Buradan nasıl çıkacağımı düşünürken, ensemde hissettiğim nefesle anlık bir titreme sardı bedenimi; korkuyordum. En son barda sevdayla bilmem kaçıncı vodkalarımızı içtigimizi ,dans etmek için barın ortasına doğru ilerlediğimizi hatırlıyordum sonrası bulanık.... - Bir yere mi gidiyordun güzelim? diyip boynuma sulu bir öpücük bırakmış ve tam... ~ Düzenleniyor ~

RAFLARDA Ellerimi yumruk yapıp bana atak yapmasını beklemeye karar verdim.. Bu hareketim onu sinirlendirmişti.. Sanırım yani.. Gürleme gibi bir hırlayış ile üstüme atladı... Tek eliyle boynumu yakaladı ve beni ağaca iyice yapıştırdı... Vücudunu vücüduma yasladı.. Tüm ağırlığı ile bastırıyordu.. Ellerim boştaydı ama onu itişlerimi hissetmiyordu bile.. Dudaklarını kulaklarımın yanına yaklaştırdı.. Nefesini hissediyordum.. Ve bu nefes alışımı engelliyordu.. O kadar güzel kokuyordu ki.. Kulaklarımın dibinde kısa bir hırlama işittim.. Gözümden süzülen bir damla yaşa engel olamadım... Eliyle sıkmaya başladığı boğazım acıyordu.. Sonra elini biraz gevşetti ama bırakmadı... Gözlerimin içine bakıyordu...

Onlar birbirlerinin umutları, yalanları, güvenleri, sevabı, günahı. İkiside müziğin sevilen isimleri. Beraber mutluyken, onlara bu kadar zarar veren ne olabilirdi? Onların yeni hayatında 'aşk' nasıl bir kavramdı? | Tüm hakları bende saklıdır.| | EkinsReaders'a elleyenin sonu iyi olmaz, kafasını uçururum valla.|

Kim Jongin sınıf grubunda Oh Sehun'a aşkını itiraf etmişti.

Düzenleniyor...

1. SEZON EPSİLON YAYINEVİ ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. İKİNCİ SEZONLA DEVAM EDİYOR... Meğer bilmediğim ne çok şey varmış, şimdi anlıyorum. Tanıdığımı sandığım insanlar başkaymış. Hiç sezdirmedikleri yaraları benimkilere bağlanmış. Bu yaraları gizlemek onları değiştirmiş. Söylenmeyenler çığ olunca bağlar gücenmiş. Bu zamana kadar yaşadığım hayat bir yankıdan ibaretti. Savaşarak kazanamayacağımız bir oyunun içindeyiz biz. Kaçtıklarımızla eninde sonunda karşılaşacağız, bu yüzden günün sonunda nerede oluruz bilemeyiz. Fakat bazı şeyler dindiriyor hepsini. Gün batımları, yıldızlı denizler, çocuk masumlukları, yaz yağmurları, huzur dolu suskunluklar, kaygısız sevinçler, gümüş gözler ve emek bekleyen çiçekler. Her koşulda yeşerebilen fakat emekle hayata tutunan çiçekler, bir anı sonsuzluğa dönüştürebilirler. Bu oyunun son perdesinde açan portakal çiçeği, işte böyle bir çiçekti. Günün sonunda nerede olurum bilmiyorum. Ama seçme şansım olsaydı tüm mevsimlerde seninle olmak istiyorum. ~Bahar Kuşları Serisi

Bilinmeyen: Portakallı olsun. Ekin: Ne? Bilinmeyen: Süt diyorum, portakallı olsun. Ekin: Hangi galakside böyle bir ürün var acaba? Bilinmeyen: Bilemiyorum. Bilinmeyen: Ama eğer bana iki gün içinde portakallı süt bulamazsan seni affetmem Ekin. ♧ ▪2017 ▪2020

