Eğer bir yerde küçük insanların büyük gölgeleri oluyorsa orada güneş batıyor demekdir. Oysa ki benim güneşim hiç doğmamak üzere batmıştı. Ve eğer yalnızlıktan ölünseydi şimdiye hayatta olmazdım. Tebessümü unutmuş ve hiç hatırlayamayacaktım. Karanlıktım. Bu karanlığın adı İzel. Evet benim adım İzel. Annemle babamın beni terketmesini, yetimhaneden kaçmamı, ve panikatağım yüzünden hergün aldığım beni sersemleştiren ilaçları saymazsak hayat gerçekyen yolunda.