Nefretten doğan aşk Güzel avukatımiz Gizem Kara Dünyanın en güçlü mafyası Alp Akça

"Her insan kendi kaderini yazar kim bilirdi ki aynı kaderi yaşayacaklarını"

*Tamamlandı *Çeviridir *** Kendini Grinch olarak ilan eden Merlin, Morgana'nın kitapçısındaki kahve dükkanında çalışıyordu. Noel arifesinden önceki geceydi ve Morgana havaalanına gitmek için erkenden ayrıldı. Kardeşi Arthur, New York City'e yıllar sonra ilk kez Noel için eve gelecekti. Mağazada tek başına kalan Merlin kapıyı kapatmak üzereyken bir yabancı kapıdan içeri girdi ve her şey değişti. Merlin bir anda kendini Noel mucizelerine ve kaderine inanmaya cesaret ederken buldu.

"Bana bakarken gözlerinin içi gülüyordu. Ailesini öldürenin ben olduğumu öğrense yine bana böyle güler miydi?" ~NG

Ortadoğu'dan kalkan Doğu Ekspresi treninde bir cinayet işlenir. O andan itibaren herkes birbirinin gözünde şüpheli konuma düşer. Peki ya gerçek katil kimdir? Kitap 1934 yılında Agatha Christie tarafından Istanbul'da ki Pera Palace Hotel'de yazılmıştır, hatta hikayenin bir kısmı da İstanbul'da geçmektedir. Otel kayıtlarına göre yazar bu kitabı yazarken 27 gün boyunca gizemli bir şekilde ortadan kaybolmuş, daha sonra ise kendiliğinden ortaya çıkmıştır. 25.01.2024 🫶✨☺️

Eftal: Hamileyim Dora. Eftal: Cidden hamileyim.

Karanlık bir efsanenin tekrar yaşanmaya başladığı bir hikaye. Ölülerin yeryüzünde olmadıkları ama karanlık bir yerde halen diri oldukları bir efsane. Kimse gölge tanrıçasının ellerine düşmek istemedi İnsanlar öldü, ölenler ise bedenleriyle birlikte ortadan kayboldu. Ama halen yaşayan insanlar var... Günahlarla boğulmuş çaresizce bekleyen binlerce ruh... Ve kaçması gereken milyonlarca insan. Ölümden kaçabilir mi? Bir yıldızın kayması kadar hızlı olacak her şey belki de. Sen hayatta kalabilecek misin? Yoksa... Bir gölge olup ruhunun parçalanmasını mı izleyeceksin? Bu karanlık bir hikaye, ölülerin yok olduğu, yaşayanların çöküp gittiği, kötülerin kazandığı, iyilerin kaybettiği, adaletsiz bir hikaye. John ve Anna'nın hikayesi...

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

Her şey Afra'nın yeni okula gitmesiyle başlar. Bu gittiği okulda Aras ve çetesi ile tanışır. Ve bu çete'nin kötü şakalarına uğrayacak yeni kişidir. Bakalım Aras ve Afra'nın nefreti ne zaman aşka dönüşecek? Aşk kimleri değiştirecek? *Peki ya aşk her şeyi affeder mi?* (Çok yazım yanlışları ve klişelerden ibarettir. Çocukken yazılmış bir kitaptır)

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.