Siz hiç bir ruha aşık oldunuz mu? Gülüşünden bihaberken ya da öfkelendiginde nasıl baktığı bilemeden sonsuz bir melankoninin içine düştünüz mü? Hare düştü.. Ruh onu parmak boğumlarına hapsetti, ve oraya sakladı.. 'Aklın almadığı, mantığın devredışı kaldığı Ruhlar Şehri'ne hoşgeldin Hare' Başlangıç tarihi- 27-09- 2017

Çadırın içerisine giren kişi tüm dikkatini dağıtmıştı. Ayakta dikilen, nefes nefese kalmış, soğuktan kızarmış yüzüyle topladığı bilgileri anlatmak için can atan yardımcısına baktı. Yardımcısının kendisine ne kadar bağlı olduğunu, kendini beğendirmek için elinden ne gelirse yapacağını bildiğinden onu kukla gibi oynatmak onun için bir zevkti. Kimseye değer vermeyen sadece kendini düşünen birisiydi o. " Anlat." Bu komutu bekler gibi kafasını salladı ve etrafında kimsenin olmadığına emin olduktan sonra konuştu; " Teğmendir. Meslekte 2. Yılı, bir yıl sonra kademe atlayacakmış, şehirden gelmiş, şimdiden çok sevildi halka karşı çok saygılı tabi halkta ona, hiç kimseye üsten bakmadı, tüm rütbelere arkadaş gibi davranır, hepsini kendine bağladı anlayacağın komutanım." Elindeki tesbihi sıkarak derin nefes aldı. " Ailesini sordum çok konuşmak istemedi çok üstelemedim özel hayatı hakkında kelime ettiğini duymadım." Kafa sallayarak anladığını belirten sesler çıkararak gözlerini kıstı. "Adı dediğiniz gibidir Ulaş, Ulaş Çakır." " Cengiz ne yap ne et istediğimi bul! Anladın?" öfkeli ses tonundan tüyleri diken diken olan adam sertçe yutkundu, " Sevdiği kadını öğreneceksin! Elbet vardır sen o kadını bana bulacaksın Cengiz anladın?" Kafasını hızlı hızlı sağlayan adam çık emrini alıp örgütün bulunduğu dağdan hemen uzaklaştı. Tek başına kalan örgüt komutanı cebinde daima bulundurduğu resmi çıkardı. " Ben Bektaş isem alacağım intikamını. Onunda sevdiğini alacağım elinden. Çünkü bir erkek sevdalısını gömünce ölür. Onu öldürmeyeceğim süründüreceğim, kolay olmayacak canı öyle yanacak ki mahvolacak. Nasıl ki seni benden aldı, bende onun ellerinden alacağım sevdiğini." "Teğmen, teğmen seni nefessiz bırakacağım!"

Ada: Son bir defa gör beni Ada: Son bir defa duy Ada: Son bir defa sarıl bana Ada: Son bir defa ellerimi tut Ada: İmkansız biliyorum Ada: Ama son bir defa öp beni..

Atalan timi kitabının devam serisi olarak yazılan Atalan timi 2, Hilal'in kızı Asena'nın hayatını konu almaktadır. (Bu kitap 15.09.2025 tarihinde yazılmaya başlanmıştır.)

Küçüklüğümden beri her köşesi zambaklarla dolu acı tatlı bir yerdi burası. İki çam ağacı ile başlayıp geniş bir tepe ile son buluyordu. Tepenin üzerinde mahallenin aksine manolya çiçekleri vardı, her zaman zambaklardan daha çok onları sevmiştim. Ya da onları seven birini. Kabul etmek en zoru demişlerdi. Bir daha asla dönmek istemediğim bu mahalleye yıllar sonra adım atma nedenim gitme nedenim ile aynı kişiydi. Bunu, yıllar sonra kabul etmek zormuş gerçekten. • Eflin Öztekin'in mahallesine konuk oluyorsunuz, yanınıza çekirdek almayı unutmayın. ・⁠∀⁠・

