Wu beni yavaşça boşluğa bıraktı. Bırakmadan önce "Ölmek istemiyorsan, sakın nefes alma!" diye uyarıda bulundu. Ama hiç birşey bana etki etmiyordu. Ve havada süzülmeye başladım. Hızım artmaya devam ediyordu. Beynim zonklarken gökyüzü de ona eşlik ediyordu. Tek düşündüğüm dudaklarıydı. Yumuşaktı... Nazikti... Kısaydı... Sanki uzun olmasını ister gibiydim. Her zaman ölmek istediğim halde, ölüme giderken bu telaşım neydi. Henüz hayatı tadamamıştım, değil mi? Kapak yapımı bana ait. Isteğiniz varsa sadece mesaj atmanız yeterli \(^.^)/ Tüm hakları saklıdır. Copyright © Seokjinda