"Ne ölüm ne kalım, ama yine de acıtıyor."

faustusjj Şimdi yalnızca, silikleşmiş bir anıdan ibaretsin.

hırçın çocuklar, hoyrat öpüşler. itlik ve serserilik. paylaşılamayan sigaralar, ağlarsan devrileceğim. 1 haziran 2020.

Biliyorum sen de üzüldün ama ben bittim artık, mahvoldum. Beni sen mahvettin demiyorum ama mahvoldum. "Dayanabileceğimizi sandığımızdan çok daha fazlasına dayanabiliyoruz." demişti Frida, ben artık dayanamıyorum Jungkook, senin için bile olsa dayanamıyorum... Bu hikayenin yazarı 'hunfornini' olup, hikaye ile ilgili tüm haklar kendisine aittir.

ülkeden sürgün edilmiş bir yazar kim taehyung ve onun için tez araştırması yaparken peşine takılmış bir üniversite son sınıf öğrencisi jeon jeongguk.

Lilith'in günahı, Jeongguk'a.

jeon jungkook, kan kırmızısı dudakları ile tüm zamanların en vahşi öpüşen omegası olabilirdi.

jungkook hiç olmaması gereken birini, üvey abisi jimin'in sevgilisi kim taehyung'u arzulamıştı.

Lakin diyorum ya, fena düşmüşüm ben sana. Yıllardır zirvenin soğuğunda yaşıyormuşum da, bir anda zemine yapışmışım gibi hissettiriyorsun. Senin o kıvrak ateşlerine, cehenneme artık benzetemediğim hayatımdan yangınların ta kendisine, sana düştüm. Dizlerimin üstündeyim, avucumun altında sıcak zemin var ve orada olma nedenimin ta kendisi de sensin.

Bana nefesini ver, kalbimden kalbine sonsuz adımlar atayım. Bitmeyecek gecelerimize bir kadeh kaldıralım ve gülerek, severek, birbirimizi parçalarcasına sevişelim. Diz kapaklarını ellerimle tutup bacaklarını açayım; cennetine ürkek bir giriş, dudaklarımdan süzülen en güzel sessizlikler. Çığlıklarında gizlediğin bizi, nasıl oldu da bu ellerle beni baştan çıkardığını anlat bana. Yatağımda bir bahçe yarat; ayaklarından yeryüzüne hayat gelsin; bize, ban- sadece bana.