🏆 WATTYS 2017 KAZANANI🏆 Seren Çağrı on yedi yıllık hayatının sorunsuz ilerlemesini üç özelliğine bağlıyordu; Gücüne, sabrına ve cesaretine. Bu özellikler sayesinde birbirinden sorunlu üç abisiyle başa çıkabiliyor, lise takımında oynadığı futbol ile erkeklerin yüreklerine korku salıyordu. Ta ki geçirdiği trafik kazasına kadar. Seren kazadan sonra gözlerini açtığında kendini narin kolej kızı Asel Demir'in bedeninde bulur. Kendi bedenine nasıl geri döneceğini bulmaya çalışırken Asel'in bedeninde okuduğu yatılı okula gidecek, söylediği her sözle tepesini attıran bir ukala, yaptığı her hareketle başına iş açan bir kötü çocuk ve Asel'in hayatını cehenneme çevirmeye yemin etmiş bir kız çetesiyle uğraşmak zorunda kalacaktır. Bu romanda yanlışların nasıl kenetlendiğini okuyacaksınız.

Wattys 2020 Fantastik Kazananı Karpem yüzyıllar boyunca büyünün merkezi olmuştur. Dominik Dormen, hayatının bir kısmı bir handa, diğer kısmı herkesin hayranlıkla baktığı Işıklar Sarayı'nda, diğer kısmını da artık hayaletler ve yaşlı dostu Garrek ile beraber terk edilmiş bir kütüphanede geçirmiş bir bekçidir. Geçmişinin sadece birer isimden ibaret olduğunu düşünür ancak hikayesi daha yeni başlamaktadır. Dominik Son Büyü Bekçisi olarak, göreve çağrılır. Valerie Vaner, diğer bekçilerle beraber Matana'ya sürgüne gönderilir. Ailesini bu sürgünden kurtarıp Karpem'i eski görkemine kavuşturmak için tehlikeli bir göreve atılır.

O gün sadece dikkatimi çeken o oyuncağı almak istemiştim. Başıma bunların gelebileceğini kim bilebilirdi ki? [KİTABIMIN BENZERİNİN YAPILMASINI ASLA İSTEMİYORUM. GÖRÜRSENİZ EĞER LÜTFEN ŞİKAYET EDİN. ÇÜNKÜ BEN KİMSEYE BU KONUDA İZİN VERMEDİM] Başlangıç: 11/05/2022 Bitiş: 09/01/2023 {Kitap final yaptığında okunma sayısı: 76k} 28/12/2022 ♕︎vampir #1 30/12/2022 ♕︎gizem #1 01/01/2023 ♕︎korku #1 01/01/2023 ♕︎şiir #1 14/01/2023 ♕︎bilim kurgu #1 14/01/2023 ♕︎kurt adam #1 14/01/2023 ♕︎paranormal #1 19/01/2023 ♕︎gerilim #1

Fantastik içinde #1 olmuşluğumuz var :) İnsanın sevdikleri ölünce hep yarım kalır değil mi? Hayatını hiçbir zaman tam yaşayamaz.Tam gülmez, tam eğlenmez.Peki eğer sevdiğinizi kendiniz bir güç nedeniyle öldürseniz ne yapardınız?Eminim ki onun kadar soğuk kanlı olamazdınız.Ya da bu yaşadıklarına rağmen, onun kadar güçlü bir kız. O, bu yaşına kadar tek başına gelmiş bir SON ÖLDÜRÜCÜ GÜÇ.. Hayatta kimseye güvenmedi.Hayatını hiçbir zaman yaşayamadı çünkü o kendi annesi ve babasını öldürmüştü.Sadece bir dokunuşla ölmüşlerdi gözlerinin önünde. Yummuştu annesi deniz gibi gözlerini.. Acı çekti her an, çünkü onun içinde acıların temeli bir güç vardı.Her zaman kendini katil belledi.İnsanlardan hep uzak kaldı o lanetli güç yüzünden.Onun gücü öldürücü güçtü.Bir insanı dokunuşuyla,bakışıyla öldürebilirdi.Aynı onlara bilinçsizce yaptığı gibi... BİR KATİL GÜCÜN HİKAYESİ... Bu güç yüzünden acıyı ve ölümü iliklerine kadar hissetmeye var mısın? -KESİT- /"Olmuyor hocam olmuyor. Ailemi öldürdüm ben! Bu eller kaç kişiyi öldürdü biliyor musun?" Dedim bağırarak ve sinirle arkamdaki duvara yumruk attım."Her şey gözümün önünde ölüyor!"\ Wattpad içerisinde tek "Öldürücü Güç" isimli kitap. Nazik bir dille yapılan her eleştirilere açığım.

