"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım." Gözlerini gözlerimden ayırmadan sıkıntılı bir nefes çekti ciğerlerine. Kelimelerini özenle seçtiği o kadar belliydi ki, söyleyeceği şeyi söylemek aynı zamanda da bunu beni kırmadan yapmak için kendisini frenliyordu. "Kendinize bunu yapmayın. Size defalarca söyledim, benim hayatımda böyle bir şeye yer yok." Birkaç gündür ağlamaktan kuruyan gözlerim son cümlesiyle tekrar dolarken ona belli etmemek için başımı yere eğdim. Zorlamayacaktım, onu sevmem için onun sevgisine ihtiyacım yoktu. Ben onu, onsuz da severdim. "Anladım." dedim fısıltıyla. Eğer yüksek sesle söyleseydim ses tellerimin titrediğini anlardı. Karşısında sevgi dilenen aciz bir kız gibi durmak istemiyordum. Birini sevmek hiçbir zaman acizlik değildi. Zaaftı, her insanın tadamayacağı ama tadanın da binlerce kez şükredeceği bir duyguydu. Yaşamı boyunca bir insan için olup olabilecek en güzel zaaftı sevgi. "Başka bir şey yoksa eğer.. İyi günler." Dolu gözlerimi görmesin, bana acımasın diye başımı kaldıramadım. Yanından geçeceğim sırada kolumu tutan iri kemikli, nasırlı elleri tüm vücudumu ateşe vermiş gibi titretmişti. Sesli yutkunuşunu ve kolumdaki elinin titrediğini hissettim. Baş parmağı kolumun üzerini bilinçsizce okşarken yerde olan gözlerim kolumdaki elini buldu. Bir an için fikrini değiştirdiğini sandım ama o bunu fark ettiği gibi elini hızlıca geri çekti üzerimden. "Vazgeç.." diye mırıldandı acı çeker gibi. Sesi kısık ve pürüzlüydü. "Beni sevme. Ben ruhu olmayan, yaşamayı bilmeyen, acı hissetmeyen bir adamım. Sana acı vermek, bu hayatta isteyeceğim en son şey bile değil." 🔴 (Minimum Aksiyon/Bol Aşk)

Wattpad'de 'Güzel Zaafsın!' adıyla yayınlanan ilk kitaptır! Bir asker ve yârinin hikayesi... "Asker sevmek..." dedi, "Öyle her kadının harcı değildir. Çünkü her kadın ölüme nefesi kadar yakın bir adamı sevmeye cesaret edemez." tüm gücümü toplayıp yüzüne baktım, "Seni seviyorum..." Biliyordum asker sevmek parfüm kokusunu değil barut kokusunu sevmekti, parasını değil verdiği güveni sevmekti. Havasını değil bir şey olacak korkusuyla sahiplenmek demekti. Her şehit haberinde kalbinin çarpması, nefesinin kesilmesi demekti. Güçlü olmayı öğrenip gözyaşlarını gururla silmek demekti. Asker şeref kokar, gurur kokar, barut kokar, kan kokardı... Asker sevmek bir nevi asker olmak demekti... "Bak," dedi, "Bazen benden şimdiki gibi hatta daha uzun süre haber alamayacaksın hatta bir gün şayet Allah izin verirde nasip olursa benden son bir haber alacaksın..." anlayışlıydı sesi ve gözleri öyle anlamlı bakıyordu ki gözlerimin dolmasına engel olamadım. "Kimin önce öleceğini nereden biliyorsun Yüzbaşım? Belki senden önce sıra bendedir... Hem aldığımız nefesler ecele attığımız adımlar değil mi?" "Emin misin?" başımı evet der gibi salladım, "Sürekli korkuyla yaşayacaksın, sırf beni sevdiğin için bir sürü düşmanın olacak. Benim düşmanım senin düşmanın demek. Hala aynı fikirde misin?" tekrar onu onayladığımda yüzümü avuçları arasına aldı. "Bundan sonra gitmek istesen bile ben seni bırakmam güzelim..." Vatan için can alıp, can verenlerin şerefine! 🇹🇷 18.04.2021 🏆1. Asker 26.04.2021 🏆1. Doktor 12.08.2022 🏆1. Genç Kurgu 12.04.2021 🏆1. Genç Kız Edebiyatı 14.05.2021 🏆1. Özel Kuvvetler 17.05.2021 🏆1. Asker Yareni 15.05.2021 🏆1. Hüzün 05.04.2021 🏆1. Erzurum 27.04.2021 🏆1. Tim 10.05.2021 🏆1. Görev 12.04.2021 🏆1. Tugay 05.10.2021 🏆2. Bordo Bereli 16.09.2022 🏆1. Komutan

