21. yüzyıl modern Mısır prensesi x Antik Mısır'dan gelen (savaşçı-kralların soyundan) adam ❗️ Bu isimle yazılan ilk eserdir ve konusu da benim tarafımdan bir ilk olarak üretilmiştir. Özgün eserimin tüm hakları bana aittir. İlham adı altındaki uyarlamalar, benzerlikler ve tema kopyalamaları hoş karşılanmayacaktır.

" Bir kere biz anlaşmalı evlendik! " dedim sesimin heyecanlı çıkmasına engel olamayarak. " Unuttun mu ben senin sadece ve sadece emanetindim. " göz devirecektim ki bir anda poziyonumuzu değiştirdi. Beni altına alarak üzerime çıktı. Bacaklarımın arasına yerleştiğinde bedenim gerildi. Neden gerildiği hakkında bir fikrim vardı aslında. " Anlaşma bozuldu, sevgili eşim. " Dudakları dudaklarıma sürtündüğünde gözlerimi kapatmak üzereydim. " Sen ve ben gerçek bir evliliğin içindeyiz ve gerçek evlilikte ne oluyorsa hepsini bir bir gerçekleştireceğiz, başka soru? " 29. 11. 2021

Düşmüş Melekler Serisi İkinci Kitap 🔥 Lara Altun, kiralık bir askerdir. Para söz konusu olduğunda her işi layıkıyla yerine getirmeyi amaçlar. Kendine ait ilkeleri olsa da asıl derdi hayalindeki meblağa ulaşmak ve her şeyden uzak yeni bir hayata başlamaktır. Bu yüzden bir gece telefonunu çaldıran adamın verdiği iş teklifini düşünmeden kabul eder. Alacağı milyonlar ile hayallerine kavuşacağını bilmesi, çıkacağı karanlık yolun tehlikesini umursamamasına neden olur. Ve böylelikle Lara aniden Rusya'nın şeytanı olarak bilinen Dimitri Volkov'un ellerine düşer. Yapması gereken Dimitri'nin hayatına ve işine sızıp bir casus olmak, attığı her adımı iş verenine haber etmektir. Beklemediği şey ise adamı her gördüğünde deli gibi atmaya başlayan kalbidir. "Cehennemime düşen güzel melek, kanatlarını kırıp sonra ellerim ile onaracağım. Sadece bedenini değil, ruhunu ve kalbini de esir alacağım." ~ Dark Romance ~ Mafia / Bratva ~ (+18)

*** "Hiçbir şey beni senin bu korkaklığın bu ilişkiye sahip çıkmayışın kadar üzemez. Seni seviyorum diye senden vazgeçemiyor değilim. Bugün olmaz yarın. Vazgeçerim. Bir başkasına aşık olurum!" dedim öfkeyle. Elini ağzıma kapattı, bir elini belime koyarak bedenimi kendine çekti. Savrulan bedenimin eğer tutmasaydı düşeceğine emindim. Ellerimi göğsüne koydum. Gözlerinin içine bakarken çatık kaşlarının altındaki yeşil gözleri, benim günlerdir denediğim ama yapamadığım şeyi yapıyordu. Öfkesini, bedenime ince ince işliyordu. "Madem öyle... Hazırlan." Elini çekmediği için anlamadığımı sadece bakışlarım ile iletmeye çalıştım. "Bir ay sonra nişan, şubat tatilinde düğün." Ben söylediklerinin etkisi ile şok olurken arkasını döndü, bizim evin bahçesine doğru bir iki adım attı. Ondan çıktığına emin bile olamadığım gür bir sesle bağırdı. "Aytekin!" Kalbim korku ile kasılırken yanına koştum. "Ne? Ne yapacaksın? Hey!" Beni dinlemedi, önüne geçip durdurmaya çalıştığım bedenini sola kaydırdı, bir daha bağırdı. "Aytekin!" Bizim evin ışıkları ile birlikte Cemile teyzelerin ışıkları da açıldı. "Ferhan..." Dediğimde bakışlarını ağabeyimin penceresinden bana çevirdi. "Ferhan yok..." dedi alayla. "Ferhan ağabey diyeceksin." Ellerini havada iki kez itiraz edercesine salladı. "Pardon! Korkak, gururlu, aptal ve sevmeyen Ferhan ağabey diyeceksin!" Bizim evin kapısı açıldığında son kez onu durdurmaya çalıştım. "Ferhan böyle değil. Bir anlık öfke ile değil!" dediğimde ellerimi tuttu, göğsünden indirdi. "Ne bağırıyorsun lan?" diyen ağabeyime aldırmadan bana bakarak konuştu. "Gözünde adamlığım kalmadı ya, bırak onun gözünde de kardeşliğimiz kalmasın. Ama sen..." Bakışlarını yanımıza gelmesine bir iki adım kalan ağabeyime çevirdi. "Bu saate sonra vazgeçme hakkına sahip değilsin." ***

