Merhaba arkadaşlar.sevgili yazarımız Dilek Bilgiç'in BİR KÜRT SEVDİM isimli kitabıyla karşınızdayım .kitap Wattpada olmadığı için paylasmak istedim . herhangi bi niyet tasımamakdayım ve cıkıcak herhangi bi sorunda yazarımıza saygı duyarak kitapı kaldırmaktan cekilmeyeceğimi bildirmek isterim. Benim amacım eğlenmek, Kitapı alamayanlar icin bi fırsat. Hepinize iyi okurlar.

"Mahşerin Dört Atlısı"

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

tabi aslı'nın ki gibi olmasada idare eder. En azından aslı yazana kadar özlemimizi yitirmesi dileğiyle...

Bu benim ilk hikayem bu yüzden lütfen kötü yorum yazmayın ve biraz kısa yapacağım ( hikaye biraz kötü oldu) Merhaba. Benim adım Sokak Köpeği ama siz bana Boncuk diyebilir siniz...

Aslı Arslan'ın yazdığı Beyaz Leke kitabından Vibe aldığım resimler ve alıntı sözler pinterest'den aldığım kişilerin hesabını belirteceğimm Özgürlüğümüze..🖤🐊