Aşk, bazen bir silahın gölgesinde doğar. Ve bazı yazgılar, kınayla değil kanla mühürlenir. Heja, Mardin'in taş avlularında narinliğiyle büyümüş bir genç kadındır. Ancak bir sabah, abisinin düşman aşiretin kızını kaçırdığı haberiyle dünyası yerle bir olur. Uçurum kenarında alınan bir kararla, iki düşman ailenin kanı durdurulur-ama bir bedelle: berdel. Heja, sevmediği bir adamla; Baran ise adını bile duymadığı bir kızla evlenmeye zorlanır. Bir taraf için fedakârlık, diğer taraf için mecburiyettir bu evlilik. Ama içten içe, kırgın bakışlar, susturulmuş hayaller ve geçmişin kanlı gölgeleri arasında bir kıvılcım belirir. Baran'ın kalbinde bir şeyler kıpırdamaya başlar. Heja'nın sessizliği, içindeki fırtınaya dönüşür. Kimi kaderini seçemez, ama bazıları o yazgıyı yeniden yazmaya cesaret eder...

'Törenin ateşinde yanan genç kız, duygularını kayb etmiş bir adam. törenin ateşinde savrulan hayatlar...' Argo,şiddet,küfür, uygunsuz davranışlar içerir bilerek okuyunuz♤ [DÜZENLENECEKTİR]

Zelal, öylece salonun ortasında durmuş oğlunun, kolunu tuttuğu kıza bakıyordu daha doğrusu bir çocuğa," bu kim oğlum?" Dedi, meraklı bakışları oğlu ve kolunu tuttuğu çocukta kalmıştı. " Tanıştırayım, gelinin yezda." Dedi, Ciwan ağa, daha on altısında olan kıza bakarak," benden gelin istedin getirdim. Muradına erdin mi?" Bunu dile getirirken annesine karşı oldukça sakindi. Ama kimse Ciwan Ağa'nın içinde kopan fırtınadan haberi yoktu. Bunu yaptığı için kendinden yeterince nefret etmişti. Yanında getirdiği karısı olsada, o lise çağında ergen bir çocuktu. Koynuna almayı bir tarafa bırak, ona hangi sıfatla sesleneceğini dâhi bilmiyordu.

Karadeniz'den Mardin'e uzayan bir bedel hikayesi... Asiye 18 ve Ateş ağa 30 yaşında. Bir kadere ortak olmuşlardı. Birinin azığı huzurken, diğeri ancak öfkeyle doyardi. Biri sona koşarken,biri hayata yeni başlayacaktı oysaki... Ahh kızıl kafa ahh! O dik başını bile sevdirdin bana. Bu nasil mümkün olurdu acaba?

" O zaman tek bir çare kalıyor!" Dedi ordan bir aşiret üyesi. Ve başka bir aşiret üyesi son noktayı koydu. Ki koymaz olaydı " Berdel!" Dedi bağırarak. Herkes sessizdi. Etrafta sadece kadınların ağlama sesi ve fısıldaşma sesleri geliyordu. " Ne?" Dedi babam inanamayarak Maran'a. " Kimle kim arasında olucak aklını mı kaçırdın?" Diye devam etti. Maran Ağa'nın gözleri hafifçe etrafta insanların içinde gezindi. Azad abime takıldı gözleri. Azad abim bir işaret vermişti. Ne olduğunu anlamamıştım. Kaşını kaldırmıştı işaret olarak. Evet dışardan bakılınca normaldi. Ama bu bir işaretti. Emindim. Maran Ağa gözlerini abimden çektiği gibi babama baktı. Yüzüne alaycı bir ifade yerleşti, sonra bu alaycı ifade nefrete dönüştü. En sonda yavaşça salonun ortasında heykel gibi durmuş bana döndü bakışları. Baktı, baktı, baktı. Yüzündeki alaycı, nefret dolu bakışları silinmişti. Aksine daha sakin, güzel, saf ama bir o kadarda bir şey yapıcakmış gibi bakıyordu bana. Gözleri benim gözlerimden ayrılmazken söylediği şeyle kanım dondu. " Ben ve Ahsen arasında gerçekleşecek!"