Burası İstanbul'un nezih bir mahallesi desem de yalan. Klasik bir mahalle işte en küçük şeyde dedikodunu yapıp yüzüne gülümseyen teyzeler olduğu gibi, gerçekten art niyet gütmeyen ve sana abla gibi ablalık yapan kişiler de var. Ama en önemlisi Turan. Turan Yürek. Soyismi gibi kendisi de Yürekli bir asker. Küçüklüğümden beri deli divane olduğum ama onunsa beni bir kez görmediği Turan. Benim için onu beklemek hayatımın bir parçası gibiyken sürüp gidiyordu hayatım. Zaten fazladan bir ümidim yoktu. Benim için onu öyle seyretmek bile bir ödüldü. Ama bir gün normal günlerde olmaması gereken bir şey oldu. Turan her zaman gözleri beni görmez, kulakları beni duymazken bir gün duydu o kulaklar beni.. Duydu her şeyi . Zaten ne olduysa ondan sonra oldu ya ;) (Argo kelime, küfür ve +18 içerir)

"Eğer burası benim mabedime giden bir yolsa tapınağım sensin." diye fısıldadı, sesi koyu bir gecenin içinde yankılanan bir dua gibiydi. Onu soluksuz izledim. "Eğer burası benim inancımın sınırlarıysa sen de sorgusuz teslim oluşumun tek sebebisin." Gözleri gözlerime kenetlenmiş, elleri tenimde sabırsız bir sabırla bekliyordu. "Eğer bu bir inanışsa benim taptığım sensin." ❝Bana aşık olma, bana aşık öl. ❞

"Biz Kartalız...Ölüm kokarız, barut kokarız, kan kokarız anlıyor musun? Bu yuvaya girmek ölüm demek!" Genç kadın dolu gözlerle buruk bir şekilde tebessüm etti. Kendini büyük bir arzuyla ölümün kollarına bırakmaya razıydı; kendini yuvaya adamaya hazırdı. "Yuva ölümse ben bizzat toprak olurum... Senin için sizin için toprak olmaya hazırım." Genç adamın gözleri buğulandı, dudaklarına buruk bir tebbesüm yayıldı. Biliyordu çünkü o kan koksa da sevdiği kadın ölüm kokacaktı ve onu tamamlayacaktı. Onu kendi yuvasına almaktan başka çaresi yoktu. Kartal yuvası ölümse topraktan ayrılamazdı.. Elini genç kadının yüzüne koydu, "O zaman Kartal yuvasına hoşgeldin.." dedi. [Kitap düzenlenmektedir.] Kapak Tasarımı : theguldesign Dram#1 Komedi#1 Atatürk#1 Istihbarat#1

Hazan Ateş, Başsavcı Adnan Ateş'in tek kızıydı. Gri, adaletten uzak bir başkanlık sistemi ile yönetilen ülkesinde kendi adaletini de geçmişte bırakmış bir gazeteciydi. Kızılgerdan lakabı ile tanınan ünlü hacker Yağız Sargın ile tanışmasının ardından tüm hayatı değişecekti. Alışmak zorunda kaldığı sisteme bu yabancı adam sayesinde baş kaldırmayı öğrenecekti.

Dikkat! Kitapda yetişkin içerikli sahneler vardır. Rahatsız olacaklar okumasın!! Ünlü striptizci dansçısı Adel Dinçer yine sahnede ortalığı yangın yerine çevirdiği zaman o gün iş nedeniyle o mekana gelen italyan L.R. Martines'in de dikkatini kendine çekmeyi başarıyordur. Martines bu erişilmez meyveyi tatmak için gözünü karartır ve ünlü direk dansçısını kaçırarak ona kırk gün süre verir. Ya kırk gün dolmadan Adel'in de rızasıyla ona sahip olacaktır ve onu kendine mühürleyecektir, ya da süre dolduktan sonra dansçını serbest bırakarak bir daha karşısına çıkmayacaktır. Ama unuttuğu bir şey vardır, hiç kimse göründüğü gibi değildir. Her sağlam bedenin arkasında kırık, parçalanmış, umutları söndürülmüş, hayalleri yıkılmış, duyguları alınmış, hayatı karartılmış bir ruh yatıyordur. Adel kalbinden vurulmuştu, sevgi ile atmayan kalp, et parçasından ibarettir. Bunu anlayan adam kırk gün süre içinde Adel'in bedenini değilde, kalbini ve duygularını geri kazanması için mücadele verecektir. Peki gerçekten her şey bu kadar kolay mıdır? Zaman akıyor, günler azalıyordu. Tik..Tak..Tik..Tak Zaman her şeyin ilacı olarak bilinir. Ancak her ilaç gibi bu ilacın da içileceği zamanı sadece kendi belirler. En iyi yazar zaman olmuştur. Çünkü her zaman günün birinde son noktayı koyar.