UYARI: +18 sahneler içermektedir Balım ağlayarak şirketten çıktı katlanamıyordu artık bu yaptıklarına hızlı ve sinirli adımlarını durduran şeyse direğe çarpıp hızla yere yapışacak olmasıydı ama birinin belinden yakalamasıyla düşmekten son anda kurtulmuştu sinirle kaşlarını çatıp adama kızmaya başladı sümük gibi yere yapışacaktı biraz dikkat etsindi ama Adam kızın sinirle konuşmasını duymuyordu tek dikkatini çeken kimin bu güzel kadını bu kadar ağlatıp makyajını bozmasına sebep olduğuydu kadın kendini dinlemediğini anladığında sinirle adamı itip bu sefer bağırdı babasına olan sinirini bu adamdan çıkarmaya karar vermişti "Biraz dikkat et amela sümüğü bu gibi yere yapışıyordum" "Ufak bir sorun varki sen bana çarptın" "Ben mi sana çarptım" "Evet tavsiyemse bu kadar makyaj yapmaman" Kadın gözlerini şokla açıp karşılık verecekken zaten başında bir dert olduğu aklına geldi daha fazla bu terbiyesiz adama katlanamayacaktı adamdan uzaklaşıp gitmeye çalıştı Adam kadının kolunu tutup cebinden peçete çıkarıp kadına uzattı "Dağılmış makyajını silmek yerine buna sebep olanları sil ve insanlara çarpmamaya çalış makyaj güzeli" Sözlerini söyleyip ordan şirkete girdi kadın hem bu adama sinir olmuştu hemde oldukça etkilenmişti bir kere o makyaj güzeli değildi ayağını sinirle yere vurup şirkette kaybolan adamın boşluğunu izledi Adam arkasında sinirli bir kadın bıraktığını fark edip sırıttı kadını kimin ağlattığı onu ilgilendirmezdi ama merak ediyordu kafasını iki yana sallayıp silkelendi aylar sonda dağlardan dönme sebebi kardeşinin yine bir boklar yemesiydi başka birşeyle ilgilenmeyecekti

Kızıltepe Karakolu... Ömrünü vatanına adamış, canı pahasına bayrağını dalgalandırmaya yemin etmiş komutan... Poyraz Ali Demirbaş. O pes etmez, pes ettirir! O katil değil, kahraman! O Türk Askeri! Ve onun kurak toprağına dökülen birkaç damla deniz umutlarını filizlendirdi. Ona yol gösteren Asena'nın peşine takıldı Börteçine. Demirden dağlar eridi, erlik parıldadı, vatan ilalebet payidar kaldı. Börteçine mavi gözlü Asena'ya kalbini verdi. Yiğidin kavgası da sevdası da büyük oldu. ** Türkiye Cumhuriyeti uğruna can veren şehitlerin ruhları şad olsun! - Bordo Harekat hikayesinin düzenlenmiş halidir. Her hangi bir çalıntı durumunda gereken yapılacaktır! - Tüm hakları bana aittir!

Sevme kızım beni. 'Ben askerim' toz toprak kokarım. Elini uzatsan silah gibi tutarım. Benim gözlerime bakma sana düşman gibi bakarım. Ben uyku nedir bilmem geceleri nöbet tutarım,gece gelme bana parola ister sorarım.Ben disko,dans bilmem yürüyüş kararı sayarım. Askerim ben asker! dağlarda yaşarım... Şimdi bıçak gibi kesiyordu genç adamın nefesi içini. Adımları emin,düşünceleri her ne kadar net olsada...

Kitap oldu. Dört kitabı basıldı. ❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

"Bakma bana komutan. Kirliyim ben. Görmesin kirli bedenimi senin güzel gözlerin.." "Sen dünyadaki en temiz insansın Nefes. Sen benim gördüğüm en mükemmel yaratıksın. Dünyanın sekizinci harikasısın sen." diye fısıldadı genç kızın kulaklarına. Hem ona, hem de kendisine güç vermek ister gibiydi. Yaraları vardı onun.. Sarılması zor, iyileşmesi imkansız yaralar. Sihirli sözcükleri vardı onun.. Kadının yaralarına merhem olup iyileşmesi imkansız yaralarını iyileştiren... Onlar hem bir oldu, hem aşk oldu.. İmkansız diye bir şey olmadığını herkese gösterdiler..