Zaman ailemi benden almıştı, babamı annemi onlarla birlikte ölen o küçük kız çocuğunun bütün duygularını... "Kızım sana emanetir Aşit ağa. Ona benim yokluğumu hissetirmeyesin, başını bağlayıp yuvasını kurasın. Benim vaktim çoktan gelmiştir." Başkası babamın yerini doldura bilir miydi? Saçlarımı okşayıp öpe biliri miydi? Saatlerce sıkılmadan çok konuşan kızını dinliye bilir miydi? Bunların hiç biri olmazdı, babamın ilk aşkımın hayran hayran izlediğim adamın yerini kimse alamazdı ki. "Merak etmiyesin Bahoz, kızın önce Allaha sonra bana emanetir." Olmak istemiyordum ki ben hala babamın küçük zambağı olmak istiyordum. "Devran razımıdır bu olacak evliliğe?" Ne evliliğiydi? Devran kimdi? "İçin rahat olsun onlar doğmadan kader onlar için çoktan yazılmıştır zaten." Yaşanacak bir kader vardı. Devran kaderinden kaçmak istesede, Zambak kaderine boyun eğmek istemesede hayat onları bir araya getirecekti... (yetişkin içerik bulundurur;) Devran ve Zambak

Hansa Kozcu &Fatih Haznedar 🌹 BERDEL/AŞİRET KURGUSUDUR YALNIZ BİLDİĞİNİZ BERDEL HİKAYELERİNDEN DEĞİLDİR. ŞİDDET VE ZORLAMA TARZI ŞEYLER YOK [Başlama tarihi: 22.12.2022] [Bitiş tarihi:15.12.2023]

Asmin küçük yaşında annesini ve babasını kaybetmesiyle hayatındaki kötü süreç başlamış olur. Dedesi ve amcasının elinde kalan kızın hayatı burnunda gelmektedir. Genç kızın hayatı hiç de yolunda gitmediği halde bir de azad ağaya kuma verilmişti. Onu bekleyen bu cehennemde nasıl yaşayacaktı? (Diğer kuma kitapları gibi bir gidişat yoktur. Kitabıma en az 10 bölümlük bir şans verirseniz anlayacaksınız.) DRAM İÇİNDE #1 İNTİKAM İÇİNDE #1

Ablası onun kaderi olacaktı. O ise sadece gölgeydi. Ta ki gelinliği üzerine geçirene kadar... Bir kurşun, iki aşiretin arasına kan ve sessizlik serpti. İntikam nefesleri tutuldu. Kan dökülmesin diye bir çözüm sunuldu: BERDEL. ☆☆☆ Hayat gerçekten kendi seçimlerimizle mi şekillenir, yoksa doğduğumuz toprak, aile ve gelenek her adımımızı önceden mi belirler? Bir kız kaderini, kendi kararıyla çizebilir mi? Berdel adı verilen o görünmez zincir, sadece elleri değil, kalpleri de bağlayabilir mi? Bu kitap, töre ile aşkın, ihanet ile sadakatin, korku ile cesaretin iç içe geçtiği bir hikâye anlatıyor. Bir tarafta aile baskısı, töre ve kan davası; diğer tarafta kalbin atışı, özgürlük arzusu ve yasaklı bir sevda. Her sayfada okuyucuya şu soruyu sorduracak... "Kader mi güçlü, yoksa insanın kalbi mi? Peki ya birini seçmek zorunda kalsan, hangisini seçerdin?" "Kaderini mi? Yoksa, kalbinin sesini mi?"

(+18) Yetişkin içerik, şiddet öğeleri, istismar ve küfür içermektedir. Yaş farkı vardır. Yaşım 17, bu yaştaki normal bir insanın korkusu nedir? Okuyacağı okul? Gireceği sınav? Olabilir. Ama benim korkum bunlardan biri değil. Eğer bu topraklardaysanız, en çok çocukken kapının şiddetle açılmasından korkarsınız. En çok çocukken eve yabancı misafirlerin gelmesinen, o misafirlerin kahve istemezsinden korkarsınız. Yaşım henüz 17, o kapı açıldı. Abimi, canımın canını elinde bir kızla içeri itiverdiler. Arkasında buranın en büyük aşiretlerinden birinin ağası Ata Ağa, yanında iki oğlu. Sayıklanan tek kelime "Berdel." Berdel, yani 17 yaşındaki bir çocuğun ölüm emri. ••• "Seni o konakta gördüğümde aylardan eylüldü, hazandı. Şimdi bana geliyorsun aylardan ekim; yine hazan. Sen benim hazanımsın. Sen benim, son baharımsın. Senden öteye ne yol var ne toprak. Sonumsun. Baharımsın. ••• Merhaba, hikayeye başlamadan önce kısa bir uyarı. Bu hikayede tek ana karakter başrol kızdır, diğerlerine çok bağlanmayın, neticede hikayede her şey olabilir. Ayrıca yorumlarda çok fazla spoiler var. Dikkat etmenizi öneririm. Masumiyet'in tüm hakları saklıdır.