Kendi karanlığının kovaladığı kaçak bir adam. Yaralı ve yardıma muhtaç. Tam her şey bitti derken karşısına çıkan bir kadın. Melek kadar iyi ve güzel. İkisinin de geçmişinde kesişen noktalar ve kucağına düştükleri aşk... Onlara bu aşkı yaşamak mı düşecek yoksa ayrılık mı olacak sonları... Gerard ve Elisa'nın aşkının karmaşık hikayesi...

Miray sırların, yaşamın ve ölümün kilit noktası olan o kişi. Her şeyin başlangıcı ve belki de her şeyin sonu. 🗝️⛓️ 6 yaşında ailesi tarafından terk edilen Miray, yıllar sonra babasıyla karşılıyor ve böylelikle hayatında yüzleşmeye belki de hiç hazır olmadığı şeylerle yüzleşiyor. Miray, çok büyük bir oyunun döndüğünün farkında fakat o, oynamayı red ediyor. Yöneticiyi arıyor. Yönetici ise planını gerçekleştirdığinde, asıl yıkım ve oyunun o zaman başlayacağının farkında değil. Çünkü Miray, yalnız değil. En yalnız kaldığını sandığı anda bile. ❝Çığlıklarını duyuyorum. Yardımım için yardımın gerek, Kimsesiz.❞ . . . . Her okuyucuya hitap etmeyebilir.

Karşısındaki adamın gözlerinin içine baktı onu anlamaya çalışarak; ama bir türlü başaramıyordu bunu. Anlayamıyordu işte onu... "Unut gitsin," dedi belki de bininci kez. Demesi kolaydı aslında, kendisi için uygulaması imkânsızdı işte. Genç adama unut diyordu ama kendisi nasıl unutacaktı bilmiyordu genç kız. İlk aşkını, ilk erkeğini ve hatta... Aklına gelenle gözlerini acı içerisinde yumdu. Her şey çok güzel olabilirdi oysa. Mutlu olabilirlerdi; eğer sevdiği kadar sevilseydi! "Unutamayacağımı biliyorsun! Benimle evlenmeni istiyorum,'' dedi adam. Sesi hiç olmadığı kadar kararlı çıkıyordu bu sefer. Mavi gözlerini tekrar adamın yakışıklı çehresine dikti. Neden ısrar ediyordu ki sanki bu kadar? Sevmediği ve hiçbir zamanda arkadaşça duygulardan fazlasını beslemeyeceği bir kızla neden evlenmek istiyordu? Sırf o sebep yüzündense, evlenmeden de halledilebilirlerdi o sorunu. "Evlenmeyeceğim!" Oturduğu yerden hızla kalkarak çantasını eline aldı. "Seninle olmakla büyük bir hata yaptım, evet haklısın; ama bundan daha da büyük bir hata yaparak, sırf vicdanını rahatlatmak isteyen bir adamla evlenmeyeceğim. Kalbinde bana karşı bir damla aşk bulunmayan bir adamla evlenmeyeceğim.." Bu son sözlerinden sonra hızlı adımlarla ayrıldı kafeden genç kız. Daha genç adama sırtını döner dönmez, süzülmeye başlamıştı inci taneleri yanaklarından. Elinde değildi... Çok seviyordu. Her şeyden çok; ama olmazdı... Onun başkasını sevdiğini bilirken onunla evlenemezdi.