Alıntı; Kulağıma yaklaşıp ürkütücü sesi ile konuşmaya başlamıştı. "Asıl Berzan Şahmaran ile tanışmaya hazır ol Farah Şahmaran." *** Bir berdel hikayesidir.. Berzan Şahmaran&Farah Soylu'nun hikayesini okumaya davet ediyorum sizleri.. Harhangi bir çalıntı durumunda bütün yasal yollara başvurlucaktır.

Gittikçe maddi durumları kötüye giden Ertan'ın devlet okuluna yazılmasıyla hayatının tamamen değişmesi...

Hiç kapanmamak üzere açılan yaralar, kanamaz. İz bırakır. Ve o iz sonsuza dek geçmez, Yanı başında kalır.

"Karıcığım, bu gece sevişeceğiz. Sana istediğini vereceğim merak eyleme." İri gözlerle ona bakarken iri elini enseme yerleştirerek dudaklarını dudaklarıma kapadı. Gözlerim benden bağımsız kapanırken harekete geçen dudaklarıyla ondan destek almak adına belime sarılan koluna tutundum. Ensemdeki eli narince saçlarıma dalarken dudakları dolanıyordu dudaklarımda... Ve ben, hâlâ hareketsizce öylece duruyordum. Dili dudaklarımı yumukça tadarken dişini alt dudağıma geçirip sertçe çekiştirdi, ben acıyla inlerken dudaklarımda turlayan dilini ağzımın içine itti. Benden tepki alamayınca dudaklarını ayırdı solukları yanağıma vururken Cihan'ın kararmış gözlerine baktım titrek gözlerle. "Karşılık ver!" * *➦❝1990'lı yıllarda geçen bir köy hikâyesidir. Yetişkin içerik barındırmaktadır.

İki mezar kazıldı bu gece, birine kardeşimi, birine sevdiğimi gömdüm. İki mezar kazıldı bu gece, birine masumiyetimi birine güvenimi gömdüm. İki mezar kazıldı bu gece birine kalbimi, birine eski Bahar'ı gömdüm. Artık, hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Ne ben eski Bahar olacaktım. Ne de kalbim eskisi kadar saf kalacaktı. Aşk yoktu. Sevmek yoktu. Duvarlarıma bir tuğla daha ekledim. Bundan sonra acımak yoktu... Kırıldığım yerden kıracak dalımı kesenin kökünü kopartacaktım. Ne bu geceyi unutacaktım ne de yaşatılanları. Benim katillerim, hep en sevdiklerimdi...

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

"Benden seni özgür bırakıp gitmeni isteyeceksin ama bu mümkün değil" "Neden? Polise ihbar etmeyeceğim benden ne istiyorsun!" "Seni bırakamam bu zamana kadar işlerimde bir pürüz çıktığında hemen hallederdim. Ama ben kararımı sana bir şans vermekte kıldım." "Bana şans verip vermemeniz umurumda bile değil burdan hemen gitmek istiyorum neden zorluy.." "Kapa çeneni! beni anlamıyor musun sen! sana şans verdiğimi söyledim. Vermeseydim şuan yaşıyor olmazdın!" 'Bu adam ne diyordu böyle ne şansı ne istiyordu benden' "Benden ne istiyorsun ki şans verdin!" Oturduğu koltuktan kalkıp karşıma geçerken masasına yaslanıp, kollarını göğsünde bağladı. "Şu andan itibaren özgürlüğünü elinden almış bulunmaktayım. 'Ne diyordu bu herif' Yaslandığı yerden kalkıp aramızda az bir mesafe bıraktı öyle ki nefeslerimiz birbirine karışacak kadar. "Ölene kadar benim emrim altında senin için bir hapishane görevini üstlenen evimde Ben Ali Altınsoy'un yanında Benim bir tutsağım olarak yaşayacaksın!" Cover by: ig:@wattpadkapaktasarim💅

