Μέρος (Ι) : Ενεστώτας "Πιστευω γλυκια μου Κυβέλη πως διατηρεις απεναντι μου μια ακραδαντη σταση αγάπης-μισους. Απλως δυσκολευομαι να αποφασίσω για το αν αγαπάς να με μισεις ή μισεις το οτι με αγαπας" Μέρος (ΙΙ) : Παρατατικός "Πάντα επιστρέφουμε ο ένας στον άλλον ο,τι και αν γινει. Λες και κάποια μυστήρια μαγνητική δύναμη υπάρχει ανάμεσα μας. Φταίει βέβαια και το ότι τα μέτρια δεν ήταν ανέκαθεν για εμάς. Ή όλα ή τίποτα" Μέρος (ΙΙΙ) : Μέλλοντας "Δεν καταλαβαίνεις. Είναι μάταιο. Όταν μπορείς να σταματήσεις δεν θες και όταν θες να σταματησεις, δεν μπορείς." "Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά, θυμάσαι; Μου απλωσες το χέρι και μου χαμογελασες τόσο τρυφερά σαν να με γνώριζες από χρόνια. Σε κοιταξα και σκεφτηκα...Θεε μου τι αποτομη ευτυχια ειναι αυτη.'' Κυβέλη - Ορέστης.

Επειδή έχει πλάκα Επειδή είναι εύκολο Επειδή δεν υπάρχουν συναισθήματα στη μέση. Επειδή δεν θα το μάθει και κανεις. Η Φαιδρα Πολίτη και ο Ιάκωβος Νικολαϊδης ήρθαν κοντά για όλους τους λάθος λόγους, και θα χωρίσουν για όλους τους σωστούς. Η συναντηση τους δεν εκρυβε κανενα συμπαντικο παραδοξο. Αντιθετως, θα την ελεγε κανεις σχεδον...προμελετημενη. Εκεινη χρειαζοταν συμβουλες, για το πως να προστατευσει νομικα τα εργα της, κι εκεινος ηταν δικηγορος με εξειδικευση στο εμπορικο δικαιο. Η αδελφη της και ο αδελφος του ζουσαν έναν από εκεινους τους ερωτες για τους οποιους γραφονταν βιβλια. Εκεινοι οι δυο...δεν θα το λεγα. Για αυτό και δε θα σου γραψω κεφαλαια ατελειωτα για την Φαιδρα και τον Ιακωβο. Κι αυτό, γιατί τα παντα συνεβησαν πολύ... πολύ πιο απλα. Και καπου εδώ, ενεκα της οικειοτητας που εχουμε, θα μου πεις πως δεν με πιστευεις. Και καλα κάνεις.

Μια ανεξηγητη φωτια στο αρχοντικο της οικείας Καραγάτση λενε πως αρχισε την καταρα. Μια καταρα που ο πατερας μου αγνοησε όταν με παρεδιδε σε εκεινον, πιστευοντας ότι θα σωσει τον εαυτο του. Εκεινο το ξημερωμα εκλεισε τα ματια στον Θεο βλασφημώντας τις μοιρες που αψηφισε. Μες τον καπνο της φωτιας θα ορκιζομουν πως σε εχασα, καθως σε ακολουθουσα εξω από τις πυλες του Αδη. Και εσυ, εγκλωβιστηκες στον ορκο σου, γυρισες να με κοιταξεις όταν σου φώναξα πως θα χαθω. Η Εκατη, μου ψιθυρισε πως επειδη με κοιταξες χαθηκα, εσυ με καταδικασες, από την αδυναμια σου, επειδη ποθησες κατι που δεν ηταν προορισμενο για εσενα. Και σαν η Άτροπος αποφασισε πως το τελος μας ήρθε, σε πήρε μακριά . Μα εγω στεκομουν ακομη στην καρδια της φωτιας και εγλυφα την λεξη που έμεινε στα χείλη μου. Πόθος. Μα πως ηταν δυνατον; Αφου ο γαμος μας ηταν, εν λευκώ.

"Αναθεματισμενη γυναίκα" ψιθύρισε ξέπνοος πέφτοντας στα γόνατα μπροστά της. Μερος πρώτο "-Τι σου αρεσει δηλαδη σε μια κοπελα?" Σταματησε να κινείται και σταθηκε μπροστα της. Σκεφτηκε λιγο την απαντηση του. Υστερα χαμογελασε πονηρα "-Να εχει μυαλο,για να της το γαμαω" Μερος δεύτερο Και τότε το κάρμα είπε: "Θα ερωτευτείς κάποιον, αυτός όμως δε θα σε αγαπήσει πραγματικά, γιατί δεν ήθελες να αγαπήσεις εκείνον που ήταν ερωτευμένος μαζί σου." Μέρος τρίτο "Παρατα επιτέλους ! Δεν ωφελεί πουθενά όλο αυτό!Απλως κανε κατι αλλο " "Δεν ξερω αν εχουμε συστηθει.Ειμαι ο Jason Hunter ,ο βασιλιας της μαφιας,δεν παραταω ποτε την πρωτη μου επιλογη malyshka" Don't copy ola-kai-tipota © 2017-2020 Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Δεν πρόκειται για τυπικές συμβουλές! Οχι! Γράψε μου τις ερωτήσεις, τους φόβους , τις ενοχές σου σχετικά με τις Πανελλήνιες και θα τα λύσουμε όλα παρέα! Ζήτα μου συμβουλές, ιδέες , λύσεις! Μετά τις πανελλήνιες έλα να σου πω για μηχανογραφικα και σχολές ! Μοιράσου μαζί μου την επιτυχία/αποτυχία σου.