun kusurlu olduğuna inanılan insanlar doğduklarında, sembolleri okunamayacak kadar silikti. Rivayet edilir ki bu ruhlar, cehennemin bekçisiyle anlaşma yaptı ve yıkım böyle başladı. Dünya, anlamlandıramadığı gücü felaket ilan etti. Zamanla bu yıkımın izleri zihinlerden silindi. Ta ki ormanın karanlığında terk edilmiş bir bebek bulunana kadar. Kaira, tüm dünyanın kaderini değiştirmeye, kahkahalar eşliğinde geldi. O, bir sembolle değil; gerçeğini yalnızca Tanrı'nın bildiği kadim bir mühürle hayata tutundu. Kaira büyüdükçe saklanmayı, susmayı ve görünmez olmayı öğrendi. Çünkü bu dünyada farklı olan ya gizlenir ya da yok edilir, ancak bazı güçler vardır ki karanlıkta büyür. İnsanların şeytan olarak gördüğü Kaira, ruhunda kusur arayanlara cehennemi vaat etti. Onun adını fısıldayanlar korkuyla sustu, onu gölgeye itenlerse neyle karşı karşıya olduklarını henüz bilmiyordu. Aydınlığın hükmettiğini iddia eden bu düzende; lordlar, leydiler, asiller ve halk kutsal sembollerin arasında yürürken, dünya göründüğü kadar masum değildi. Ve Kaira... O ne aydınlığa aitti ne de karanlığa. O, ikisinin arasındaki çatlağın ta kendisiydi. Bir katil mi, bir kurtarıcı mı, yoksa yüzyıllar sonra gelen ikinci bir felaket mi olduğu sorusu yalnızca onun vereceği bir karar değildi. Çünkü bazı ruhlar kaderi seçmez; kader, onları seçer. Düşmüş Melek: Bir Yanılgının Doğuşu Ruhların yalanlarla dans ettiği, iyiliğin kirlenmiş olduğu ve karanlığın bazen tek sığınak haline geldiği bir dünyanın hikâyesi.

Canını kaybettiği gün özgürlüğüne kavuşursa bir insan ne gelir başına ya da kimin başına ne getirir? Hiç keşfetmediği yerleri başka bir kişiliğe bürünmüş bir kadın keşfetmeye kalkınca gideceği yeri ya kana bular ya da kan olur... Bir baba onu öldürmeden canını aldıysa bir daha birine güvenebilir mi? Kendi mi yara olur yoksa yara mı açar? Küçük Dide büyür mü? -Büyür... -Ama aynı kalmaz, Ahsen Dide olur...

✨️Tamamlanmıştır... Hayatı boyunca kimseyi sevmemiş, tek derdi vatan, bayrak ve ülkesi olan asker ile hiç sevildiğini hissetmemiş, kalabalık içinde yalnızlığı hisseden bir doktorun hikayesidir. Asker & Doktor kurgusudur. İçerik, konu ve kapak bana aittir.

İnsanlar üçe ayrılır; yaşayanlar, yaşamayanlar, yaşayamayanlar. Kanser hastası olan Yargı Yargıcı ölümü beklerken gözlerini hiç bilmediği bir evrende açar. Ölülerin arasından seçilerek geldiği bu evrende kendilerine Yaşamayanlar derler. Hâlâ Dünya'da kalanlara Yaşayanlar; ölen, ikinci şansı hak eden ama büyü gücü uyanmamış kişiler ise Yaşayamayanlar'dır. Yaşayanların arasında olmak için vücudunda grup sembolünün belirmesi gerekir. Bu durum geciktikçe tedirgin olan Yargı hiç beklenmedik bir şeyle karşılaşır; Dünya'da hiç aşık tatmamıştır çünkü ruh eşi Yaşamayanlar'dadır. Ölerek kurtulamazsınız Yaşamayanlar'a hoş geldiniz. ✨Kitap olduğu için ara bölümler kaldırılmıştır✨

Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait? •Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada kocaman bir işaret var." Cesur konuşsa damga derdi büyük ihtimal. Ya da lanet. "Görmüyorsun ama hissediyorsun. Tam burada. Seni sarıp sarmalayan bir ip." Diğer elim Cesur'un kolundan aşağı kaydı ve parmaklarım parmaklarına dolandı. "Her şeyi birbirine bağlayan bir ağ," dedim dövmesine hayranlıkla bakarken. "Tıpkı benim gibi." • Not: Merhaba! Eğer sağlıklı bir ilişki arıyorsanız bu hikaye size göre değil. Bu hikayede toxic bir ilişkideki iletişimsizliği ve bu iletişimsizliğin sonuçlarını göreceksiniz. Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar.