"Yaşanılan kötü günler gelecek olan güzel günlerin habercisidir" derler. Peki ya öyle mi? 22 yıldır yalnızlığın ruhuma işlemiş olduğu bu kötü ve acımasız dünya, bana daha da kötü günler yaşatırken gelecekteki güzel günlerimin planını yapıyor muydu? Gözlerimizi açtığımızdan ebediyen kapatacağımız güne kadar olan süreçe verdiğimiz isim olan "Hayat" bu kadar adaletli miydi? Ben, sen, biz, hepimiz bir savaşın içindeyiz. İçimizde verdiğimiz savaşlardan tutmuş gerçek savaşlara ve hayatta kalmaya çalışmak için verdiğimiz savaşa kadar...Sadece bazılarımızın savaşı daha büyük, daha gerçek ve daha acıdır... Ben Gece. Sadece Gece. İsmim ruhumun aynası... 22 yıldır ruhumla olan savaşım bir gün daha büyük bir hal aldı ve ben gerçek bir savaşın içine düştüm. Burada her şey gerçekti. Ölümler vardı, acılar vardı, tarifi zor hisler vardı... Burada "Hayat" dediğimiz tiyatronun "Sahne arkası" vardı...

Kaç aydır buralardayım lakin senin gibisine rastlamadım... Bu Dünya'nın kusursuz parçası, özel asker... Kim derdi ki bu gizemli askerle sonuçları tahmin edilemez bir yolculuğa çıkacağımı, onunla soluksuz geçireceğim bir sürü anılarım olacağını, beni seveceğini, benimle tekrardan denemeyi öğreneceğini... İşte her şeyin başladığı noktadaydık, her şeyden habersiz olduğum o nokta... Sorusu hala aklımda: "Yabancı mısın? İngiliz, Rus?" İşte benim hikayem de böyle başladı... Bir askerin "asla sevmem" dediği bir noktada tekrar tekrar seveceği ve sevgisinin onu bambaşka bir adama çevireceği bir hikaye... Nefeslerinizi tutun çünkü uçuşa geçiyoruz!😎 ****** "Sahi komutan, ben seni peşimden nereye koşturtuyorum acaba? Bunu hiç düşündün mü?" diye sordu. "İstersen cehennemin dibine koşturt, yine de seni alacağım." Bir anda durdu ve: "O zaman cehennemime hoşgeldin komutan." dedi kollarını iki yana açarak. Etrafıma baktığımda yaklaşık yirmi tane adamın silahının bana dönük olduğunu gördüm ve Kara'ya bakıp sadece sırıttım. Saniyeler içerisinde gökyüzünden gürültülü rüzgar sesleri gelmeye başlamıştı bile. Kafamı yukarıya kaldırdığımda tepemizdeki Türk İHA'larını gördüm. Sonra tekrar Kara'ya çevirdim başımı. Kara; "Ne oluyor lan?" deyip iki adım gerileyince; "Cennetten yardım gecikmedi." dedim silahımı ona kaldırarak. ****** BAŞLANGIÇ: 30 Eylül 2017 BİTİŞ: 17 Haziran 2018 Cesaret'te #1 //15.03.2020 Profesyonel'de #1 //19.03.2019 Sevgi'de #1 //02.01.2019 Bordo bereli'de #1 //28.12.2018 Dolunay'da #1 //14.12.2018 Asker'de #1 //04.12.2018 Kahraman'da #1 //18.08.2018 Bekleyiş'te #1 //18.08.2018 Psikiyatrist'te#1 //18.08.2018

Tesadüfler aşkı sever burada. 90'larda çocuk olan iki gencin masum bir bakışmadan, sonsuzluğa kanat çırpan sımsıcak hikayesinde, Leyla&Ömer içimizden birileri... Sosyal medya yok, yasaklar çok, kurallar katı, aile baskısı , abi şerri, mahalle kültürü burada! Biri esnaf çocuğu öğretmen, biri çiftçi çocuğu bir subay; yurdum insanı ve hayatın içinden samimi, gerçekçi ve sıcacık ilişkilerle örülü bu hikaye içinizi ısıtacak. Sana gökyüzünü ısmarladım, Gülüşlerinde güneş batsın diye... Geceleri soğuk olur Gözlerini düşledim, İçimi ısıtsın diye... Nazım Hikmet. "B planına geçecektik mecburen... Demokrasilerde çareler tükenmez! Her ne kadar bizim ev hala otokrasi ve ılımlı şeriat ile yönetilse de... Nazım'ın dediği gibi bir direnişse yaşamak! Diren Leyla düsturuyla... Büyük halamı aradım! Halam bizim evdeki devrik demokrasiye karşı, Avrupa Birliği sayılırdı. "