Annesinin ölümünü araştıran bir mafya, katile ulaşmak için bir başka mafyanın çevresine girip ona yakınlaşmaya başlar. Yalanlar ile kurulan bir evlilik, intikam ve aşk.

"Kendini tamamen bırak, sakinleş ve iddialı bir kadın olmaktaki ilk adımını at." Kasılan bedenim gevşerken saten nevresim takımının üstünde diz üstü otururken kaydım. "Sen çok güzel bir bilim kadını olabilirsin, çok güzelsin." gevşeyen bedenim aldığım iltifatlarla daha da rahat bir alırken yanağımda ki el elinin tersiyle okşarken; "Seviş benimle, içindeki kadını bana karşı çıkart, benimle birleştir." 31.08.2018 tarihinde yazıldı.

Ayça 22 yaşında bir hemşireydi. Bir gün ağır yaralı bir adam hastaneye geldiğinde bu adamla Ayça ilgilenir ve ondan birşey istenir. Ancak Ayça buna karşı çıkarak olayı polislere anlatır ve bunu yapmasıyla hayatı alt üst olur... ⛓ Üstüme gelen adımlar ve karanlık bakışlar eşliğinde korkuyla geriledim. "Bunun hesabını vereceksin!" öfkeyle bağırmasıyla kaşlarımı çatarken sinirle ellerimi yumruk haline getirdim "Hesap falan vermicem! Kim olduğun umrumda değil. Senden korkmuyorum!" gözleri korkutucu bir şekilde kısılırken saçlarıma parmağını doladı "Korkucaksın Ayça...korkucaksın..."

Direk okuyun bence Yazım tarihi 2024/03/13 elsin sonunda bütün yılını verdiği İtalya daki üniversiteye gidebilecektir sabahki uçağına yetişmeye çalışan elsin havalımanın yanlış bır bölümüne gelir ve aşağıda 2 mafyanın kavgasına şahit olur kavgada etrafı adamlarla çevrili olup birinin fena dayak yediği seslerden ve küfürlerden anlaşılır Adamlar yabancı dil konuşuyordur ve hiç biri Türk değildir biri Almanca biri İtalyanca konustuklarını duyan elsin adamların dağıldını görünce gitmeye ve olayları görmezden gelmek ister ama arkadaki adam onu çoktan Fark etmiştir...... kitabı okumanızı öneririm çok ters köşe olabilir 🙃 ⋇⋆✦⋆⋇　 Nefes nefese koşuyordum Ölüm ile dans etmekti yaptığım ne kadar uzaklaşsamda o bulurdu sadece ben kaybolurdum arkadan bir ses "Artık kaçma elsin sadece kendin için zorluyorsun bu durumu sen bana aitsin zaten " Arkama bakmaktan korkuyordum ama Koşuyordum en son bitkinlik ile bir yere çöktüm sabaha karşıydı ayaklarımın acısından oturmaya karar verdim ki arkamdan bir ıslık sesi ama sanki şarkı yada melodi söylermiş gibi korkudan buz kesildim ve arkama baktım "Yanlış yere koşuyorsun elsin ormanın hepsi benim zaten nerden kaçabilirsin " Dedi keyifli bir sesle ve bana doğru rahatça yürümeye başladı titreyerek ayağı kalktım ama hızla yere düştüm ondan kurtulamıyorum ne yapsam bilmiyorum kaçamıycağımı anlayınca kalkmak istemedim o hemen yanıma geldi ve ellerini saçlarımın arasına soktu ve koklamaya başldı bir hayvan gibi kokluyordu ellerim ile onu itmeye çalışsamda fayda etmiyodu "Dokun ma bana " "Herşeyi emret ama bunu isteme bu canını yakar hem benim hem senin " Dedi ve kolları beni sardı ona gülen bir suratla baktım o başta anlamadı ama arkasından yediği darbe ile yere yığıldı bayılmamıştı sersemlemişti arkasında duran kıza gülümseyerek baktım ve onun yanına koştu

Küçüklüğünde yağmurla işaretlenen Dalya telefonuna sadece yağmurlu havalarda öldüren bir katilden gelen mesajla kendini kanlı bir oyunun içinde bulur.Fakat bilmediği şey tıpkı onun gibi yağmurla işaretlenen bir adamın onu koruyacağıdır...

