Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

"Yapmadım de !" Öyle bi bağırmıştı ki boğazının dahi yanmasına izin vermişti. Olurmuydu bir insan bir gün içinde hem yaşar hem ölürmüydü. O ölmüştü öncesinden ama neden her şey onun başına gelmek zorundaydı ki. Bir insanın bu acılara daha ne kadar dayanabilirdi yüreği ki. "Sana söyledim, yüzüme bak! Bak ve yapmadım de !" Ece şu an ne kadar içinden allahım ne olur yapmadım desin diye dua ediyor olsada kendisi de biliyordu gerçeği ve gerçeğin onu sarsacağını. Sakince davranmaya karar verip derin bir nefes aldı ve yanına yaklaştı , koluna dokundu. " Bak sana daha önce de söylemiştim ne söylersen söyliyim yapmadım diyeceksin demiştim , hatırladım mı." Daha fazla dayamamıyordu sabırsızlaşmaya başlamıştı."Ne olur ya , ne olur !" Artık sesini dahi kontrol edemiyordu Ece sesinin yüksek çıktığının farkında bile değildi. Hala bir cevap alamaz ken elini çekti ve bir adım geriledi. 'Olamaz ' dedi içinden Ece . Gerçek yüzüne bir tokat gibi çarparken sendeledi. "Öldürmedim de..." *** Bir yanı hep eksikler ile büyüyen Ece sadece mutlu olmayı dilerken hayatı çöküşe uğrarsa ne yapabilir ki.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