Popüler ve yetenekli bir yazardım. Ama bu, en başından beri mükemmel yazdığım anlamına gelmiyordu. Yazdığım ilk roman "Tanrıça'nın Çiçeği" en kötü eserimdi. Acemice yazdığım bu kitabın kötü kadını mı oldum?! Herkesin nefret ettiği bir kişi olarak yaşamak çok zor olacak. Böyle düşünüyordum ama neden 2. erkek karakter olan Charles Exeter benimle arkadaş olmak istiyor? (Yan karakterlerden birisi LGBT üyesidir. Rahatsız olacaksanız okumayın.)

Gözlerimi tekrardan açabildiğimde "inanılmaz leydi" adlı bir romanda gözlerimi Ava karakter olarak açmıştım. Ana kadın kahramanın en iyi dostu olup onu büyücü ile tanıştıran iyi kalpli Ava, kadın kahramanı öldürmekle şuçlanıp haince bir plana kurban gitmiştir. BENNN HERRRR ZAMAN BU ROMANDAN NEFRET ETMİŞİMDİR, NASIL YANİ BÖYLE HAVALI NAZİK VE YERİ GELDİĞİ ZAMAN HERKESİ KURTARAN BİR KARAKTER ÖLEBİLİRDİ...SIRF ANA KADIN KAHRAMANIN HİKAYESİ DRAMATİKLEŞİCEK DİYE AVA'YI NASIL ÖLDÜREBİLİRLER. EĞER ŞU AN BEN AVA OLARAK BANA YENİ BİR HAYAT BAHŞEDİLDİYSE DENEYİM BAKALIM SİZ KİMİ ÖLDÜRÜYORSUNUZ!!!!!

35 yaşında bir suikastçıydım ama bana karşı yapılan bir suikast sonucu öldüm. Tanrılarla bir anlaşma yapıp başka bir Dünya'ya reenkarne olup o Dünya'yı kahraman dedikleri kişiden kurtarmam gerek. Bu hikaye dünyanın en iyi suikastçısını başka bir Dünyadaki maceralarını anlatmaktadır. (Bu hikaye başka animelerden ilham alınarak yazılmıştır) Eğer fikirleriniz varsa veya düzeltmem gereken bir yer lütfen yorumlara yazın <3

Birce Sağlam, Diyarbakır'da görev yapan bir Türk askeridir. Kendisine gelen telefonla, ''Pençe'' isimli özel bir time alındığını öğrenir. Görev için gittiği Hakkari'de hayatının aşkını bulacak, aynı zamanda geçmişten gelen bir gölgeyle savaşacaktır. "Bir ülkü uğruna geçen bunca sene, bir ülke uğruna çekilen bunca çile. Sen asker, bu bayrağın alltında nefes aldığın sürece, değişemezsin şu Türklüğünü hiçbir şeye." •Askeri romantizm •Aksiyon/ gerilim •Geçmişten gelen tanışıklık •Derin arkadaşlık ilişkileri

Akça Akşin, görünmez bir kız. Değersiz bir çiçek, gölgesiz bir çocuk. ... ''Sen benim imtihanım olmayacaksın, Akça.''

Bana gülümseyerek bakıyordu. Tim çatışmaya devam ederken "Komutanım, sen bana çok şey öğrettin. Senin sayende Asil timine girdim, beni time sen aldın." dedi. Veda konuşması yapıyordu. "Böyle konuşma Selim, emrime uyacaksın oğlum. Ölmek yasak." dedim kızgınca. Ağzından akan kanı boynumdan çıkardığım fularla sildim. "Hakkını helal et deli komutan." dedi gülümseyerek "Benim hakkım sana helaldir." ••• "Emre," dedim ve konuşmama devam edemeden öksürmeye başladım. "Bizim işimiz yaşamak," dedim güçlükle. "Ve yaşatmak komutanım." diye tamamladı beni. ••• "Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün dediği gibi; 'Yetişecek çocuklarımıza ve gençlerimize tahilin hududu ne olursa olsun, en evvel, her şeyden evvel Türkiye'nin istiklaline, temeli benliğine, milli geleneklerine düşman olan unsurlarla mücadele etmek lüzumu öğretilmelidir.' Onlar bizim geleceğimiz, bize değil düşmanlara karşı duracaklar!" diyip sözümü bitirdiğimde hep bir ağızdan "Emredersiniz komutanım!" diye bağırdılar. Bu ses o kadar güçlü, o kadar kudretliydi ki nizamiyeden bile duyulduğundan emindim. •••🖇 Kapak tasarımı : @koyumorgokyuzu 🤍

