𝘉𝘢𝘻ı 𝘩𝘢𝘵𝘢𝘭𝘢𝘳 𝘷𝘢𝘳𝘥ı𝘳, 𝘥𝘦𝘳𝘴 𝘷𝘦𝘳𝘪𝘳. 𝘉𝘢𝘻ı𝘭𝘢𝘳ı𝘺𝘴𝘢... 𝘴𝘦𝘯𝘪 𝘩𝘪ç 𝘶𝘮𝘮𝘢𝘥ığı𝘯 𝘣𝘪𝘳𝘪𝘺𝘭𝘦 𝘵𝘢𝘯ış𝘵ı𝘳ı𝘳. • Başlangıç Tarihi: 25.05.2025 🎀 Bitiş Tarihi: 11.08.2025 💐

"Elif dedim, be dedim Amman, Kiz ben sana ne dedim. Elif dedim, be dedim Amman, Kız ben sana ne dedim." Sazın sesi içerime işlerken babam ile söylediğimiz bu parçada sanki yeniden babamla söylüyormuş gibi benim nakaratım da Ali'nin sesini bastırdı sesim. "Kuş kanedi kalem olsa, Ah yazılmaz benim derdim. Kuş kanedi kalem olsa, Ah yazılmaz benim derdim." İkinci nakaratta katıldı bana Ali. Babamla bile bu kadar uyumlu olmadığımızı hissetmiştim o an. Titreyen kalbimi derin bir nefes ile bastırdım ve Ali'nin sesini bekledim yeniden. "Elif'im noktalandı Aman, Az dersim çokçalandı. "Elif'im noktalandı Aman, Az dersim çokçalandı." Bu sefer Ali susmuştu sanki benim söylememi, devam etmemi istiyormuş gibi. Sessiz çağrısına kulak verdim ve üstüme düşeni yaptım. "Yetiş anam, yetiş bubam Aman, Ah mezarım tahtalandı. Yetiş anam, yetiş bubam Aman, Ah mezarım tahtalandı." Bu seferki alkışlar daha güçlüydü. özellikle Ali'nin arkadaşları öküzümsü haraketler sergiliyorlardı. Şafak'ın bende olan bakışlarını gördüğümde yüzümdeki tebessüm yerini buruk bir dudak kırılmasına bıraktı. Şafak uzanıp elimi tuttuğunda beni anladığını anlamıştım. O masada ne kadar oturmak istediğimi en çok Şafak biliyordu belkide. Terörist hayatı yaşamanın, her an diken üstünde olmanın, kaygısız ve fütursuzca meyhanede içmek istiyordum. Söylemek ve eğlenmek istiyordum. (Kitabın içinden alıntıdır!)

............... ~ZS~........... Kuzgun Ölüm demekti... Kara ölüm. Adı, Kuzgun kuşundan gelirdi. Artık o da ölümle eş anlamlıydı. Onu görenler, ölümü hatırlar, gözlerinde ölümün karanlığını görür, soğuk nefesini enselerinde hissederlerdi. Ama Kuzgun, ölüm olmak istemedi. Tek istediği, Hava Harp Okulu'nu bitirip iyi bir pilot olmaktı. Başlarda her şey dilediği gibi ilerledi. Düşlediği gökyüzünde özgürce uçuyor, bulutların arasından dünyaya bakarken geleceğe dair umut doluyordu. Tam Teğmen olduğu gün, ülkede büyük bir saldırı düzenlendi. Bu saldırı, onun hayatındaki birçok şeyi yerle bir etti. Ancak, asıl darbe çok daha yakından, beklemediği bir yerden geldi. Hayatı karanlığa doğru sürüklenirken aldığı bir görev, onu başka bir uçuruma götürdü. Uçağı, İran sınırlarında düştüğünde, hayatı sonsuza dek değişti. Gökyüzünün altındaki bu zoraki iniş, onu bambaşka bir dünyanın kapısına sürükledi. Orada, İrlanda yeşili gözleriyle büyüleyen bir Acem kızıyla karşılaştı. Gözleri, zümrüt gibi parlıyordu; hem huzur hem de hüzün barındırıyordu. Kuzgun hasta düştüğünde, bu genç kız ona özenle baktı. Onun şefkatli elleri ve umut dolu sözleri, Kuzgun'u tekrar hayata döndürdü. Ancak, sağ salim ülkesine döndüğünde, Acem kızı hakkında hiçbir bilgiye sahip değildi. Adı bile yoktu. Kuzgun için o, yalnızca adı olmayan bir Acem kızıydı. Ancak Cihangir Albay'ın kuracağı 183. Filo'ya katıldığında, onu tekrar görmeyi asla beklemiyordu. Karşısında duran bu tanıdık gözler, Kuzgun'un geçmişinin kapısını bir kez daha araladı. Artık yalnızca ölüm değil, yaşam da Kuzgun'un hikâyesine dahildi. "İstikbal göklerdedi " Mustafa Kemal Atatürk ............. ~ZS ~............. # Bu 183. Filo adında wattpadte bulunan ilk ve tek kitaptır #

