Selim, geçmişinin gölgesinde, kaybettiği her şeyin acısıyla mücadele ederken, gizemli bir cinayet vakasıyla karşılaşır. Birbirinden tuhaf ve karanlık ipuçları, onu derin bir keşfe sürükler. Ancak çözmeye çalıştığı sır, yalnızca suçluyu ortaya çıkarmakla kalmaz; Selim'in kendi içindeki karanlıkla yüzleşmesine de neden olur. Gizemi çözmek için çıktığı bu yolculuk, sadece dışarıdaki suçları değil, ruhunun derinliklerindeki yaraları da gün yüzüne çıkarır.

Gözlerinde ki o yoğun bakış içini görebiliyorum dercesine haykırıyordu. Onu izlediğimi farketmiş olacak ki yavaş ve ağır adımlarla bana yaklaştı, yaklaştı ve durdu. Yüzünde ki siyah maske onu gizlemişti ama hala çözemediğim o gözleri bedeninde ki ruhunu yansıtıyordu. Bir ressamın ustalaşmış kaleminden çıkmış gibi, dudakları hafifçe aralandı. " Döngü bitti." Dedi duraksayarak, ses tonunda alaycılığın saf duygusunu hissedebiliyordum. Ardından bana biraz daha yaklaştı, nefesini hissedene kadar. Dediğinde ki manayı aklımda tartmaya başladım. En sonunda kalbimin hızlı atan atışlarını geride bırakarak konuşmaya başladım. " Bu da ne demek oluyor?" Sorduğum soruyla geri çekilirken yüzündeki maskesini hızlı bir hamleyle çıkardı. Yüzü, yüzü bana resim çizmek için aldığım ilham kaynağı kadar donuk hissettiriyordu ve şuan yüzüme çarpan nefesi bir buz kadar soğuk olmasına rağmen cehennemde yanan kor ateş parçaları gibi yakıyordu. Sadece ikimizin duyabileceği şekilde fısıldadı. " Sıra sende demek." - @ Tüm hakları saklıdır.

Ve nefret alışagelmişlerin geçmişi kadar kor bir o kadar da yakıcıydı.Yanıma gelen nefesi tenimi yakacak kadar sıcak, sözleri bedenimi tir tir titretecek kadar soğuktu. Ben sıcakla soğuk arasında kalmıştım. O ise aşkla intikam arasında yeller estiriyordu. Biliyordum bir gün o yel beni de yok edecekti. --- © Tüm hakları saklıdır. Kapak yapım : Kapakyapan1