Dzieci i ryby głosu nie mają, bo gdyby go miały, świat byłby inny. Mają nie mówić za dużo, nie krzyczeć za głośno, nie przeszkadzać dorosłym i zająć się same sobą. Mogą tylko obserwować, wyciągać wnioski, cicho oceniać, tworzyć odpowiedzi, których nigdy nie udzielą, rozmawiać same ze sobą, rozwijać swoją wyobraźnię i tworzyć w głowie swój własny, chory i samotny świat, którego nikt inny nie zrozumie. Opublikowane: 2020 r. Obrazy wykorzystane jako okładka nie należą do mnie.