Hafızasını kaybetmiş bir halde baş düşmanının evinde esir olarak uyanan Meira, geçmişte işlediği affedilemez bir günâhın bedelini ödüyor olduğunu öğrenir. Meira uyandığında ona söylediği ilk sözü "Biz düşmanız" olan adamın, bir zamanlar gözlerinin içine aşkla baktığını öğrendiğinde işlediği günahın hiç de sandığı kadar basit bir ihanet olmadığını ve altında çok daha korkunç bir entrikanın yattığını anlar. İki düşmanın kader ağları, tutku ve nefretin ateşiyle birbirine örülmüş; kurdun kuzu postuna bürünüp kuzunun kurda dönüştüğü çarpık bir ihanet oyununa evrilmiştir, artık birbirlerinden kaçmaları da ne mümkün! Bu yapbozu ise çözmenin tek bir yolu var: Gördüğün ve duyduğun hiçbir şeye inanma. Bunu geçmişteki sen bile söylüyor olsa... Fantastik değildir, karanlık aşk türündedir. DİKKAT! Bu kitapta cinayet, psikolojik ve fiziksel şiddet gibi rahatsız edici olabilecek içerikler bulunmaktadır.

"Avukat..." Dedi, kapımın yanındaki isimdeki bakışları kısaca gezindi. Gözleri bir ifadeye büründü, ama bunu anlayamadım. O an onun eskisi gibi olmadığını fark ettiğim, zamanın sadece bana değil ona da uğradığını anladığım bir andı. "Asena Lara Şafak." Adımı, dudaklarından taşar gibi söylerken, vicdanı tek bir an nasıl sızlamazdı? Bu onun eseriydi, bu onların eseriydi. Gözleri yavaş yavaş üstümde gezinirken, şah ve mat mahkeme salonunda yargılanmaya başlamış, karşılıklı oturuyordu. "Hırslarının mahkeme duvarlarına vuracak olmasını tahmin ediyordum." Bakışları yüzümde gezinmeye devam ettiğinde, konuşmama fırsat vermeden devam etti. Gözleri, yüzümün her noktasında izinsizce gezindi. "Sana baktığımda hırstan başka bir şey göremiyorum." Hırslarım yüzünden burada olduğumu düşünüyordu. Rahat bir tavırla soluk uzun sarı saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdığımda, bakışları çok kısa süreliğine ellerime kaydı. Dudaklarımda oluşan gülümsemeyle, gözlerim çok kısa bir an geçmişe sürüklendi. Orada çakılıp kaldım. "Kimisinin kendi mahkemesi kendi vicdanıdır." Diye mırıldandım, cümlemin ne kadarını anladığını test ederek. Ama artık o benim geçmişime ait bir isimdi. "Sonuçta sizler için yargılamak, yargılanmaktan her zaman daha kolay öyle değil mi?" Kaşlarımı havalandırırken, tek bir an çekinmeden, "Beni bu konuma getiren hırslarım değildi Akel, vicdanımdı."

"İnsanlardan nefret ediyorsun bu psikolojide mizantrop demek."Elinde ki bıçağı bana doğru sallayarak yanıma geldi.Belimden tutup kendine çekti ellerimi göğüslerine koydum ve belimi biraz geriye yatırdım. Bıçağı çenemin altına koyup usulca kaldırdı. "Psikolojiden birşey anlamam avukat..." Belimi sıkmaya başladı. "Ama ben bişi anlamıyorum diye senin de burda öldürüleceğini anlamaman aptallık olur..."

İnsan ne dilediğine dikkat etmeli, zira kalbinden geçen iyi ya da kötü hiçbir dilek gerçekleşmeden peşini bırakmaz, derler. Ben, ölüm diledim. Bir ölümle başladı her şey. Bir başka ölüm onu izledi. Ve bir diğeri...

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!