Düştüğü durum o kadar kötüydü ki Meyra'nın içi acımıştı. Üstelik ona böyle hissettiren yine bir kadındı. Gözlerinden sinir ve üzüntü ile yaşlar akarken başını kapatmaya çalıştığı için ona karşılık veremiyordu. Kimse yardım etmeyince Meyra umutsuzluk ile kadını tekrar itti ve ayağına çelme takarak dengesini bozdu. O sırada kadın başındaki örtüyü çekmişti. Meyra gözlerini sıkıca kapatarak yaşayacağı durumun korkusunu en derinlerinde hissetti. Tam o an da bir kol, kadının başörtüsünü tutan elini tutarak ondan uzaklaştırdı ve tamamen açılmasını engelledi. "Ne yaptığınızı sanıyorsunuz siz?!" Meyra'nın görüş açısında artık o kadın değil, bir adamın geniş ve yapılı olan sırtı vardı. Meyra az önce yaşadığı iğrenç ve utanılası olayı, film izler gibi izleyen insanlara ağlayarak baktı. 'Dünya'nın sonuna doğmuşum' derken ne kadar da haklıydı MaNga. Meyra'nın sesi kısık çıksa da ağladığını anlamıştı genç adam, bu onu daha çok sinirlendirdi. Tişört'ünün üzerindeki gömleği çıkarıp gözlerini kapatarak, az önce bakmamak için sırtını döndüğü kapalı kadına döndü. Gömleği kızın başına örttü. "Görmedim." Dedi. "Bakmadım, merak etmeyin." ......... Ben çok sevdim Alparslan ve Meyra'yı. Sizi de onları tanımaya davet ediyorum 🌸 Ben yazarken çok eğlendim umarım siz de eğlenirsiniz... İçinizi ısıtan bir hikaye olması ümidi ile...