Bilinmeyen numara: Sevgili doktorum benimle ilgilenir misin? Bilinmeyen numara: Yoksa meyve kestiğim bıçağı kendime saplayacağım Devrim: Ucu daha sivri bir bıçak tercih etmelisin, dünyadaki son anın acılı olmamalı Bilinmeyen numara: Başka bir yol mu denesem Bilinmeyen numara: Kan akarsa yerleri kim temizleyecek Devrim: Seni bu yoldan döndürmek isterdim ama şu an kendi götümü kurtarmaya çalışıyorum Bilinmeyen numara: Aa o zaman intihar işini biraz erteleyelim Bilinmeyen numara: Noldu anlat

Bir komutana anonim olarak mesaj atarsak en fazla nolur? ‹ ·_· › Başlangıç: 04.03.2024 Bitiş:04.01.2025

Siz: canım sıkıldı Siz: o yüzdende sana yazdım Miraç: ne? Miraç: kimsin sen? Siz: anoniminim . Derste canınız sıkıldığı için okulun popüler çocuğuna yazarsanız ne olur? . . İyi okumalar.. Romantik #1👑 Yarı texting #1👑 Sevgili #1👑 Sosyal medya #1👑 Arkadaş #1 👑 Kurgu#1 👑 Liseli #1👑 Badboy #1👑 Hayat #1 👑

Bakışlarım son kez telefonumun açık olan ekranına kaydı. 00.00 Dudaklarımda acı bir tebessüm oluşurken telefonuma gelen bildirimle birlikte kaşlarım çatıldı. Yattığım yerde dikleşip telefonu tekrardan elime aldım. Gözyaşlarım telefonun ekranını ıslattığında elimin tersiyle hızlıca yanaklarımdaki damlaları sildim ve gelen mesaja tıkladım. Bilinmeyen Numara: Yeni yaşın kutlu olsun Karanlık Kraliçesi. . . . . UYARI! BU KİTAPTA AĞIR ŞİDDET, TETİKLEYİCİ UNSUR, TRAVMATİK ÖĞE VE YETİŞKİN İÇERİK🔞 BULUNMAKTADIR. LÜTFEN BUNLARI DİKKATE ALARAK OKUYUNUZ! Kitap tamamen kendi eserimdir ve hiçbir bölüm çalıntı değildir. Benzer olaylar olabilir fakat kurgu şahsıma aittir. İlk yayımlanma tarihi: 21.12.2023

"Kendini çok yoruyorsun. Bu kadar yorulmanı istemiyorum. Kendine zarar vermeni istemiyorum." ~ Çınar Karadağ

Alara Yılmaz babasının antrenörlüğünü yaptığı milli erkek voleybol takımının kaptanına aşık olur... '300423

Şanlıurfa ☞ Muğla 0546****; Fotoğraf* 0546****; Belli ki bu yoldan yürümüşsün... 0546****; Yoksa etraf böyle çiçeklenmezdi. İlsu; Var öyle marifetlerim :) 0546****; Benim hayatımında sen tarafından çiçeklenmeye ihtiyacı var, 0546****; Bir el atar mısın? İlsu; Sen kimsin? İlsu; N'oluyoruz?

Kollarını belime sardığında, boşta kalan kollarımı sırtına kapatmıştım. Kokusu çok güzeldi, böyle hafif gibiydi ama sanki iz bırakmak ister gibi içime işliyordu. Saçlarıma gömülü yüzünü görmek istedim, derince nefeslendiğini duymuştum. Kulağıma eğildiğinde hala kollarını ayırmamıştı. "Ay bugün yanında sönük kalmış Mahperi... Ben hergün ona bakıp seni düşledim. Şâyet güzelliğin ona bile meydan okumuş" Saçlarımdan çektiği yüzünde kalan bir iki teli parmaklarımı kaldırarak yüzünden çektim. Biraz dokunmak istediğim için de olabilir. "Hoşgeldin" diyerek fısıldadım. Mahalle kurgusudur.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."