Biri sevgisizliğin içinde büyüdü. Diğeri sevgiyi fazlasıyla tattı. İkisinin kalbi de aynı yerde kırıldı. Bir taraf karanlığa alışmıştı. Sevgiye dokunmayı tehlike sayıyor, sıcaklıktan korkuyordu. Kalbinde bir sızı değil, bir yankı vardı. Her üç saatte bir zamanı kontrol eder, birini hatırlardı. Ne geldi, ne de unuttu. Diğer taraf, sahip olduğu her şeyi kolayca almıştı. Kaybetmenin ne demek olduğunu ancak birini kaybettiğinde anladı. Kırdığı kalpleri saymadı, bir gün kendi kalbi kırılınca sustu. Sevginin değerini geç fark etti, affedilmeyi de hiç beklemedi. İki yalnız, iki eksik kalp, aynı durakta durdu. Birinin sessizliği diğerinin gürültüsüne karıştı. Zaman ikisine de acıdı ama ikinci bir şans tanımadı. Biri sevmenin, diğeri sevilemenin bedelini ödedi. Kırık Kalpler Durağı, birbirine geç kalmış iki insanın hikâyesi. Bazen aşk yaşanmaz, sadece hatırlanır. Ve bazen, en derin izler hiç söylenmeyen sözlerden kalır.

Ay ışığı, gecenin karanlığını utandıran tek zarafetti. Gökyüzünün sessiz bir şiiri gibi, yeryüzüne düşerken ne bir ses çıkarır ne de varlığını zorla kabul ettirirdi. O, karanlığın içinden süzülen bir umut gibiydi; kimsenin yüzüne çarpmadan aydınlatır, en çok da içi en karanlık olanları bulurdu. Ay ışığı, gündüzün gösterişli ışığı gibi bağırmazdı. O susarak konuşur, parıldayarak sarardı. Soğuk bir huzurla değdiği her şeyin keskinliğini törpüler, sokak lambalarının yapay ışığını boğar, karanlık odaların penceresinden içeri süzülerek insanın göğsüne inerdi. Bir yara gibi parlayan gözlerin üzerini örter, titreyen ellerin üzerinde dinlenir, suskun dudaklara bir kelime fısıldar gibi olurdu. Herkes geceye ait olduğunu sanırdı ama aslında insanın en içteki kırık yanlarına aitti. Ay ışığı, yalnızların yorganı, acı çekenlerin ilacıdır. Ve Savaş için Hira tam da buydu. Fırtınalı gecelerinde pusulası, kurşun seslerinin ardından gelen sessizlikteki huzuru... "Ay ışığım" derken, sadece bir hitap değil, bir sığınaktı o söz. Çünkü Hira onun için karanlığın içinden doğan, her defasında yolunu bulmasını sağlayan tek ışıktı.

Masallar vardı karanlığa gömülen, Gerçekler vardı göz ardı edilen. Ancak hayat ki vardı neşe getiren, Herkese kısmet olmazdı bedel ödemeden. Bir masaldı burası, rengini kaybeden, Kanlı imparatordu buraya hükmeden. Kansız bir vampir ortalığı boğarken, Naif bir periydi onu bataklıktan çekiveren. Ben bir ışıktım, o bir gölge, Şeytanın meleğiydim bu cehennemde. Yanıp tutuşurken gözünün önünde, Vazgeçemedi, sakladı beni tam kalbine.

Bazı kurşunlar kalbe değil, geçmişe saplanır... Yüzbaşı Yıldız, Kılıç Timi'nin kararlı ve korkusuz komutanı... Geçmişin yaralarını kalbine gömmüş, görevine adanmış bir asker. "Şirket" adıyla anılan karanlık yapılanmayı çökertmekle görevlendirildiğinde, en büyük sınavının düşmanla değil, kalbiyle olacağından habersizdir. Çünkü yeni operasyona atanan ikinci yüzbaşı, yıllar önce yaşanan unutulmaz bir ayrılığın başrolüdür: Tufan Şahiner. Birbirlerine duydukları öfke kadar yakıcı bir özlemle tekrar karşı karşıya gelen bu iki insan, şimdi aynı timde, aynı hedefe kilitlenmek zorundadır. İntikam mı ağır basacak, yoksa kalpte küllenmeyen hisler mi? Aksiyon, duygu ve gerilim dolu bu hikâyede, bir kurşun sadece hayatları değil, kaderi de değiştirebilir Vatan için canından geçenler, cananından geçenler vardır; isimleri bilinmez. Vatan için sevdasını kalplerine gömenler vardır; adları anılmaz. Kaybolanlar vardır, bu vatan kaybolmasın diye. Ailelerini bırakanlar vardır, başkaları ailesiz kalmasın diye. Daha niceleri vardır; hayatlarını feda ederler, bu vatan heba olmasın diye... ~Elveria~

İntikam dolarsa yüreklere, tohum olursa kalbe eğer o gün son kaçınılmazdır. Aşkı bitirir, nefesi tüketir; bir bakmışsın masalın sonunu getirir. Asu'nun öğrenmemesi gereken gerçekleri öğrenmesiyle meydana gelen yanılgı, içinde intikam arzusunu kabartır ve geçmişi irdelediği bir yola sürüklenir. Bu süreçte geçmişe de geleceğe de her adımıyla meydan okurken üzerine oynanan bütün oyunlardan sağ çıkmaya çalışmak zor olsa bile, o çoktan kafese adımını atmıştır. Peki ya o kafesten sağ çıkmak sandığı kadar kolay mı? Yoksa oyunlar içinde yanar mı? ... (KARA ALEV ATEŞ Evreni'nin kitabıdır.) Kurgu: 2023 yazı Yazım: 20.03.2025 Yayım: 16.04.2025