Lanet olsun geri dönemez misin?

"Kalbim sanki göğsümü parçalayacaktı" -angst -minific

"Bir son dakika haberi ile karşınızdayız. Evlerinizden çıkmamanız, güvence altında olduğunuzdan emin olunuz. Onlar geri döndü. Evet, yanlış duymadınız. Tehlike tekrar kapımızda. Şah damarımızdan bile daha yakın o kişilerin hastaneden kaçtığı haberini aldık. Yeni kurbanları ailenizden birisi olabilir. Yada sadece siz... Tanrı, kurbanlarını onların gazabından korusun." Yıllar öncesinde yaşanmış bir olayın tekrarlanmasını, gün yüzüne çıkmasını kimse beklemiyordu. Güney Kore'nin, Tongyeong kasabasındaki hastanede tedavi gören, hapsedilen, birbirinden deli 4 kişi. Kasabayı tekrar lanetleriyle sarmalamaya geliyorlar. Peki... Bu 4 kişiyi, kasabaya görevlendirilen polis çetesi durdurabilecek miydi? Tamamen ortadan kaldırabilecek, bu laneti sonlandırabilecek miydi? Angst

"ölüm meleği beni aldığında yanımda olmanı, benim için ağlamanı istemiyorum." //angst//

Hani sonsuza kadar sen ve ben olacaktık? ~ umarım beğenirsiniz.

Ayçiçekleri neden aya küserdi ki? Aya benzerken bir kere görmüş müydü parlak ayı? Peki ben Chris... Bir kez olsun görebilecek miyim bana benzettiğin ayı? Hakettim mi bana verdiğin o gümüş aynayı? Gözlerin peki... Haklıydım, ayçiçeğinin ayla barışması en büyük saçmalıktı

Fazla bilinmedik küçük bir kasaba ve küçük bir okul. Yargılayıcı bakışlar ve dalga içeren cümleler. Ben Bang Christopher Chan. Bu da benim hayatım... !Eşcinsellik ve +18 içerir! *Hayal ürünü bir kitaptır* *angst*

seni ilk gördüğümde parlattığın gözlerim, şuan kapanıyor seungmin. angst

[Tamamlandı] Herşey seni hatırlatıyordu, havada patlayan bir havai fişek bile. Dünyayı rengarenk görüyorudum, çok fazla değer yüklemiştim. Sen dünyayı terk ettiğinden beri dünyayı siyah beyaz görüyorum. l angst, mini fic By ava

"sen, ben, masum sevişmelerimiz, bu soğuk ev ve yatağımızın başına astığımız beyaz düş kapanımızla oldukça mutluyduk biz. ama.. sen gitmeyi seçtin sevgilim, terk ettin bizi." 「angst, for my 流れ星。」