පාසල් ජීවිතයේ අවසාන දවස. ක්‍රීඩා පිටිය දෙසට පා තැබූ හනාගෙ දෙනෙත් නැවතුනේ ඈ මෙලොව දකින්න ආසම රූපය ලග. කිම් නම්ජූන්. මද පවන හා රගදෙන කෙහෙරැලිත් නලල් පෙදෙස තෙල් කරමින් ගලන ඩා බිදුත් වෙනදා මෙන්ම අදත් ඔහුගේ රුව චමත්කාර කලා. අතෙහි වූ පන්දුව බිම හෙලූ හේ වල ගැහුන කම්මුල් අතරින් සිනහ සී හනා වෙත ඇදුනේ ඇගේ මුවගද සිනහ ර්‍ර්කා වලින් සරසමිනි. එහෙත් තමා ඉදිරියෙහි වූ සිතුවම කෙමෙන් කෙමෙන් බොද වුනේ ජීවිතයේ සුන්දරම අවදියේ තමන් මුහුණ පෑ කටුක අත්දැකීම් නැවත නැවතත් ඇයට සිහිගන්වමිනි. අදුරු මතකයන් විසින් ඇගේ සිත ආක්‍රමණයට ට සැරසෙද්දී තදින් හිස බදාගත් හනාට දැනුනේ තමාගේ පාලනයෙන් ගිලිහෙන්න යන ගත වටා සවිමත් දෑතක් එතුණු බවයි. එහෙත් ඒ කවුරුන් ද යන වග දැන ගැනීමට තරම් වේලාවක් ඇය සතු නොවීය. මන්ද ඒ වන විට විටත් පියවි සිහිය ඇයව හැරගොස් තිබුණි .

සෙනහසේ පිණි ඉසින තරුණියකට වෛරයෙන් ගිනි ගන්නා හදවතක් නිවාලිය හැකිද ? ❤ ආදරය යනු අනුකම්පාව යන වචනයේ අර්ථය නොදන්නා තරුණයෙකුගේ හැරවුම් ලක්ෂ්‍ය වේද ? 🍃🌼 මේ, අවිගත් සමාජයක හිමි වීමත් අහිමි වීමත් අතර දෝලනය වන එක ආදර කතාවක්..... ~ ONLY FANFICTION ~ ~ BY KY ~