Nefes alıyordum ama yaşamıyordum. Konuşuyordum ama duyulmuyordum. Görüyordum ama her yer karanlıktı. Ve seviyorum, sadece seviyordum gerisi yoktu. Ben sevilmiyordum ve ben bazen gece gibiydim; karanlık, ıssız, sakin, kimsesiz...

Dilhun kitabında geçen Karan ve Mavi'nin hikayesidir. Bu kitabı anlamak için diğerini okumanıza gerek yoktur. Kırdığın kalbin vebaliyle yaşar, Seni bir daha kalbine almayacağı gerçeğiyle ölürsün. Unutma; Gitmek, ihanet etmektir. Gitmek, seni aslında sevmedim demektir. Gitmek, sana adanmış bir kalbin içine acımasızca tükürmektir. Ve gitmek, En çok sen demektir. Yayınlama tarihi: 14.02.2024

Karadeniz kadar hırçın, Doğu kadar Zorduk. Güneş kadar umutlu, ay kadar yalnızdık. Birimiz siyah birimizse beyazdık. Öyle ayrı dünyaların insanıydık ki anlarken kendimizi Paraladık. İlk bakışta kaldı gözlerimiz, son sarılışta kaldı kalbimiz. Bir sevda ateşinde yanan iki yürekli Sevgilinin savaşı... Aile her şeydir ama AŞK bambaşka şeydir... 🕯️ *Biz senin ile olmayacak bir hayalin içinde çırpınan iki bedendik. Birimiz Karadeniz'in sisiydik, diğerimiz ise Doğu'nun hissizliğinden ibarettik...* 🕯️ Gerçek Hayat hikayesinden alıntıdır:) (Ç) Alınması durumda gereken bütün işlemler yapılacaktır. Adı ve konusu bakımından ilk ve tek kitaptır! Kapak Tasarımı- @duendesing🤍

[TAMAMLANDI] "Sen ki makamların en güzeli bir mahur beste, bense yüreğine düşmüş bir ateş parçası." dedi gözlerine yansımış aşkın iziyle adam. "Aşkın yürekte bir ateş, uğrunda yakmazsam bu kalbi Mardin bana dar olsun!" dedi kadın dik başlı bir tavırla. Oysaki ne garip, onlar bir imkânsızdan böyle büyük bir aşkı büyütmüş, kaderin kırmızı iplikleriyle birbirine kördüğümle bağlanmıştı. +18 09.05.2023

Yıllar önce namludan fırlayan tek kurşun, yıllar sonra farklı bir namludan çıkan dört kurşuna denk sayıldı. Alparslan Ateş ilk kurşunun hesabını bilemezdi, küçüktü. Şimdi ise o çocuk büyüdü ve bilmediği kurşunun aldığı canın değil, şahidi olduğu dört kurşunun soldurduğu hayatın hesabını sormak adına, uzak durmak için elinden geleni yaptığı karanlık dünyaya adım attı. Duvarlarından, köklerinden kan damlayan bu aile sistemi Alparslan Ateş için sonun başlangıcıydı. Kardeşim dediği kadın uğruna attığı adımdan pişman değildi, ölümü göğüsledi. Aile onun için her şeydi ancak bilmediği bir şey vardı ki ailem dediği insanlar, hayatına kan sıçratmak için çoktan sıraya girmişlerdi. Ölümün soğuk nefesini sırtında hissederken, hiç ummadığı bir soluk daha karıştı aldığı nefese. Davette gördüğü ve de dans ettiği bal gözlü kadın, Alparslan Ateş'in kalın duvarları arasına ince ince sızarken, Alparslan Ateş kalbinin derinliklerinde varlığını hissetmeye başladığı bal gözlü kadının ihanetiyle darbelerin en büyüğünü aldı. Bu dünya karanlıktı ve bu dünyada affı olmayan belki de tek şey zaafların açık edilmesiydi. Aşk Habil, intikam ise Kabil'di. Birbirine zıt iki duygu tek bedende birleşebilir miydi? "Zaafımı gördün iyi değilsin. Gözyaşımın rengini gördün, acımın kokusunu aldın artık iyi değilsin." Bu hikayede sizleri ne bekliyor? *Aile İhaneti *İntikam *Karanlık Geçmiş *Aşk ve İhanet *Karanlık Dünya *Zaafların Açık Edilmesi Ve tür olarak ne okuyacaksınız? *Dram *Suç/Gerilim *Romantik Gerilim *Psikolojik Gerilim Yayınlanma Tarihi: 16.07.2023 Hikayemiz 4 kitaplık seriden oluşmaktadır. Bütün seri bir arada yayınlanmıştır... Dikkat!: Hikayemizde silah unsuru, küfür vb. gibi yetişkin içerikler mevcuttur.