Hazar ve Efnan, bir zamanlar birbirlerini deli gibi seven, ama aileleri yüzünden aralarına kan girmiş iki sevdalı. Biri şehri terk etti, diğeri ardında kaldı, kan kalplerine bulandı, sevdaların sardı, bir unutma feryadı yaktı.

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri'nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir'in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

Kötü kızlar hiçbir zaman kazanamazlar. Ve bu hikayenin kötü kızı benim. Şöhret Serisi, birinci kitap.

Massachusetts'in orman yolunda gece vakti benzinliğe giren Alâ hayatı boyunca unutamayacağı bir cinayete tanık olur. Bir genç kızın çığlıklarına yetişen Alâ Serelina, Harvard Üniversitesinin profesörü ile katil avlamak zorunda kalırlar. Yaktıkları cesedin kalıntıları ise onları hiçbir zaman rahat bırakmayacak bir gelecek vadeder.

~KADERİN SANCILI AĞI~ Yazgı, on sekiz yaşına bastığı günün hemen ertesi, nefret ettiği bir adamla; Özgür Soykan'la zorla nişanlandırılacağını öğrenir. Ardından da, istemediği bir evliliğe sürükleneceğini... Kaçmaktan başka çaresi kalmadığında soluğu, yıllardır uzağında kaldığı gerçek annesinin yanında alır. Ancak onu orada da bekleyen tek şey hayal kırıklığıdır. Adını bile bilmediği babasını bulmak için çıktığı yolculuk sonuçsuz kalır. Babasının annesine aldırmasını söylediği bebeğin aslında doğduğundan, yani kendisinden habersizdir. Zaten babasının sevdiği kadından olan çocukları vardır ve kendi varlığını sadece fazlalık olarak görür. Düğün günüyse kafasına sıkmayı çoktan planlamıştır. Ama herkesin sırtını döndüğü, umudun tamamen tükendiği o nişan gecesinde beklenmedik bir mucize olur: "Ben Kürşat Zevher. Zorla nişanlandırmak istediğiniz bu kızın gerçek babasıyım." Bir cümle... Ve Yazgı'nın hayatı bir gecede altüst olur. Ankara'dan İstanbul'a uzanan bu yeni yolculukta; annesinin geçmişte yaptıkları, ailesinin dağılmasından onu sorumlu tutan kardeşleri, ve peşini bırakmayan Özgür Soykan, genç kızın kaderine örülmüş sancılı ağın yalnızca başlangıcıdır... Yazgı, henüz başına geleceklerden habersizdir. "Wattpad'de, Kaderin Sancılı Ağı adı ile yazılmış ilk kurgudur." Hikaye kapağı; @nisannnur 🩶

"Ki ben artık herşeyini kaybetmiş bir kızdım. Her bir yanım kimsesizdi. Ailem gitmişti benim. Ve bizi ayıran ölümdü. Ölümün çaresi yoktu ki." Liya bir gün dayısıyla kavga eder ve tek sığınağı olan mezarlığa,ailesinin yanına gider. Oradan ayrılırken bir şehit mezarı görür. Abisinin de asker olmak istediğini hatırlar ve gözleri dolar. Elinde kalan çiçekleri o mezara bırakır. O sırada ise yüzbaşı ve tüm tim onu izlemektedir. "Bu kız kim ve neden kardeşimin mezarının üstüne çiçek bırakıyor."der Yüzbaşı. Yüzbaşının hiç akrabası yoktur. Kıza baktığında birşeyler anımasamaya çalışır fakat olmaz. Birkaç yıl önce işkenceye uğradığı için hafıza kaybı yaşamaktadır. Liya ve Yüzbaşının geçmişi bir tarafta dururken gelişen tatsız bir olay onları tanıştırır. Hoşgeldiniz benim biricik dünyama. Dünyamıza...