Abi kitapları kıtlığı çekiyorsanız doğru yerdesiniz. Sizden istediğim ana karakter olan kız ile empati kurmanız. Babasına olan düşkünlüğünü anlamanız. Bu kitapta önyargılı abiler yok, karışan bebekler yok. Alışılmış klasik abilerim hikayesi değildir. Dikkat! Bu kitabı okurken neden benim abim yok diye dert yanabilirsiniz :) "Onu istemiyorum." Nefret dolu bakışları bendeyken babamdan uzaklaştı. "Benim kızım değil o!" dedi ve üstüme atılmak için hamle yaptı. Fevri bir hareketle geriye kaçarken hemşirelerden biri annemin koluna enjektör sapladı. Sakinleştirici olduğunu tahmin ettiğim sıvı bedenine girdi, hareketleri yavaşça kesilirken hala sayıklıyordu. "Gerçekleri söyle ona Yılmaz." dedi uykuya dalmadan hemen önce. "Öz ailesini bulsun." Beni bitirecek kelimeler dudaklarından döküldü. Annem odaya alınırken babam da peşinden gitti. Bedenim titredi, vücudumu soğukluk kapladı. Bir insan narkozluyken asla yalan söyleyemezdi. Başlangıç: 12 Haziran 2022

Denizin maviliğinden sıcak kalpli iki insanın hayatına uzanan deli bir aşk romanı... Bir varmış bir yokmuş berrak bir denizin içinde güzel bir deli maviyle, yemeklere fısıldayan havalı bir adam varmış ve bu hikâye denizin tam da ortasında başlamış. Ardı sıra kattığı bavuluyla birlikte yanına bolca aldığı çılgınlıklarıyla yeni hayatı için çıktı yola. Yaşadığı hayal kırıklıkları geriye bırakıp iş hayatı için Atina'ya gelen Sezgi kendini daha ilk günden maviliğin en derinliğinde buluverdi. Kendi hayatından çok başkaları için yaşadığını fark eden Konstantinos için artık hayatını bir savaş meydanından çekip kendi için yaşamayı seçti. Yunanistan'ın en iyi şeflerinden biriydi. En iyisi için daha fazla mücadele ederken mavinin en şanslı tonuna denk geldi. Bu iki insanın yolu tam da denizin ortasında kesişti. Yemek yapmayı çok seven adam, yemek yemeği çok seven kadının en büyük şansı olduğunu düşündü. Hayallerin yaşandığı, aşkların gözlerle konuşulduğu, yemeklerin bolca tüketildiği ve tenlerin sır tanımadan bolca birleştiği bu delilik için hazır olun.

🌟Tamamlanmıştır... Geçen yıllar yaşanılan her şeyi unutturur muydu? Akan giden zaman, aradan geçen onca gün birbirini seven iki kişinin içindeki aşkı bitirir miydi? Ya iki taraftan biri mezara girse, hiç kavuşamayacağını bile bile bir insan bir insanı sevmeye, beklemeye devam eder miydi? Aşk gerçekten bütün engelleri aşar mıydı? Asker & Savcı kurgusudur. Kapak ve içerik şahsıma aittir.

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK

Değiştim. Değiştik. Hayatın bunu yaptığını söyleyemem. Çünkü değişmek için çabaladık. 4 yıl. Fazla değil mi? Sevdiğim çocuğun görünüşüme göre beni reddetmesi, daha doğrusu sevdiğimiz çocukların bizi görünüşümüze göre reddetmesi 4 yıl önceydi. O günler ilk başta salya sümük ağlayıp, çirkin olan kendimizi daha da çirkinleştirmiştik. Sonra aklımızı toplayarak büyük karar vermiştik. Değişecektik. Onları pişman edecektik. Hayır, benim amacım bu değildi. Değişecektim. İntikam için değil. Kendim için. Kendime değer verdiğim için değişecektim. Peki, başarırsam bu zaten benim intikamım olmaz mı? Onu pişman etmek? Bunu istiyor muydum? Bilmiyorum. Söyledikleri acı mıydı? Kesinlikle evet! ---------- "Seni özledim, Tombik... "

Gizli numara: Yıllar geçince benim hissettiklerim de geçer sandım Gizli numara: Geçmedi Asiye Gizli numara: Ömrüm geçiyor ama sen geçmiyorsun Gizli numara: Seni seviyorum Gizli numara: Bunu zamanında sana söyleyemediğim için özür dilerim Gizli numara: Hani sormuştun ya bana bir keresinde 'herkes gider mi' diye Gizli numara: Sen benim kalbimden gitmediğine göre Gizli numara: Herkes gitmezmiş :')

Ben kanadı kırık bir Hüma Kuşuyum. Defalarca kez duvardan duvara vuruldum. Kanatlarımı kırdılar. Özgürlüğümü elimden aldılar. Ama gökyüzünde uçarken dahi, senin aşkınla vurulmuştum. Avuçlarındaki sevgiye hapsolmuştum. 🕊 O bir Türk kahraman. Adı Sencer. Lakabı Pençe. Teknolojinin en büyük silah olarak kullanıldığı bir çağda,insanların acımasızca öldürüldüğü ve zulmün had safhaya çıktığı Esirler Şehrinin tek umudu. Bu şehrin kalbini kurtarmaya geliyor. Kanadı Kırık Hüma Kuşunu,yüreğini bulmaya adım adım yaklaşıyor. 🕊 Bu Bir Türk Masalı! Yüreğiyle savaşan bir kahramanın yazgısı. Ailesi tarafından insanları bir savaş hizmetkarı haline getirmek için üretilmiş karanlık bir hapishanede, bir kafese kapatılmış Hüma'nın tek kurtuluşu. 🕊 Özgürlük, senin adını sayıklıyor esirler şehrinde. Sen uçarsan bu şehir özgürleşecek, Kanadı Kırık Hüma Kuşu. Sen gülersen, Güneş her doğduğunda bu şehre ağıt yakmayı kesecek. Sen seversen, Dünya ayağa kalkacak.