ARAF MELEĞİ: KAYIP RUH Bir ışık yansıdı koca gökyüzünden. O ışık sadece bana görünürdü diğer herkese kör. Asıl soru şuydu lügatımda, neden ben? Işık büyüdü, büyüdü ve tüm bedenimi kapladı. Bir şeyler oluyordu ama müdahale edemiyordum. Zihnim bulanıklaşıyordu, belki de bedenim siliniyordu... Dünyadan yok oluyordum... Var olduğum yerse dünya gibi gibiydi ama sadece gibiydi, dünya değildi. Adını bilmediğim bu gri şehir neresiydi peki? Vera Kaya... Benim adım buydu ama bileğimde yazan isim bambaşkaydı, Hüma... Hayır, ben Vera'yım, Vera Kaya'yım! O zaman Hüma kimdi? ARAF MELEĞİ: CEHENNEM SUYU Onun yokluğunu kalbime gömerek gittim ondan ama bilmiyordum bu gidişle onu korumak isterken ikimizi de tehlikeye attığımı. Birleşmeyen ruhlar sonsuza dek yok olur, dediler bize. Bilmiyorlardı ki bizim var oluşumuz tenin bileşmesi ile değil kalbimizdeki sevgi ileydi. Girdiğimiz bu savaşı kazanmak zorundaydık, bizim başka bir çaremiz yoktu. Önümüzdeki her engeli aşmalıydık el ele. Fakat gün geldiğinde tek engelin birbirimiz olacağını düşünemezdik. Şehre gelmeden önce gördüğüm rüyayı yaşamayı düşünmezdim fakat Purgatoryo Şehri içimde bu vecayı doğurdu. Karnımda, tam oradaydı yanan alev topu ve buna tek bir çare vardı. Çarem sadece ölümdü. Eşleşen ruhların birleşmesi geldiğinde hiçbir şey sona ermiyordu, her şey daha yeni başlıyordu.. ARAF MELEĞİ: VEDA BUSESİ Ruhum iki evren arasında sıkışıp kalmıştı, Araf ve Dünya. Kalbim ise iki kişi arasında sıkışmıştı, Aren ve kızım. Nasıl dayanacağımı bilmediğim günlerin sonunda tek gerçek olan ölüm ile yüzleşmiştim, ruhum sevdiğim adama kavuşurken bedenim kızımdan uzaklaşmıştı. Tohumumun atıldığı evime, Purgatoryo Şehri'ne, tek gidişli bilet aldığımda hiçbir şeyin bıraktığım gibi olmadığını görecektim. Sevdiklerimi bir bir kaybederken

Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam. Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınmak istiyordu. Hale Seçkin.. onu 1 yıldır kanatlarının altında yaşatıyordu. Her ne kadar BERCESTE bunu bilmesede... +18 içeriklidir. (sahneler/ argo kelime ve konuşmalar vardır.)

Her şey bir otelde başlar. Nereden bileceklerdi o otelin onlara laneti getireceğini. Bilemezlerdi. Kimisi yaşadıkları bu dünyaya ait değildi. Kimisi başka bir evrene ait olup dünyada lanetini bozmaya çalışan, ama her seferinde biraz daha kendine zarar veren, sevdiği adamın, kalbini kıran sözlerine karşı dik duran, kardeşini yıllar sonra bulan ve kaybetmenin verdiği korku ve endişeye kapılan kendi içinde baskı uygulayan çaresiz kardeş. Bir yandan sevdiği adam ile birlikte olmak isteyen ama soyunu da devam ettirmesi gereken olacaklardan habersiz, ölüm ile burun buruna bir genç kız. Ya ölecek ya da hayatına devam edecek. Hayatına, bir yanı karanlık bir yanı aydınlık olan evrende bir çıkış yolu bulacak, ya da ölmeye mahkûm hale gelecek. Tek çıkış, duygu çıkışlıdır. Güven, kardeşlik, merhamet, aşk, sevgi, nefret... Tüm hücrelerinde ölüm olan bir kız, onu yaşatmak isteyen bir adam.... Onların aşkları karanlık evrenlerine ışık tutacak ve asla o ışık sönmeyecek... ''Sevgilim, her şey o kadar sen ki, seni unutturmuyor hiç bir şey.'' ... '' Kalbimi yok saymayacağım, imkansız olmamıza rağmen...''