+18 cinsellik ve şiddet içerir! • Bir avcı ve av hikayesi değil.. Bir avcının, av olmak pahasına başka bir avcıyı avlamasının hikayesi. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşen bir kadın.. Gerçekten kötü bir adamın ellerine düşmek için her şeyi yapan bir kadın.. Takıntı mı aşk mı? Gözleri ilk kez bir uçurum kenarında buluştuğunda bunun adı aşk'tı. Fakat yıllar sonra bir ringin içinde buluştuğunda.. kadın bile bunun aşk olamayacak kadar fazla olduğunu hissetmişti. Turuncudan nefret eden bir kadının gökkuşağının ikinci katmanına hapsolma hikâyesi.. Turuncudan nefret eden bir kadını, gökkuşağının ikinci katmanına hapseden bir adamın hikayesi.. Sır. Oyun. Tutku. Kadın o katmana girebilmek için ölümü bile göze almıştı.. • Gerçek kişi ve kurumlarla alakâsı yoktur. Hâyâl ürünüdür!

Üniversiteyken hoşlandığı çocuğu kıskandırmak için gidip sınıfın inek çocuğunun kucağına düşer... ⛓️💥🪽 Adam yıllar sonra öğretmen olduğu köyde Karadenizli ve Fırtına lakaplı bir yüzbaşı olarak karşısına çıkar. "Sıcaklığın hala kucağımda, öğretmen hanım."

Buket Koçan, bir silahlı çatışmanın ortasında kurşunların açık hedefi olan patronu Seray Köksöz'ü korumak için onun önüne atladığında hayatının son bulabileceğini düşünememişti. Ancak olan olmuştu. Buket ölmüştü. Üstelik patronunu da kurtarmayı becerememişti. İki kadın da o gün hastaneye kaldırılmış, yan yana olan ameliyat odalarında kurtarılmaya çalışılmıştı. Buket'in beyin ölümü gerçekleşirken Seray kalp nakline ihtiyaç duymuştu. Ve mucizevi bir şekilde Seray'ın bedenine sadece Buket'in kalbi değil, ruhu da yerleşmişti. Buket gözlerini hayata yeniden açtığında kendisini patronu Seray'ın bedeninde bulmuştu. Üstelik patronu bir mafya liderinin karısıydı! Ve adam evlendiği günden beri bir kez bile görmeye gitmediği karısını o silahlı saldırıdan sonra kendi evine götürmüştü. Buket artık Seray'dı. Ve gerçek kimliğini nasıl gizleyeceğini bilemiyordu. Neyse ki patronu izmir de ailesinden ve kocasından uzakta tek başına yaşadığı bir hayat sürüyordu. Bu yüzden karakterindeki değişimleri farketmeyeceklerini umuyordu. Sürpriz yumurtadan çıkar gibi hayatına giren sözde kocasını da boşayacak, kendi hayatına geri dönecekti. Tabii, beklenmedik bir şekilde kocası onu yanında tutmaya karar vermezse...

Kamuflajının içinde ilk defa böyle duruyordu. Aklı yerinde değil gibi. Hayır, dedi kalbim. Yapma, aklı kalmasın, dedi. Onu dinledim. "Ne zaman dönerim bilmiyorum." dedi yutkunarak. Sesindeki soğukluğu hissettim. Aynı zamanda acıyı. "Zor olacak." dedi gözlerimin içine bakarak. "Olsun," dedim ve ilerideki askerleri, bize bakmalarını umursamadan ellerimi kaldırıp göğsüne koydum. Sınırları yok ettim. "Bekleyeceğimi biliyorsun." dediğimde usulca gülümsedim. Yavaşça gülümsedi. Öyle bir gülümsedi ki, içim yandı. Çünkü biliyordum, şu an buna izin vermeseydim canı yanardı. Çünkü aklı buradaydı. "Dikkat edeceğim. Söz veriyorum çok dikkatli olacağım." dedi gülümseyerek. "Ol." dedim başımı sallayarak. "Hep dikkatli ol." Yapma, dedi kalbim acıyla. Yine o kadın ol ve yangınlara kapılma, dedi. Yüzündeki gülümseme bir an bile silinmedi. Gülümsedim. İçimdeki yangına rağmen gülümsedim. Bu bir veda değildi. Yavaşça kollarımı boynuna dolayıp ona sıkıca sarılırken gözlerimi kapattım. Veda değil, dedi kalbim çığlık çığlığa. Kolları sıkıca belime dolandı. Bir eli usulca saçlarımı okşamaya başladığında yutkundum ve gözlerimi açtım. Gözlerim doldu. Buna rağmen gülümsedim. | Kurguda geçen kişi, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür. |