Piyanonun seksen sekiz tuşunda gizli bir hayat, zor ve çıkmazlarla dolu. Yanlışlar, mutluluklar, gözyaşları, aşklar ve hüzün... Hayat sandığından daha acımasız, doğru bildikleri ise yalandı. Her nefeste biraz daha battı ölüme. Neydi aşk? Başlangıcı veya sonu var mıydı? Bir piyanistin lügatında aşk, piyanonun; tüm masumiyeti kuşanan beyaz ve o masumiyete leke düşüren siyah tuşlarında hayat aramak gibiydi bazen. Seksen sekiz tuşun hepsine hakim olduğunu sanıp yanılmak gibi. "Nefeslerimiz bile bize ait değilken sen, müziğe nasıl bu kadar ait olabiliyorsun?" Babasının yolundan, babası olmadan gitmeye çalışan bir kız... Bir kadının, hayatını mahvettiği bir genç... Ve en başından hayata yenik başlayan bir çocuk... Hayat, onların yollarını kesiştirmiş; ardından aynı anda mahvetmişti. En battığınızı hissettiğiniz, "Her şey bitti," dediğiniz anlarda bir şarkı, bir melodi, belki farklı bir şeyler sizin için yaşam; ilham kaynağı olur muydu? Ve bir gitar sesi kapladı içindeki boşluğu. "Ben, Neva Karaer. On sekiz yaşında bir karanlık silsilesi, acı bulutu, hüzün tozu.... Notaların beden bulduğu ağıt. Babasını gururlandırmak için çırpınan ama annesinin kırık hayaller okyanusunda batmış bir kız. Kendimi acı sularıma hapsetmiş olmama rağmen henüz, hâlâ hayatta ve güçlüydüm. Ben, Neva Karaer. Bir yıkımın habercisi, ışığını kaybetmiş bir beden... Bir piyanistin ve bir hayat kadınının kızı." #Müzikten Bedenler Serisi'nin ilk kitabıdır. 05.01.2014-25.07.2017 NOT: Bazı bölümlerde argo geçmekte ve kurgu bütünü itibariyle psikolojik ögelere yer vermektedir. Etkilenebilecek ve 16 yaşından küçük olanların okumaması tavsiye edilir.

Genç adamın içindeki canavar kükrüyor, onu tüketmekle tehdit ediyordu; en sonunda, yılların çağrısı o gece cevabını buldu. Güzel, masum bir kız ona cevap verdi, karanlığına ışık oldu. Onun tutkusu cesareti ve masumiyeti genç adamın içinde uzun süredir uyuyan şefkati uyandırdı. Onun ruhundaki karanlığı çekip alacak tek kişi oydu. Birbirlerinden ayrıyken eksik, çaresizlerdi. Bedensel ve ruhsal olarak birbirlerine kenetlenmişlerdi; birbirlerini iyileştirebiliyor ve gecelerini aşkla doldurabiliyorlardı... Justin Bieber Fan Fiction hikayesidir.

*Her son bir başlangıçtır.* "Benim sonum onun elindendi." **** "Sorun ne?" Dedi sırıtıp bana bakarken. "Sorun sensin aptal!" "Ben mi?" "Aynen öyle sen!" dedim ses tellerimi yırtarcasına."Peşimde dolanmayı kes!" "Ya kesmezsem?" "Çözüm kolay:Senden kaçarım." "Ya seni yine bulursam?" Dedi kaşlarını kaldırarak.Pes ediyordum. Omuzlarımı düşürdüm. "İşte o zaman artık sana karşı koymayı bırakırım." "...Yani?" "Yani,işte o zaman pes eder ve senden kaçmayı bırakırım. Tamamen sana kapılırım."Üzgünce Kafamı eğip Ağlamamak için dudaklarımı ısırdım. "Kaç." "Ne?" "Git buradan benden kaç , uzaklaş." "Neden?" "Kaç ki seni yeniden bulayım ,prenses." *TEOG nedeniyle minik bir ara verildi TEOG'tan sonra hemen yeni bölüm gelecek ^-^*