Siyah saçları omuzlarına dökülmüş, perçemi yüzünün yarısını kapatırken kahkaha attığı belli olan bir şekilde gülüyordu. Göz kenarları hafifçe kısılsa da yeşil gözlerini görmemek imkansızdı. Üzerinde koyu yeşil renkli bir sweat vardı. Yüzümde oluşan minik gülümsemeyi fark ettiğimde başımı iki yana sallayarak içime doğan hissi yok saymaya çalıştım. O insanları büyüleyen bir büyücü gibiydi. Bir insanın gülümsemesi nasıl başka bir insanı garip bir hisse sürüklerdi? "Latte ve tiramisu alabilir miyim?" Duyduğum narin ses ile başımı fotoğraftan kaldırıp karşı masamda oturan, içime garip his veren o kızı gördüm. Saçını tepeden dağınık bir topuz yapmıştı. Önünde bir kitap açıktı. Garson yanından ayrılırken kalemliğini açıp içinden kalem çıkarttı. Derslere tutkusunu bildiğim için yüzümde belli belirsiz bir gülümseme oluştu. Onun hakkında bir şey bilmek neden hoşuma gitmişti bilmiyordum. "Maral Birsoy." Diye mırıldandım kendi kendime. "Hayatına hoş geldim."

T A M A M L A N D I✓ Bir Tarafta İstanbulun En Çok Tanınan Cumhuriyet Savcısı Mehir Toprak,Diğer Tarafta İse Mardin'in En Büyük Aşiretinin Ağası Olan Miran Altuğ. Açıklamayı Okuyup Geçmeyin!

DÜZENLENDİ. Güneşin öptüğü Kardelen, kusurlu bulduğu kusursuz güzelliğinin farkında olmayan, özgürlüğüne düşkün bir bey kızıydı. Kızıl saçları ve çilli yüzüyle ovasında ki tüm kadınlardan farklı, açık mavi gözleriyle ise bu zamana kadar görülmemiş, büyülü bir güzelliğe sahipti. Ancak onun bu görülmemiş güzelliğini kötüye yoran, onun lanetli olduğunu düşünen zihniyetler kızına düşkün babanın bir önlem almasına sebep oldu. Kızının güzelliğinden haberdar olan baba, genç kız büyüyüp serpilmeye başladığı an, saçlarını sarıklarla, yüzünü ise peçelerle saklamaya başlamıştı. Bu önlem genç kızın hayatını tamamen değiştirecek, onu efsanevi bir varlığa dönüşmüş Kara'nın pençelerine atacaktı. Hiç kimseye boyun eğmeyen, güneşin öptüğü bir Çerkes kızı... Ve onu pençelerine alan, adı gibi karanlık; ömrü boyunca annesinden başka kadınla konuşmamış, ürkütücü denecek kadar iri bir Osmanlı askeri. Onları bekleyen uzun bir yol... Kardelen, Kara'nın karanlığından heyecan duyarken, Kara kendine karşı gelebilecek kadar cesaretli bu tuhaf kızın gizeminde kaybolacak, onun çirkin yüzünü saklamak için taktığını düşündüğü peçeyi düşürecekti. Ama bilmediği bir şey vardı. O peçe düştüğü an kendisi de genç kızın ufak ama güçlü pençesine düşecekti.

(Yetişkin İçerik) Bey kızı Mahinur, erkek kılığına girer Hazar Yüzbaşı'ndan eğitim alır. Talim yapmak, at binmek, erkekler gibi özgür yaşamak ister ama Hazar'a istemeden aşık olur. Hazar, Padişah'ın emriyle barış evliliği yapacaktır. Mahinur, erkek kılığında peşine takılır ve yolda aynı çadırda uyurlar. Herşeyden bihaber olan Hazar, onun Kara Bey'in kızı Mahinur olduğunu öğrenince, adını temizlemek için onunla evlenir. Aralarındaki öfkeli ateş onları tutkulu gecelere, kavga dolu sabahlara sürükler.