_mokitaa
- Reads 4,142
- Votes 503
- Parts 4
Çekmece ağır bir sesle açıldı. İçeride sararmaya yüz tutmuş dosyalar, eski reçeteler ve köşesi hafifçe kıvrılmış, diğerlerinden ayrı duran bir zarf vardı. Üzerinde tek bir kelime yazıyordu.
Daphne
El yazısıydı. Babamın el yazısı.
Bilinmezlik ile göğsüm sıkıştı. Zarfı elime aldığım anda kalp atışlarım hızlandı; sanki odanın havası azalmıştı. Açmak istemedim. Bir mektubun insanın hayatını bu kadar kolay ikiye bölebileceğini bilmek, korkutucuydu. Ama içimde bir yer, bunun yıllardır sessizce beni beklediğini fısıldıyordu.
Zarfı açtım.
Kâğıt titreyen parmaklarım arasında hışırdadı. Kağıtta yazanlar ise şunlardı.
"Daphne... Sen bizim kızımız olarak doğmadın."