"Bir kadının gözyaşıyla yazılmış bir destan bu. Bir annenin, bir kızın, bir eşin değil... Bir kurbanın susarak haykırdığı hayat hikâyesi." Siyane... Adı kadar narin, kaderi kadar sert bir kadın. Babasının istemediği, törenin satın aldığı, berdelle mühürlenmiş bir hayatın içine atılmıştı. O bir gelin değil; bir bedeldi. Bir soyadı taşıdı ama bir aileye asla ait olamadı. Ve Boran... O bir adam değildi sadece. O, intikamı kanla yoğrulmuş bir yüktü. Sevmeden sahip oldu, sevince cezalandırdı. Karanlığı sevmeye kalktı... Ve karanlık, Siyane'nin karnında büyüyen üç canla birlikte ona aydınlığı gösterdi. Töre susturdu. Aile bastırdı. Beden dayandı. Ama kalp... O hep anlatmak istedi. Karanlık bir geçmiş, gizlenen büyük bir sır ve yürek dağlayan mektuplar... Siyane susarken, içinden çığlıklar yükseliyordu: "Ben mezara gömülmüş bir çocuğum Boran, seni severek büyüdüm ama ben büyürken kimse beni duymadı." Bu hikâye, sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, töreye başkaldıran bir kadının sessiz isyanı. Bir annenin üç can uğruna yeniden doğuşu. Ve affetmenin acıttığı ama iyileştirdiği bir adamın çözülüşü. "Beni sevdin Boran. Ama önce beni öldürdün."

"Onu ilk gördüğümde vurulmuştum. Sanki kalbime isabet eden adi bir kurşun beni huzursuz ediyordu ama onun yokluğunda nefessiz kalacağımı biliyor gibiydim." "Asker ve doktorun birbirine olan sevdaları ve bitmeyen olaylar..... "

2026 yazında düzenlenerek tekrar yazılacak. Mantık hatalarım ve yazım yanlışlarım var hepsini düzelteceğim. *** "Soruma cevap vermedin."dedim konuyu değiştirmek için.Yoksa gerçekten de hiç iyi şeyler olmayacaktı. Kafasını boynuma gömüp bir kez daha kokladı. "Seni neden korumak istiyorum biliyor musun?" "Neden?"Burnunu boynuma sürterek kafasını boynumdan geri çekip gözlerime baktı."Çünkü seni seviyorum."dedi tek nefeste. O an nefesim kesilmiş gibi hissettim.Oysa aynı anda inip kalkan göğüslerimiz ikimizin de çok hızlı nefes aldığını gösteriyordu. Kendisi bile ne dediğini sonradan algılıyor gibiydi. Böyle bir şey söylemeyi beklemiyordu ama söylediği için de pişman değildi. Çünkü seni seviyorum cümlesi defalarca beynimde yankılandı.Şaka yapmıyordu. Gözlerinden anlayabiliyordum onu. Bakışlarını dudaklarıma indirdi.Zaten yakın olan yüzlerimiz arasındaki mesafeyi daha da azalttı. Dudaklarımız arasında birkaç milimetre kalmıştı. Emin olduğumu görmek için gözlerime baktığında ben zaten ona bakıyordum. Bileklerimi tuttuğu sol eli gevşedi.Karnıma doladığı sağ elini çekip çenemi tuttu.Kararan gözlerindeki o yoğun duyguyu görebiliyordum. Benimleyken duyduklarını gizlemiyordu.Tek istediği beni öpmekti. Bakışlarının hedefi tekrar dudaklarım oldu. Çenemdeki eli sıkılaştı.Bana biraz daha yaklaştı. Dudakları dudaklarıma değmeden savunmasız halinden yararlanıp kollarından kurtuldum. Elimdeki silahı ona doğrulttum ve bir kez ateş ettim. *** UYARI:Gerçek hayattaki mafyalar kitaplarda ve filmlerde gördüğümüz gibi değil.Eğer kitaplardan çok etkileniyorsanız lütfen bu kitabı okumayın. Amacım insanlara mafyaları sevdirmek değildir.

Dəli dolu, qorxusuz, güclü bir qadın. Yetimxanada çətinliklərlə böyümüş və öz həyatını qurmuşkən başına bir qəribə hadisə gələr. Gecələr gördüyü bütün yuxular həqiqətə çevrilər. İlk öncə heç nəyi anlamayan qəhrəmanımız əsil ailəsini axtaran zamanı onun heç bu planetden bele olmadığı, qeyri-adi güclərə sahib olduğunu öyrənəcək. Bu fantastik həyəcanlı və biraz sevgi dolu qəhrəmanımz həyat hekayəsinə gəlin bir yerde qonaq olaq. Hər bölümündə daha çox təəccüblənərək oxuycağınız bu romanı qaçırtmayın Və ən maraqlı ona bu yolda kömək edəcək heç insan bele olmayan Venera planetinin şəhzadəsi ilə sevgi dolu mübarizəsi olacaq. İki inadkardan sizcə kim qalib gələcək? Oxuyaraq öyrənin ( İlk bölümlər hekayə giriş üçün yazılıb əsas hadisələr başlayana qədər oxumağa dəvam edin) Romandan qısa bir hissə