Göz göze geldiği tüm savunmasız bedenleri ele geçirebilir. Metroda, gemide, kalabalık bir caddede... Ona her yerde rastlayabilirsiniz. Gözlerine baktığınız anda onun alanına girmiş olursunuz ve bedeninizi ele geçirmesi sadece birkaç saniyesini alır. Orada istediği kadar kalabilir, sizi istediği gibi yönetebilir. O, gezgin bir ruh. Bir beden hırsızı. Bu oyunun tek bir kuralı var; kendi bedenini kaybetmemesi gerek.Geri dönebilmesinin tek yolu kendi gözlerine bakması. Üç saatlik bir tren yolculuğunu daha eğlenceli bir hale getirmek için gözüne kestirdiği bedene yerleşen Adrian, ölümcül bir hata yapar. Bedenini gözden kaybeder ve kendini çaldığı bedene hapsolmuş bulur. Geri dönebilmesinin tek yolu, milyon nüfuslu bir şehirde kendi bedenine rastlamasıdır ve bu, sandığı kadar kolay olmayacaktır. Yakınından bile geçemeyeceği bir dünyanın tam ortasında kendini bulan Adrian, tehlikenin kucağına düşmüştür. Bir gün geri döneceğini ummaya devam ederken, çaldığı bedende kalmasını istemesine neden olacak bir şey başına gelir. Bul Beni 2016 Fantastik: 1. Reka Yarışması Fantastik: 2.

Duygularını rafa kaldırmayı hayat biçimi olarak seçen genç adam, sevmenin ne demek olduğunu bilse de sorumluluğunu almak istemez. Kendisi için biçtiği gelecek yalnızlık üzerine kuruluyken, hele kendi şeytanlarıyla savaş verirken hiç istemez. Tabi mecbur kalmazsa!.. Yaşantısının içine kötü bir tesadüf eseri giren Gülizar'ın, sorumluluğunu almak zorunda kalana kadar. İstemese de koruyup kollayacağına ant içene kadar. Gül'e ait tek varlık, kurtarıcısı, meleği olana kadar...

Sen... Sen ve sen değil... Hele sen hiç değil... Sen kumral olan, seni de bekliyorum. Biraz sonra bu sayfaya gireceğinizi biliyorum. Orada sizi bekliyor olacağım. Hey... Seni unutmuş muyum, peki sen de gel... Görüşürüz...

Romeo sokakta büyümüş bir köpek, Atalante ise kütüphanede çalışan mütevazi bir insan. Romeo Atalante'yı ilk görüşte sevmişti. Hatta ona aşıktı! Sorun şu ki Romeo bir köpek. Bir insan ile bir köpek mi? Bu sadece bir hayaldi. Ya da Romeo öyle sanıyordu. --- Atalente parmağıyla gökyüzünde beyaz hareket eden bir noktayı işaret ederek ''Hey bak! Yıldız kayıyor. Dilek tut.'' diyerek aceleyle parmaklarını birleştirip, gözlerini kapattığında şaşkınlıkla ona bakıyordum. Renk körü olsam da, o siyah beyazken bile güzelken, renkli kim bilir nasıl güzeldi! Atalante fısıltıyla ''Gerçek aşkımla tanışmak istiyorum.'' dediğinde bende ona bakarak ''Onun gerçek aşkı olmak istiyorum. Keşke insan olsam!'' dedim. ---- Ne dilediğine dikkat et.

Doğduğundan beri Türklerden nefret eden bir ailenin içerisinde kendi düşünceleri ve duyguları sömürülerek yaşamak zorunda bırakılan Aydilge, Bordo Berelilerin son ekibi olan Bölük Tim'inin arasına bir infaz görevi için sızıyor. Bu noktada aşkın hırçın pençesine düşüşüyle her şey baştan yazılıyor. Kartlar ve paralar yeniden dağıtılıyor. Def etmeye çalıştıkları 5 Diş örgütünün içindeki gizemleri ve geçmişe dayanan tarikatların kaderi Bölük Timi ve Aydilge'nin elinde. 🦋 "Kelebekler" Evreninin ilk kitabıdır.

"Soyun!" dedi ve dudaklarındaki o histerik, şeytani gülümseme yeniden kendisini gösterdi. "Bunu yapamam." dedim korku, bedenime hükmetmeye yüz tutmuşken. Umursamadı. Bakışları, bir psikopat kadar anlamlı, bir deli kadarsa ardı görülemez şekilde parıldıyordu. "Sana yapabilir misin diye sormuyorum. Kıyafetlerini çıkar ve buraya gel. " Bir psikopatla nasıl başa çıkacağınızı bilirdiniz. Ardında yapacağı hamleler, kafasındaki kurduğu dünyadan nefes alırdı. Ama o, ardı arkası kesilmeyen bir dehşetin yüzüydü ve bunun farkındaydı. Çünkü tam olarak bu olmak istiyordu. O psikopatla taçlandırılamayacak kadar deliydi. Ve istediklerini yapmazsam, zelzelesi dünyama kıyameti yaşatmaya ant içmişti. Onu tanımak, sokakta yaşayan bir adamı yaşamak kadar korkutucuydu. Onu hatırlamak, damarlarımda dolanan kanı donduracak kadar soğuktu. Onu yaşamak, gökyüzü gibiydi. Günün her saatinde, değişebilecek milyonlarca mucizeyi ellerine verecek kadar kudretli ve ulaşması imkânsız olandı. Onu bilmek ise imkânsızdı. Çünkü o var olanı, var olmayanlarla süsleyecek tek insandı. O, Bir deliydi.