Avuçlarım yalvarırcasına bakıyor gökyüzüne. Gökyüzü gürlüyor. Yanaklarım kıvrılıyor içim soğuyacak diye. Rüzgar çıkıyor. Yağmur yağıyor sanıyorum ve ellerimi biraz daha açıyorum. Elime düşen sıcaklıkla irkiliyorum. Çekinmiyorum ellerimi geri çekmekten. Bekliyorum. Ve sonra farkediyorum. Gökyüzü avuçlarıma yanan anıların küllerini savuruyor. Küllerin üzerine onun resimleri beliriyor. Avuçlarımın içi korlanıyor ellerimi serbest bırakmadıkça. Acıdan dizlerim tutmuyor. Çöküveriyor daha da acı olan sıcak ateşin üzerine. Çığlıklar atıyorum cayır cayır yanmaya başlarken. Avuçlarım daha da sıkıyor içindeki alev alan külleri. Hafızam onu bırakmak istemiyor. Sonra gözlerime bir karanlık çöküyor. Önce avuçlarıma bakıyor sonra yanan diz kapaklarıma. Yalan söyleyerek kaldırıyor dizlerimi ayağa. Ellerimdeki korları ellerine basıyor. Benim gibi bağırmıyor fakat gözleri doluyor. "Nasıl dayanıyorsun" Diyor." Nasıl hala bırakamıyorsun onu..." Dudaklarım büzülüyor. "Özlüyorum. Küllerini bile özlüyorum..." Diyorum içime düşen ateşin göz yaşlarıma yansımasıyla. Artık gözyaşlarımın izleride yanıyor. Fakat o gocunmadan göz yaşlarımı siliyor. Ateş gibi yanan bene kollarını sarıyor. Artık o'da yanıyor. Fakat ses etmiyor. "Keşke yakmasaydım gökyüzünü." Diyor. "O zaman anılarınız küle dönmezdi..." .. Sevgiler..

Bu kitap bazı kitlelere uygun değildir sizi rahatsız edebilecek sahnelere sahip olabilir baştan uyarıyorum!! Cinsel içerik, şiddet vb olaylar içeriyor çok sık olmamak kaydıyla lütfen bunu bilerek okuyun!! Kendini bulunduğu durumdan kurtarmakla beraber ona bu olayları yaşatanları öğrenmek ve Atalay'ın elinden kurtulmak için yaşam mücadelesi veren Asya, hiç ummadığı bir adama aşık olursa... Onun her adımı karanlık ve kasvetli... "Neden buradayım?" diye sordum. "Ait olduğun kişinin yanındasın." "Bu bir cevap değil." "Sor. Bu bana soru sorabileceğin ilk ve son zaman." "Neden kimse beni bulmaya gelmedi." "Çünkü kayıp değilsin." "Beni kaçırdınız." "Bana ait olanı aldım." "Bana bir eşyaymışım gibi davranamazsın." "Nasıl davranmamı istersin?." dedi ve bardağını yudumladı. "Beni kaçırdın ve işkence ediyorsun." "Uslu dursaydın hiçbiri yaşanmazdı." "Kimsin sen?" "Tanıyacaksın." "Tanıyacaksın da ne demek oluyor! Benden ne istiyorsun?" dediğimde sesim titremişti alacağım cevap karşısında korku sarıyordu tüm bedenimi. "Sen artık bana aitsin." dediğinde zorla yutkunmuştum. Başıyla iki bacağının arasını işaret etti. "Geç ve üzerindekini çıkar." Yazar: İREM BEYKOZ Başlangıç tarihi: 13.03.2024 Bitiş tarihi: 23.05.2024

"Unutacağını düşünüyordum ?" "Benim için önemli olan tarihleri asla unutmam" Aldığım cevapla dudaklarım da küçük bir kıvrılma meydana geldiğin de kuzguni gözleri yüz hatlarım da yavaşça gezinmişti. Bu hareketi sol yanım da küçük bir titremeye neden olurken bakışlarımı ondan kaçırdığım da hissettiğim duygu yoğunluğunu görmezden gelmek istemiştim. İşte tam o an beklemediğim zamanda kız kulesinin en üstün de art arda patlayan havai fişeklerle ağzım şaşkınlıkla aralanırken ensem de ki nefesle tüm bedenim tuzla buz etmişti. "İyi ki doğdun Ay parçası" Fısıltılı çıkan sesiyle ister istemez gözlerim aheste bir edayla kapandığı an rüzgar yel misali esmiş , onun kokusunu ilk defa hissetmemi sağlamıştı.