K.A.O.S PROJESI'NİN 2.KİTABIDIR. Bilimkurgu'da #7 ♥⭐♥⭐♥⭐♥ Bu ölüm kalım savaşı başladığında herkes korkuyor, ne yapacaklarını bilmiyorladı. Sadece yaşamayı istiyorlardı. Bunu onlara, Tüm taşıyıcılara veren Irus ve kendi grubu onların güvendiği tek kuruluştu. Fakat öğrenmeleri gereken bir şey vardı: Kimseye güvenme. Onların elinde olan tek şeyi, güçlerini sonsuza dek yok etmelerine yarayan aşıyı bulduklarında korkmaları gereken başka bir şey daha vardı. Artık askerlerin ve avcıların tek planı, onlara engel olan taşıyıcılardan kurtulmaktı. Ve bir sonra ki askeri savunma ve saldırı planlarını ortaya koyacaklardı. Ve artık başları daha büyük ve daha farklı bir beladaydı. Kapak tasarımı :Fjdjeha

Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...

Biraz üstüme eğildiğin de "Hiç bir zaman unutma seni ben gitmeni istemediğim sürece bırakmayacağım. Canın acısa bile dişini sık çünkü her kelebeğin kanatlarını saracak bir adam vardır." Onu yaşatmak için almıştım hayatıma ama öldürmek üzere olduğumu bilmiyordum. Yaşatmak ve öldürmek arasında bırakmıştım benim hayatı siyah Kelebeğimi... Kitap tasarımını @pandolando yapmıştır! Başlangıç Tarihi:01.02.2024

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

Boş kalan son sayfa dolmadan, kibritler yere saçılmadan, yanan son mum sönmeden, bu yabancı duman her yanımızı sarmadan ve onlar beni bulmadan bul beni...

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

1 ay boyunca okul hiç bir kural olmadan nasıl ilerler? Okulun bir anda 1 ay boyunca kurallar olmadan, öğrencileri serbest bırakacağını söyledi. En fazla ne olabilir ki! Aklınıza ucuna dahi gelmeyecek olan olaylar okumaya hazır mısınız? Hayal Naz Güçlü hazır çünkü. Eeeee, hadi başlayalım öyleyse.

Cinayet bir işdir gerisi bir hiçtir grubuna eklendiniz! "Bu kadar bildirimlere seni boğan kim acaba Afra?"hoca sert bir sesle söylediğinde 'işine bak hocam" demek istedim tabi çıkmadı bu sözler ağzımdan. Sınıfdan gülme sesleri gelirken ağızlarına çakmamak için zor tutuyordum kendimi. Yalan üretmem lazım hemen şimdi! Çalış kafa çalış! "Şey hocam.." gözlerim ekrana takıldığında gördüğüm yazıyla birlikte aklıma dahi bir yalan geldi. "Annem eti çıkart demişti, bende unuttum o yüzden sinirlenmiş birazcık.. evet" tek nefese söylediğim sözlerden sonra herkes bir an da gülmeye başlarken hoca kafasını olumsuz anlamda sallayarak umutsuz bir vaka olduğumu belli etti. Bir cinayet grubuna neden böyle yazılır! *** ✨#1 Aksiyon 28.08.2023

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...